อื่นๆ

อยากเป็นด็อกเตอร์...เผลอแป๊บเดียวได้เป็นจริงๆ

310
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
อยากเป็นด็อกเตอร์...เผลอแป๊บเดียวได้เป็นจริงๆ

เพื่อนเรียนสมัยมหาวิทยาลัยคนหนึ่ง พูดว่า "ผมจะต้องเรียนเป็นด็อกเตอร์ให้ได้" ตอนนั้นเพื่อนๆ ในกลุ่มก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย และต่างคนก็ยังเหมือนไม่ได้คิดที่จะเรียนต่อกันด้วย แต่พอไม่กี่ปีภายหลังที่แยกย้ายกันไปหลังเรียนจบ ก็ทราบข่าวว่าเพื่อนคนนี้ไปเรียนต่อปริญญาโทก่อนเพื่อนๆ แล้ว และหลังจากนั้นอีกไม่นานก็ทราบว่าจบปริญญาเอกอีก สำเร็จดังที่ตั้งใจไว้จริงๆ

ปัจจุบันเพื่อนคนนี้เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ปลูกบ้าน สร้างครอบครัวกับภรรยาที่เป็นครูด้วยกันอย่างอบอุ่น

ห้องเรียนจำได้ว่าสมัยที่เคยเรียนด้วยกันตอนมัธยมศึกษาตอนปลาย เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงออกอะไรมากมาย จนมีโอกาสมาเรียนในระดับมหาวิทยาลัยให้อีก ครั้งนี้มีโอกาสมาอยู่หอพักด้วยกันก็เลยมีความสนิทสนมกันมากขึ้น เห็นความสามารถหลาย ๆ อย่าง โดยเฉพาะความสามารถในเครื่องคอมพิวเตอร์ สามารถที่จะถอด ซ่อม แก้ไข หรือเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องไอทีได้ดีมาก ทั้งๆ ที่ไม่เคยเรียนมาโดยตรงก็เลยรู้สึกทึ่งและชื่นชมมาตลอด และมักจะวานให้ช่วยดูคอมพ์ให้อยู่บ่อยๆ หรือไม่ก็โทรปรึกษาถามตลอด และเป็นเพื่อนที่รู้ทันโลกไอทีก่อนใคร ผมมีโทรศัพท์เครื่องแรกในชีวิตได้ก็เพราะเพื่อนคนนี้

Advertisement

Advertisement

อุปกรณ์ไอทีหลังจากเรียนจบกันก็แยกย้ายทำงานก็ทราบว่าเพื่อนไปศึกษาต่อระดับปริญญาโทและทำงานให้เป็นพนักงานราชการให้กับมหาวิทยาลัยที่จบมาอยู่หลายปี ทราบอีกทีก็ใช้คำนำหน้านามว่า "ด็อกเตอร์" แล้ว ก็รู้สึกภูมิใจและยินดีกับเพื่อนคนนี้ ที่พื้นฐานก็มาจากต่างจังหวัด ฐานะครอบครัวก็ไม่ดีนัก แต่เพื่อนก็พยายามส่งตัวเองเรียนให้ได้สูงสุดจนเป็นไปตามความตั้งใจไว้ในวันนี้

บ้านในต่างจังหวัดจากการเป็นเพื่อนกันในสมัยเรียนวันนี้เพื่อนมีหน้าที่การงานที่มั่นคงแล้ว ยังมีโอกาสได้มาเจอกันอีกครั้ง ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ก็ยังเห็นความเป็นคนธรรมดาของเพื่อนที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปอะไรเลย ยังเคยถามว่า เวลาที่ต้องสอนนักศึกษา มีพวกที่มาลองภูมิบ้างไหม เพื่อนก็บอกว่ามีแต่เราก็มีวิธีการตอบที่เหนือกว่าอยู่แล้ว เพราะประสบการณ์และความรู้ที่ผ่านมาช่วยให้สามารถแก้ปัญหาเหมือนสมัยที่เรายังเป็นนักศึกษาแล้วถามอาจารย์ที่สอนเราเช่นกัน

Advertisement

Advertisement

งานวิชาการทุกวันนี้เพื่อนคนนี้มีผลงานทางวิชาการมากมาย จากคนที่ไม่ค่อยพูดสามารถจับไมค์บรรยายให้นักศึกษาเป็นพันๆ คนได้ โดยเริ่มจากคนที่ไม่มีอะไร เคยอาศัยวัดมาก่อน แต่วันนี้ได้ไปยืนในจุดที่ถือว่าประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งในเพื่อนรุ่นระดับมหาวิทยาลัย เป็นด็อกเตอร์คนแรกในรุ่นก็ว่าได้

ทุกวันนี้เราก็ยังได้พูดคุยกันบ้างผ่านโลกออนไลน์ ติดตามความเป็นไปของเพื่อนๆ ในกลุ่ม เห็นความก้าวหน้าของแต่ละคนอยู่เสมอ แต่ทุกคนในกลุ่มเพื่อนก็เห็นความก้าวหน้าของเพื่อนด็อกเตอร์คนนี้มากที่สุด เพราะงานที่ทำต้องเกี่ยวข้องกับคนเป็นจำนวนมากอยู่เสมอ

บ้านที่เพิ่งทำเสร็จ ในบรรยากาศทางภาคเหนือ มีความสวยงาม อบอุ่น ได้ภรรยาที่เป็นครูมาช่วยดูแล และออกแบบหลายๆ อย่างให้มีความสมบูรณ์ยิ่งๆ ขึ้นอีกด้วย

ดีใจและภูมิใจกับเพื่อนคนนี้เสมอ เมื่อไหร่ที่ได้ไปเยือนทางภาคเหนือก็คงได้มีโอกาสเจอกันอย่างแน่นอน และคงมีเรื่องพูดคุยกันอีกหลายๆ เรื่องด้วยเช่นกัน

Advertisement

Advertisement

บันไดสู่ที่สูงหากเราคิดที่จะทำอะไรให้ตัวเองพัฒนาแล้ว ก็ต้องทำให้ถึงที่สุดเหมือนของผมคนนี้ที่เป็นตัวอย่างให้กับเราได้ทุกคน โดยมีพื้นฐานจากคนที่ทางบ้านไม่มีอะไรเลย เพื่อนทำได้เพราะความตั้งใจที่ไม่หยุดนิ่งนั่นเอง ขอชื่นชมจากใจจริง ดร.ปุ้ย ของเรา


เครดิต

ภาพหน้าปก โดยผู้เขียน และขอบคุณแอปพลิเคชัน Canva ช่วยตกแต่งข้อความให้สวยงาม

ภาพประกอบที่ 1-5 โดยผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์