เรื่องราวของเปลวไฟ

ในเอเชียมีตำนาน สุนัขเก้าหางขโมยเพื่อมาให้มนุษย์ใช้ในการประกอบอาหารและสร้างอารยธรรมของตนเองหรือในตำนานกรีกที่กล่าวถึงเทพไททัน ผู้ที่มีนามว่า "โพรมีเทียส"ผู้ขโมยไฟแห่งพระเจ้าเพื่อมวลมนุษย์ ตามตำนานเทพปกรฌัมของกรีก

ไม่ว่าเรื่องราวในตำนานจะออกมาในรูปแบบใดแต่ความหมายของเปลวไฟคือการสร้างอารยธรรม มนุษย์ใช้ไฟเพื่อให้สร้างสิ่งใหม่ๆเพราะตราบใดที่เรายังมีเปลวไฟในหัวใจของเรา มนุษย์ทุกคนก็จะก้าวข้ามอุปสรรคได้เสมอ ไม่ว่าเราจะเจอกับสิ่งใดก็ตามหากในจิตใจของเรายังมีเปลวไฟที่ลุกโชนตราบนั้นเมื่อนั้นแสงสว่างแห่งความหวังก็จะยังคงส่องมาถึงตัวเราอย่างแน่นอน

บทสรุปแห่งเปลวเพลิง

มนุษย์มักต้องการความอบอุ่นและแสงสว่างในการดำรงชีวิต ดังนั้นจอมพเนจรเห็นมนุษย์เป็นสิ่งที่ต้องการความอบอุ่นและหวาดกลัวต่อความมืด  และใช้เปลวไฟในการสร้างอารยธรรมต่างๆ ฉะนั้นมนุษย์จึงขาดเปลวไฟมิได้ โดยเฉพาะเส้นทางของชีวิตหากขาดเปลวไฟในหัวใจเราก็จะไม่สามารถสร้างสิ่งต่างๆได้เราไม่ควรปล่อยให้เปลวไฟในหัวมอดดับไปเพราะไม่เช่นนั้นเราก็ไม่ต่างจากซากศพที่เดินได้และใช้ชีวิตไปอย่างไร้ความหมาย มันก็เหมือนการทำงานนั้นหากคนเราไร้เปลวไฟในการทำงานเราก็จะทำงานออกมาอย่างไม่เต็มใจทำงานที่เราทำอยู่มีแต่แย่ลง ฉะนั้นเราจึงต้องเติมเชื้อไฟในการทำงานอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่เราจะไม่สูญเสียแห่งการทำงานไป