อื่นๆ

เธอคือใคร

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เธอคือใคร

"คำถาม" ก็คือสิ่งที่เราทุกคนต้องการคำตอบ แต่ในบางครั้งเราก็ไม่สามารถหาคำตอบจากสิ่งที่สงสัยได้...

ในคืนที่เงียบสงบห่างออกไปย่านชานเมือง  เสียงหวีดของรถไฟที่กำลังจอดเทียบชานชลาแห่งหนึ่งดังขึ้นแล้วแทนที่ด้วยเสียงพูดคุยของผู้คน ผู้โดยสารที่มากับขบวนนี้มีจำนวนไม่มากนัก ทุกคนรีบเร่งออกจากสถานีเพื่อไปยังที่หมายของพวกเขาให้เร็วที่สุด ก็ไม่น่าแปลกใจเพราะว่าเวลานี้คนส่วนใหญ่มักจะง่วงนอนและบางส่วนก็ได้เข้านอนไปบ้างแล้ว

A2_P2จามรก็เป็นเหมือนกับคนอื่นๆที่ต้องโดยสารรถไฟขบวนดึก น่าจะเกือบสุดท้าย ทุกๆคืนเขาต้องเดินทางจากสถานีรถไฟแล้วผ่านไปยังเส้นทางเปลี่ยวที่มีเพียงบ้านของชาวบ้านเพียงไม่กี่หลัง แต่ด้วยความเคยชินเขาก็หยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงโปรดของตัวเองแล้วก็ร้องคลอเบาๆ"ฮืมๆ.." เขาเลือกเดินผ่านถนนสายตัดใหม่และใช้เส้นทางนี้เป็นทางลัดไปยังหมู่บ้าน

Advertisement

Advertisement

ในอดีตก่อนที่จะมีเส้นทางนี้ รอบๆเคยเป็นสวนมีรั้วล้อมรอบและที่มองเห็นก็จะมีแต่เพียงต้นไม้รกปลกคลุมโดยรอบ เมื่อมองไปไกลๆในบริเวณนี้เคยมีตึกสีขาวเก่าๆอยู่หลังหนึ่ง ไม่แน่ใจว่ามีคนอาศัยอยู่หรือไม่ หรืออาจจะเคยเป็นโรงงานเล็กๆแล้วปิดกิจการลง มาถึงปัจจุบันพื้นที่นี้กลายเป็นลานกว้างที่มีถนนเล็กๆสองเลนตัดผ่าน และยังมีหมู่บ้านสร้างขึ้นมาทั้งสองฝากของถนน ทำให้สถานที่นี้ดูธรรมดาทั่วๆไป

A2_P3ขณะที่จามรกำลังเดินฟังเพลงเพลินๆโดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งต่างๆรอบตัว เป็นเพราะความเคยชินถ้าจะเปรียบเทียบก็คือหลับตาเดินยังสบายๆ เมื่อเขาเดินมาถึงถนนสองเลนที่ว่า แล้วเดินผ่านหัวโค้งที่มีหมู่บ้าน บางหลังเปิดไฟสลัวๆบางหลังน่าจะไม่มีคนอยู่หรือหลับกันไปหมดแล้ว แม้ว่าจะไม่มีไฟถนนทั้งสองข้างทาง แต่ก็ยังมีแสงสลัวๆจากบ้านบางหลังทำให้มองเห็นเส้นทางไม่ยากนัก

Advertisement

Advertisement

"กึ๊ก!" จามรกระตุกหูฟังออกทันที เขาเห็นผู้หญิงชุดดำเหมือนใส่สูทแบบพนักงานออฟฟิสนอนอยู่บนพื้นถนนในท่าตะแคง ซึ่งอยู่ห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ประมาณ 300 เมตร เขาใช้เวลาชั่วขณะเพ่งมองไปด้านหน้า แล้วจิตใต้สำนึกก็หาเหตุผลต่างๆนาๆ เช่นเมาไม่ได้สติ เป็นลม หรืออาจจะคนบ้าแต่ก็คงไม่ใช่ และในวินาทีนั้นเองจามรตัดสินใจวิ่งไปเพื่อจะช่วยเหลือเธอคนนั้น เขาหยุดยืนบนทางเท้าประมาณ 1-1.5 เมตรห่างจากตัวเธอทำให้เขาเห็นรายละเอียดชัดเจนยิ่งขึ้น เธอเป็นคนผิวขาว ผมหน้าม้ายาวตรงสีดำ ใส่สูทแบบงานเลี้ยงทางการทั่วๆไป แต่ที่ดูแปลกตาก็คือการแต่งหน้าขาวโพลนบวกกับปากที่มีสีแดงสด ผู้อ่านอาจจะมีคำถาม "จริงหรอ? จะมีในมานอนบนถนน แต่งหน้าขาวปากแดง" แต่นี่คือเรื่องจริง เอาล่ะถ้าเป็นจามรก็ไม่น่าแปลกใจที่จะเห็นเธอจากระยะไกล

A2_P4การแต่งหน้าแบบนี้เวลากลางคืนก็ทำให้ขนลุกได้เลยทีเดียว เขาครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วตัดสินใจอุ้มเธอเข้าข้างทางเพราะอาจจะเกินอันตรายจากรถยนต์ก็เป็นได้ ทั้งๆที่นานๆจะมีรถผ่านมาที ขณะที่ค่อยๆวางเธอลง สิ่งที่ไม่ได้คาดคิดไว้คือน้ำหนักเธอมากเหลือเกินเล่นเอาหมดแรงไปเลย ทันทีที่คิดว่าปลอดภัยแล้วจามรได้โทรหาเพื่อนเพื่อถามความเห็นและเบอร์โทรของตำรวจว่าตกลง 911 191 อะไรกันแน่ หลังจากที่ได้คำตอบเรียบร้อย เขากำลังจะโทรออกเพื่อแจ้งเหตุกับตำรวจ แต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องล้มทั้งยืนคือเธอหายไปแล้ว ไม่มีแม้แต่เสียงรถ คนเดิน หรืออะไรเลย...A2_P5

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์