อื่นๆ
เมื่อชีวิตฉัน...ออกเดินทาง
สวัสดีค่ะ ฉันเองมาแล้วค่ะ
ไม่ได้พบกันเสียนานเลยนะคะ คิดถึงคุณผู้อ่านมากๆ ค่ะ ฉันเองที่หายไปก็ได้ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆ ในงานเขียน เพื่อจะนำมาเสนอให้ทุกท่านได้อ่านกันยังไงล่ะคะ ช่วงนี้อากาศเมืองไทยก็เริ่มเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ก็ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพให้แข็งแรงกันด้วยนะคะ และสิ่งที่เรายังต้องทำกันเป็นเรื่องปกติ ก็คือ การล้างมือบ่อยๆ รักษาความสะอาด ใส่แมสก์ เว้นระยะห่างทางสังคม เพื่อป้องกันโรคระบาดโควิด - 19 กันนั่นเองค่ะ
เมื่อถึงช่วงนี้ของปีทีไร ฉันเองก็มักจะนึกย้อนไปเมื่อสิบปีก่อน ช่วงนั้นฉันเดินทางบ่อยมาก เพราะต้องไปทำงานในที่ต่างๆ เช่น เวียงจัน สะหวันนะเขต และเมืองปากเซ สปป.ลาว บางเดือนก็เดินทางเกือบทุกสัปดาห์เลยก็ว่าได้ ดังนั้น ฉันก็จะชินกับการใช้ชีวิตในรถเสียเป็นส่วนใหญ่ บางคืนก็นอนในรถ ตามปั๊มน้ำมันบ้าง จนฉันนี่รู้จักเกือบแทบทุกปั๊มในจังหวัดสายอีสานเลยนะ 555 เวลานอนก็จะอากาศหนาวๆ หน่อย ถ้าเป็นรถส่วนตัวก็สบายหน่อย มันเตรียมหมอน ผ้าห่ม แล้วก็ตุ๊กตาไว้นอนกอดแก้หนาวใส่รถไว้ได้เลย บางทีก็นอนแค่ 2-3 ชั่วโมงก็ตื่นมาเดินทางต่อ ถ้าระยะทางยังอีกไกล แต่บางทีเมื่อสภาพร่างกายของคนขับไม่ไหว ก็อาจจะนอนพักไปจนถึงเช้าถึงค่อยออกเดินทางกันต่อไป หรือบางเดือนก็เจอฝนตกจนขับรถไปต่อไม่ไหว ก็ต้องพักรถ พักคน นอนเอาแรงรอจนฝนหยุดตกแล้วค่อยเดินทางต่อ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ต้องเดินทางเอง ส่วนใหญ่ฉันก็จะใช้บริการรถทัวร์ ถึงฉันจะชอบการเดินทางด้วยรถไฟก็ตามที เพราะมันสะดวกกว่า และเร็วกว่ารถไฟ จำได้ว่าตอนนั้นจะนอนในรถจนชิน พอกลับมานอนที่บ้านได้นอนในบ้านที่พื้นนิ่งๆ ก็จะนอนไม่ค่อยหลับอยู่หลายอาทิตย์เหมือนกันนะ 555
Advertisement
Advertisement
ตอนนี้ฉันได้กลับมาใช้ชีวิตปกติที่บ้านมาก็หลายปีแล้วล่ะ แต่พอถึงช่วงอากาศแบบนี้ทีไรก็จะนึกถึงการเดินทางทุกทีเลย อยากให้มีงานแบบเดินทางต่างจังหวัดบ่อยๆ แบบเมื่อก่อนจัง หลายคนบอกว่า ดีจัง ได้เที่ยวด้วยทำงานด้วย ฉันเองแรกๆ ก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่ ไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเหมือนไปเริ่มต้นใหม่เลย ตอนนั้นลูกชายก็ยังเล็กๆ อยู่ ต้องเรียนหนังสือ จะพาไปด้วยได้เฉพาะแค่ตอนปิดเทอมเท่านั้น พอช่วงไหนที่ไม่ได้กลับบ้านหลายๆ เดือนก็จะคิดถึงเค้ามากๆ เลยล่ะ หรือถ้าได้กลับบ้านมาซักอาทิตย์หนึ่งแล้วต้องกลับไปทำงานต่อ ก็จะไม่ค่อยอยากไปซักเท่าไหร่ แบบอยากกอดลูก อยากอยู่กับลูกมากกว่า อะไรประมาณนี้แหละ แต่ผลสุดท้ายก็ต้องไปอยู่ดี ก็ไปทำงานนี่นะ
เนื่องจากว่างานของฉัน เป็นงานเกี่ยวกับการออกแบบ เพราะฉะนั้นฉันจึงจะได้รับงานที่ต้องไปที่อื่นอยู่บ่อยๆ อย่างเช่นมีครั้งหนึ่งที่ต้องเดินทางไปที่ประเทศสิงคโปร์ เพื่อไปดูงานการออกแบบคาสิโนที่นั่น จริงๆ ก็เป็นการเดินทางไปต่างประเทศโดยเครื่องบินครั้งแรกของฉัน ก็ตื่นเต้นพอสมควรเลยนะ แต่ไปถึงแล้วก็สนุกดี ที่เห็นว่าประเทศเล็กๆ นั่น เอาเข้าจริงๆ ไม่เล็กนะ เดินกันเมื่อย+เจ็บเท้ากันเลยแหละ รองเท้าที่ใส่ไปมันก็ไม่เหมาะกับการเดินเยอะๆ เสียด้วย ก็เลยต้องซื้อรองเท้าแตะเปลี่ยนใส่ระหว่างที่อยู่ที่นั่น รองเท้าราคาคู่ละสองร้อยกว่าบาทค่ะคุณ เป็นรองเท้าแตะที่แพงที่สุดที่เคยใส่อ่ะ งงมาก ว่าซื้อมาได้ยังไง แต่ตอนนั้นอ่ะนะ ยังไงก็ต้องซื้อนะเอาจริง เจ็บเท้ามากถึงมากที่สุดจนทนไม่ไหวแล้ว
Advertisement
Advertisement
นี่ก็เป็นเรื่องราวการเดินทางสนุกๆ บางส่วนของฉันเท่านั้นเองค่ะ จริงๆ ยังมีอีกหลายที่เลย ที่ยังไม่ได้มาเล่าให้คุณๆ ได้อ่านกัน เอาไว้โอกาสหน้า ฉันจะนำมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ ก่อนจากก็เช่นเคยค่ะ ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพให้แข็งแรง หมั่นล้างมือบ่อยๆ ด้วยสบู่ หรือ แอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อโรค และใส่แมสก์ขณะที่อยู่นอกบ้านหรือที่สาธารณะด้วยนะคะ ขอให้ปลอดภัยจากโรคโควิด-19 กันทุกคนเลยนะคะ สวัสดีค่ะ
เรื่องโดย...ฉันเอง
เครดิตภาพ...ฉันเอง
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
นักเขียนสายอินดี้ ผู้มองว่างานเขียนเป็นงานยาก แต่ก็รักงานนี้มาก
ความคิดเห็น
