อื่นๆ
เรื่องสยองของตู้ในเสื้อผ้าในโรงแรม
เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าต่อ ๆ กันมา ซึ่งเกิดขึ้นมานานแล้วประมาณ 16 ปี โดยมีอยู่วันหนึ่งคุณพงษ์ จำเป็นที่จะต้องไปต่างจังหวัดเพื่ออบรมและประชุมการทำงาน โดยสถานที่ของการอบรมนั้นอยู่ภายในโรงแรม เมื่อทราบอย่างนั้นคุณพงษ์เลยทำการจองห้องพักในโรงแรม เนื่องจากจะได้ไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทางและสะดวกในการทำงานอีกด้วย
โดยคุณพงษ์ตัดสินใจเพื่อที่จะเข้าไปโรงแรมก่อนการอบรม 1 วัน เพื่อที่จะได้เตรียมตัวทั้งเอกสารต่าง ๆ รวมถึงการเตรียมตัวพรีเซ้นงานด้วย เมื่อคุณพงษ์ไปถึงตัวโรงแรมเวลานั้นประมาณ 12.30 น. คนพงษ์ทำการเช็คอินและขนขึ้นเข้าในห้อง คุณพงษ์เมื่อเข้าในห้องก็เริ่มทำงานเตรียมเอกสารเลยทันที คุณพงษ์ใช้เวลาอยู่กับการทำงานค่อนข้างนานประมาณ 6 ชั่วโมง แต่ในทุก ๆ 15 นาทีในช่วงที่คุณพงษ์ทำงานนั้นจะได้ยินเสียงกุก ๆ กัก ๆ จากที่ไหนสักที่ของในตัวเอง ในตอนแรกคุณพงษ์คิดว่าคงเป็นเสียงของเครื่องสักอย่างที่ทำงาน เพราะเสียงมันดังเป็นระยะ ๆ
Advertisement
Advertisement
คุณพงษ์นั้นไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เนื่องจากคุณพงษ์โฟกัสไปที่การทำงานอย่างเดียว เวลาล่วงเลยไปจนถึง 18.30 น. คุณพงษ์เริ่มหิวข้าว จึงออกจากโรงแรมเพื่อไปหาอาหารมารับประทาน กลับมาอีกทีเวลาก็ถึง 20.30 น. คุณพงษ์เมื่อถึงห้องเข้าไปอาบน้ำ จากนั้นแต่งตัวและนำเสื้อทั้งหมดที่เตรียมมานำไปแขวนในตู้เสื้อผ้า แต่เรื่องแปลก ๆ ก็เริ่มเกิดขึ้นเมื่อคุณพงษ์แขวนเสื้อทั้งหมดเสร็จ ในขณะที่คุณพงษ์กำลังนำกระเป๋าไปวางที่มุมหนึ่งของห้อง ประตูตู้เสื้อผ้ากลับปิดเอง ตอนแรกคุณพงษ์แอบตกใจเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่มองไปในเรื่องของสิ่งลี้ลับ บางทีอาจจะเป็นลมหรืออะไรที่ทำให้ตู้เสื้อผ้าปิด
คุณพงษ์เริ่มปิดไฟเข้านอน ในตอนนั้นเวลาประมาณ 23.30 น. ต้องบอกก่อนว่าตู็เสื้อผ้านั้นอยู่ข้างเตียง โดยตู้เสื้อผ้าวางอยู่ทางด้านซ้ายของเตียง คุณพงษ์นั้นนอนตะแคงขวา ในตอนนั้นคุณพงษ์เริ่มรู้สึกสะลึมสะลือแล้ว แต่ก็ต้องแอบสะดุ้งเล็กน้อย เพราะคุณพงษ์นั้นได้ยินเสียงประตูเสื้อผ้าที่อยู่ทางซ้ายของเตียง เปิดอย่างช้า ๆ และนอกจากเสียงประตูตู้เสื้อผ้ายังได้ยินเสียงคนหัวเราะเบา ๆ และพูดภาษาบางอย่างที่ไม่ใช่ภาษาไทยออกมา
Advertisement
Advertisement
คุณพงษ์ตกใจกลัวมาก ด้วยความกลัวคุณพงษ์ตัดสินใจปิดตาและไม่หันไปดู แต่เรื่องยังไม่จบเมื่อคุณพงษ์นั้นสัมผัสได้ว่าเตียงที่คนพงษ์นอนนั้นยวบลง เหมือนมีคนบางคนขึ้นมาบนเตียง และจากนั้นก็มีมือปริศนาของคนบางคนมาจับทีหลัง คุณพงษ์กลัวมากจนตัดสินใจสวดมนต์ออกมา แต่ก็ยังไม่จบเมื่อมีเสียงปริศนาด้านหลังของคุณพงษ์พูดขึ้นมาว่า "จะสวดก็สวดไปเถอะ ฉันไม่กลัวหรอก" คุณพงษ์ยิ่งตกใจเข้าไปอีก เพราะรู้ตัวแล้วว่าข้างหลังนั้นเป็นวิญญาณแน่ ๆ คุณพงษ์จึงคิดในใจว่าถ้าหากวิญญาณนั้นยอมออกไป คุณพงษ์จะทำบุญให้ จากนั้นไม่นานนักประมาณ 1 นาทีคุณพงษ์ก็สัมผัสได้ว่าวิญญาณนั้นได้หายไปแล้ว
ตื่นเช้าขึ้นมาคุณพงษ์รีบค้นข้อมูลหาวัดใกล้ ๆ เพื่อไปใส่บาตรทันทีและถามคนที่พักอาศัยอยู่แถวนั้นว่าเคยมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นไหม คนแถวนั้นจึงเล่าให้ฟังว่าโรงแรมดังกล่าวนั้นขึ้นชื่อเรื่องนี้ โดยเฉพาะห้องที่คุณพงษ์พักอยู่นั้นโดนหลอกมาทุกราย
Advertisement
Advertisement
ความคิดเห็น
