เกิดมาเพื่อทำตามความฝันของตัวเอง

สวัสดีผู้อ่านทุกๆท่านด้วยนะครับ วันนี้นักเขียนจะมาพูดถึงประเด็นเรื่อง ความฝันของตัวเอง นักเขียนก็เป็นหนึ่งคนที่อยากทำตามความฝันของตัวเอง ไม่ใช่ทำฝันของคนอื่นให้เป็นจริง ในตอนที่กำลังเรียนอยู่คุณก็คงเคยเป็นเหมือนนักเขียนมักจะมีคนชอบถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร? อยากไปเรียนคณะอะไร? อยากไปเรียนที่ไหน? อยากทำอาชีพอะไร? และคำถามอีกมากมาย ที่เข้ามาถามไม่รู้จักจบ แต่พอเราบอกว่าอยากเรียน คณะนั้น สาขานี้ ก็มักจะถูกมองว่า เราจะทำได้หรอ? มันยากนะ? ดูสิขนาดคนเก่งๆยังทำไม่ได้เลย เกิดคำถามขึ้นมากมายภายในใจ... ทำไมต้องมาดูถูกอนาคตของเด็กคนๆนึงแบบนี้ด้วย มันทำให้เรารู้สึกว่าโดนแรงกดดันมหาศาลจากคำถามของเขา ทำให้เราเริ่มลังเลกับเส้นทางของตัวเอง แต่บางคนที่ถามก็อาจจะเพราะว่าเป็นห่วงเราอันนี้ก็เข้าใจได้ครับ ว่าเขารัก เขาห่วงเรา อยากเห็นเรามีอนาคตที่ดี อยากเห็นเรามีชีวิตที่ไม่ต้องลำบาก อันนี้เราก็ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะครับ แต่จะดีกว่าไหมถ้าเราได้เลือกเส้นทางชีวิตในสิ่งที่เราชอบทำแล้วมีความสุขมากกว่าสิ่งที่เราทำแล้วไม่ชอบต้องฝืนทำอยู่อย่างนั้น เราก็แค่รู้สึกว่าชีวิตเราเกิดมาแค่ครั้งเดียวก็อยากที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองชอบถ้าสมมุติในอนาคตนักเขียนมีลูก จะสอนลูกว่า ลูกโตขึ้นอยากเป็นอะไรมันไม่สำคัญ ขอแค่เป็นคนดีเป็นคนที่มีน้ำใจต่อคนอื่น มีเมตตา ลูกจะทำอะไรก็ได้ถ้าทำแล้วมีความสุข ทำแล้วไม่เดือดร้อนคนอื่น ไม่เดือนร้อนตัวเองหรือคนรอบข้าง ก็ยินดีที่จะสนับสนุน ให้เขาได้เลือกเส้นทางของตัวเอง เรา respect ในการตัดสินใจของเขา แต่ขอบอกไว้อย่างหนึ่งว่า ไม่ว่าลูกจะทำอาชีพอะไรหรือเก่งแค่ไหน ก็จะมีคนดูถูก มีคนรัก มีคนไม่ชอบลูก มีคนหวังดี มีคนไม่หวังดี มีคนหวังผลประโยชน์จากลูกเสมอ จงอย่าใส่ใจหรือสนใจคนพวกนั้นเพราะเขาไม่ได้มีค่าอะไรกับชีวิตของเรา จงตัดคนเหล่านั้นออกไปซะ!!! ปัจจุบันก็ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่ชอบบีบบังคับให้ลูกทำตามในสิ่งที่ตัวเองอยากให้เป็น แต่เราเคยถามเขาสักครั้งไหมครับว่า อยากเป็นไหม? ชอบมันไหม? อยากให้ลองคุยกันแบบเปิดใจกัน เราต้องฟังความเห็นของเขาด้วย มิใช่จะเอาเหตุผลของตัวเองเป็นใหญ่ สักวันนึงถ้าเขายอมทำตามที่พวกคุณบอก ฝืนทำอยู่แบบนั้นไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำจนเหนื่อย จนล้า ยิ่งถ้าทำแล้วไม่มีความสุข เขาอาจจะล้มเลิกสิ่งที่ทำมาทั้งหมดเลยก็ได้นะครับ ถึงตอนนั้นแล้วมันจะคุ้มค่าไหมถ้าทำแล้วมันไม่ใช่ตัวเราเอง ทำเพราะถูกบีบบังคับ ก็ลองคิดดูนะครับ สู้ให้เขาเลือกทางเดินด้วยตัวเอง อย่างน้อยๆก็จะได้ฝึกให้เขากล้าตัดสินใจด้วยตัวเอง ถ้าเป็นสิ่งที่เขาชอบนักเขียนเชื่อว่าต่อให้เหนื่อย ต่อให้ท้อแค่ไหน เขาก็จะไม่ล้มเลิกความพยายามเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาชอบ ก็ที่นักเขียนพูดถึงประเด็นนี้ก็เห็นว่ามันสำคัญมากกับชีวิตคนเรา อนาคตจะเป็นยังก็ขึ้นอยู่กับเราแล้ว ถ้าคนไหนได้เลือกเส้นทางชีวิตเองตั้งแต่เด็กๆก็แสดงความยินดีด้วยนะครับ เพราะคุณโชคดีมากที่ได้เป็นคนเลือกเอง นักเขียนก็เป็นคนนึงที่ได้เลือกเส้นทางชีวิตเองแล้วทุกคนก็สนับสนุนเรากันเต็มที่ ทั้งครอบครัว ทั้งคนรอบข้าง มันอาจจะเหนื่อยบ้างแต่อยากให้คิดเอาไว้เสมอว่า ยังมีคนรอดูวันที่เราประสบความสำเร็จอยู่นะ อย่าทำให้พวกเขาผิดหวัง อย่าทำให้การที่เขาช่วยเหลือเราตลอดมามันสูญเปล่า!!! นักเขียนเชื่อว่าถ้าทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ สักวันมันต้องเป็นของเราแน่นอนครับ!ก็เรื่องความฝันกำลังจะจบลงแต่เพียงเท่านี้ สุดท้ายอยากบอกให้ทุกคนสู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้กับคนที่กำลังทำตามฝันของตัวเอง👊📦❤ แล้วเจอกันบทความต่อไปนะครับ!!!! ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย #ความฝัน