อื่นๆ
เรื่อง...ราวระหว่างทางหลังเรียนจบ...ตอนที่ 2
วันนี้หลังจากที่ฉันมาถึงบ้านที่ฉันจากไปนานแต่พอมาถึงฉันกับรู้สึกดีที่ได้กลับมาสถานที่แห่งนี้ ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านสายตาของฉันเหลือบมองไปบนท้องฟ้าที่เป็นแผ่นแบนๆ กว้างใหญ่มากที่ลอยอยู่เหนือหัวของฉัน มองแล้วรู้สึกสบายตามากมันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมองท้องฟ้าที่ใหญ่มากขนาดนี้มาก่อนเลยยิ่งมองยิ่งมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกจนไม่รู้จะบรรยายเป็นตัวอักษรยังไงดี หรือเป็นเพราะว่าเรากลับมาอยู่ที่บ้านกันนะเอาจริงๆ เหมือนฉันได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่ขุ่นมัวไปหมดแล้วล่ะมั้ง.....
ฉันนั่งอยู่หน้าบ้านได้สักพักหนึ่งมองไปรอบๆ รู้สึกอยากเก็บภาพไว้ ฉันเลยเลือกที่จะหยิบมือถือกดเข้าแอปพลิเคชัน Kuji Cam เป็นแอปที่ฉันกดเข้าบ่อยที่สุดเวลาถ่ายรูปเพราะได้กลิ่นอายของกล้องฟิลม์มันรู้สึกคลาสสิคดี แต่ฉันยอมรับนะว่าฉันถ่ายรูปไม่ค่อยสวยเท่าไร แต่แอปถือว่าช่วยให้ภาพดีด้วย จริงๆฉันก็ชอบถ่ายรูปพวกวิวต่างๆ นะ ไม่ว่าจะเป็นท้องฟ้าต้นไม้หรืออะไรก็ตาม ฉันนั่งถ่ายรูปได้สักพักหนึ่งก็เริ่มรู้สึกเบื่อๆ ฉันเดินเล่นในไร่ในสวนที่บ้านที่ต่างจังหวัดจะปลูกผลไม้และมีบ่อปลาไว้เลี้ยงปลา ถัดไปจะเป็นทุ่งนาสีเขียวเหลืองมันดูแล้วสวยมาก ฉันหยุดดูทุ่งนาพร้อมกับอ้าแขนสองแขนให้กว้างที่สุดพร้อมกับหลับตาและสูดลมหายใจเข้าปอดให้เต็มที่ฉันรู้สึกได้กลิ่นอายของธรรมชาติรู้สึกมีความสุขจัง มีความสุขที่บอกไม่ถูกเลยที่เดียว ในเมืองกรุงมีแต่ฝุ่น มีแต่ควัน โรงงาน
Advertisement
Advertisement
หลังจากที่ฉันสูดอากาศเต็มปอดฉันเดินไปนั่งที่กระท่อมกลางนาฉันนั่งเหม่อออกไปโดยที่ฉันก็ไม่รู้ตัวรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ฉันนั่งมองดวงตะวันที่อยู่ข้างหน้าฉันมันเป็นภาพที่สวยมากจริงๆ ต่อให้หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพก็ไม่สวยงามเท่ากับตาของฉันที่มองอยู่ในตอนนี้หรอกมันสวยจริงๆนะ บรรยากาศในตอนนี้เงียบสงบมากๆ และลมเย็นที่พัดผ่านมาโดนตัวฉันบวกกับภาพที่อยู่ตรงหน้าของฉันมันสวยมากจนทำให้ฉันจนทำให้ฉันอยากจะบรรยายให้คนอ่านได้เห็นภาพที่ไม่รู้จะพิมพ์ยังไงดี ภาพที่ฉันเห็นในตอนนี้จะมีทุ่งนาสีเขียวเหลืองมีภูเขาสูงสง่าท้องฟ้าที่กว้างใหญ่งดวงตะวันในตอนนี้มันก็เย็นแล้วทำให้เห็นท้องฟ้าในตอนนี้ถูกย้อมเป็นสีม่วงๆ อมชมพูทำให้ฉันอยากอยู่ตรงนี้จนมืดเลย แต่ก็ไม่ได้เอาไฟฉายฉันต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวจะมืดจะไม่เห็นทาง
ฉันเปิดประตูเข้ามาในบ้านฉันพบกับผีเสื้อสีดำทีอยู่ที่พื้นฉันไม่เห็นผีเสื้อมานานแค่ไหนแล้ว.......ฉันได้คิดว่า..จริงๆอยูที่นี้ก็ดีนะ บางทีอาจจะถึงเวลาที่เราได้พักผ่อนได้อยู่กับธรรมชาติได้อยู่กับคนที่เรารักที่เลี้ยงเรามาแต่เด็ก พอคิดแบบนี้มันเหมือนมีความสุขเพิ่มขึ้นมากเลยนะ
Advertisement
Advertisement
ภาพถ่ายโดย จูมิกะ
ความคิดเห็น