เพื่อนเล่นซ่อนหา

สมัยเด็กทุกคนต้องเคยเล่นซ่อนหา เราเองก็เป็นคนนึงที่ชอบเล่นและเล่นได้ทั้งวันไม่เบื่อ เราจะไปเล่นซ่อนหาที่บ้านเพื่อนเป็นประจำ และทุกครั้งยายเราจะไปตามเรากลับบ้านก่อนค่ำมืดด้วยเหตุผลที่ว่า กลางค่ำกลางคืนคนโบราณเค้าห้ามไม่ให้เล่นซ่อนหาเดี๋ยวผีบังตาจะหาไม่เจอ เราและเพื่อนไม่เคยเชื่อ ยังแอบเล่นกันบ่อยๆ เราเล่นกันแบบนี้เป็นประจำโดยไม่เคยเกิดเหตุการณ์อะไร ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay
จนวันนึงก็เกิดเรื่องขึ้นเราเล่นซ่อนหากันเหมือนปกติ แต่วันนั้นเราเล่นกันจนใกล้ค่ำ ประจวบการข้างบ้านมีงานสวดศพยาย เค้าจึงไม่ได้มาตามเรากลับบ้าน เราเดินตามหาเพื่อนคนนึงชื่อนุ่น เรากับเพื่อนอีกสี่คนเดินตามหารอบบ้าน แต่หายังไงก็หาไม่เจอจนต้องไปบอกยาย ยายตกใจมากจึงรีบไปบอกพ่อแม่ของนุ่นให้รีบมาช่วยกันหา หากันจนดึกก็ไม่เจอ ยายเราจึงจุดธูปบอกเจ้าที่เจ้าทางขอให้เจอนุ่น จนตีสามมีเพื่อนที่ที่มาช่วยหา มาเจอนุ่นนั่งอยู่ที่ใต้บันไดบ้าน ทั้งที่จุดนั้นทุกคนต้องเดินผ่านแต่กลับไม่มีใครเห็น พ่อแม่นุ่นจึงถามว่าไปไหนมาทุกคนตามหาทำไมไม่ออกมา ภาพโดย Niek Verlaan จาก Pixabay
คำตอบที่ได้จากนุ่นคือ...น้าจันแกขอเล่นซ่อนหาด้วยจึงพากันแอบ น้าจันบอกว่ามาแอบใต้บันไดกับแกจะไม่มีใครหาเจอ นุ่นก็นั่งอยู่ใต้บันได เห็นทุกคนเดินไปมาได้ยินเสียงเรียก แต่นุ่นขยับตัวและตะโกนเรียกใครไม่ได้เลย น้าจันแกก็นั่งอยู่ข้างๆ จนมีคุณตาแต่งชุดสีขาวคนหนึ่งมาเรียกให้น้าจันแกกลับบ้าน น้าจันแกจึงกลับไป จนมีคนเจอนุ่นใต้บันได ยายเราจึงบอกว่าเพราะแบบนี้แหละ ถึงห้ามไม่ให้เล่นซ่อนหาตอนใกล้ค่ำหรือตอนกลางคืน เพราะผีจะออกมาเล่นด้วยและบังเอาไว้ไม่ให้ใครหาเจอ และน้าจันเองคงนึกสนุกเลยมาเล่นด้วย ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay
อันที่จริงน้าจันแกถูกรถชนตายได้สามวันและญาติเพิ่งนำศพกลับมาสวดที่บ้านได้วันนี้วันแรก พวกเราไม่มีใครรู้มาก่อนเลยว่าน้าจันแกตายแล้ว เพราะน้าแกไปทำงานที่ต่างจังหวัดนานๆจะกลับมาสักที และที่ไม่มีใครหานุ่นเจอ ก็เป็นเพราะน้าจันแกบังเอาไว้ไม่ให้เห็น ชายชุดขาวที่มาเรียกจันไป ยายบอกว่าน่าจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง ที่ยายได้จุดธูปบอกกล่าวขอให้ช่วยหานุ่นนั่นเอง จากวันนี้มาเราและเพื่อนไม่มีใครกล้าเล่นซ่อนหาอีกเลยเพราะกลัวว่าถ้าไปซ่อนจะถูกผีบังเอาไว้ และอาจจะไม่โชคดีเหมือนนุ่นในครั้งนี้