อื่นๆ

เรื่องเล่าในความมืด : เสียงปริศนา ยามค่ำคืน

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เรื่องเล่าในความมืด : เสียงปริศนา ยามค่ำคืน

ภาพหน้าปกโดยนักเขียน

สวัสดีครับ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ทุกท่าน วันนี้ผมมีเรื่องสยองขวัญในวัยเด็ก ที่จะมาเล่าให้ทุกท่านได้ฟังกันนะครับ เรื่องที่ทุกท่านกำลังจะได้อ่านกันต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในเกือบทุก ๆ ค่ำคืนเมื่อสมัยที่ยังเป็นเด็กอยู่ จนถึงปัจจุบันนี้เรื่องนี้ก็ยังค้างคาใจอยู่ไม่ได้หายไปไหน มันคือเสียงปริศนาที่ไม่รู้ที่มา ที่คอยหลอกหลอนอยู่ทุกค่ำคืน

เมื่อสมัยก่อน เวลาที่เราทุกคนจะนอนก็คงนอนกันตั้งแต่หัวค่ำ เพราะไม่มีอะไรให้ทำมากมายเหมือนในสมัยนี้จริงไหมครับ และช่วงกลางคืนก็จะไม่มีแสงไฟอะไรมากมายตามท้องถนน เวลาประมาณ 2-3 ทุ่ม ทุก ๆ บ้านก็จะเริ่มทยอยดับไฟกันหมด ทำให้ถนนหน้าบ้านนั้นเกิดความมืดขึ้น ซึ่งก็เป็นเหมือนกับสัญญาณว่าได้เวลาที่จะต้องเข้านอนแล้วนะ บ้านของผมก็ดับไฟในเวลาดังกล่าวเช่นกัน ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปด้วยดี นอนหลับไม่นานก็จะถึงเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้น แต่เรื่องมันเกิดขึ้นก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นนี่สิครับ

Advertisement

Advertisement

2ภาพประกอบโดยนักเขียน

คืนหนึ่งที่ฝนกำลังตกอย่างหนัก ลมพายุกำลังพัดกระหน่ำอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด ในขณะที่ทุกบ้านกำลังหลับสนิทรวมถึงบ้านของผม ผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะจู่ ๆ ก็มีเสียงปริศนาดังขึ้น "เสียงที่เหมือนเสียงของเด็กทารกที่กำลังหัวเราะอยู่ แต่เป็นเสียงหัวเราะที่ทำให้ผมรู้สึกขนลุกขนพอง เพราะเป็นเสียงหัวเราะที่ค่อนข้างแหลมเล็ก ฟังแล้วบาดแก้วหู" เสียงนั้นแทรกมาพร้อมกับเสียงพายุฝน เสียงนั้นค่อย ๆ ดังขึ้นจากหน้าต่างบ้าน แต่เดี๋ยวก่อน เสียงทารกจะมาอยู่ที่หน้าต่างบ้านได้อย่างไร บ้านก็ไม่มีเด็กทารกซะหน่อย เสียงหัวเราะนั้นค่อย ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่เมื่อเปิดหน้าต่างออกไปก็ไม่พบกับสิ่งใด นอกจากสายฝนและลมกำลังกระหน่ำลงมาจากฟ้า

4ภาพโดย Lennart Wittstock จาก https://www.pexels.com/photo/low-angle-view-of-man-standing-at-night-316681/

Advertisement

Advertisement

สักพักฝนก็เริ่มเบาลง เสียงหัวเราะของเด็กทารกที่ได้ยินก็หายไป ทิ้งไว้แต่ความสงสัยว่าเสียงนั้นมาจากไหน แล้วไม่มีใครที่ได้ยินเลยหรือ??

หลังจากผ่านค่ำคืนนั้นไป เสียงเด็กทารกก็ค่อย ๆ เริ่มมาหลอกหลอนอีกครั้งเป็นระยะ ๆ ทำให้คืนที่ได้ยินเสียงนั้น ไม่สามารถที่จะหลับตาลงให้สนิทได้ จนกระทั่งคืนหนึ่งความสงสัยในเสียงนั้นก็มาถึงขีดสุด ทำให้ต้องรู้ให้ได้ว่าเสียงนั้นมาจากที่ใด ทุกอย่างเกิดขึ้นคล้ายเดิมเวลาประมาณตี 2 เสียงหัวเราะที่ค่อนข้างแหลมเล็กบาดแก้วหูนั้น ก็กลับมาดังอีกครั้ง ผมจึงตัดสินใจออกไปด้านนอกบ้านเพื่อพิสูจน์เสียงดังกล่าว ณ เวลานั้น อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเพราะเสียงมันตามหลอกหลอนมานานไปแล้ว เมื่อออกมาหน้าบ้านเสียงก็ค่อย ๆ ชัดขึ้นเรื่อย ๆ เสียงที่เหมือนเสียงหัวเราะค่อย ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ ดังอย่างต่อเนื่อง ตาของผมจ้องไปข้างหน้า ก็พบกับดวงตาคู่หนึ่งที่กำลังจ้องมาทางนี้เช่นกัน ดวงตากลมโตที่ไม่หวาดกลัวอะไรกำลังจ้องมาที่ผมจากความมืด ณ เวลานั้นความกลัวเข้าครอบงำเต็มที่ แต่ด้วยความที่อยากขจัดความค้างคาใจที่มีอยู่ จึงตัดสินใจเดินเข้าไป เมื่อยิ่งเข้าใกล้เสียงหัวเราะที่บาดแก้วหูจนแทบจะทนไม่ได้ในเวลานั้นก็ค่อย ๆ ดังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เงาร่างปริศนาค่อย ๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้าร่างของเด็กทารกที่กำลังยืนจ้องมาตรงหน้าผม ร่างที่โชกไปด้วยเลือดสีแดงฉานที่เห็นได้ชัดแม้จะอยู่ท่ามกลางความมืด เลือดที่ค่อย ๆ หยดลงพื้นจากร่างกายของเด็กทารกคนนั้น ในเวลานั้นขาของผมก็สั่นจนไม่สามารถที่จะก้าวต่อไปได้ แต่เด็กทารกคนนั้นที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมกำลังจะก้าวเท้าเพื่อเข้ามาหาผม เท้าซ้ายที่ย่างออกมาพร้อมเลือดที่ไหลออกมาจากร่างไม่หยุดกำลังเขยิบเข้ามา........

Advertisement

Advertisement

88ภาพโดย NEOSiAM 2020 จาก https://www.pexels.com/photo/person-s-hands-covered-with-blood-673862/

ผมซึ่งไม่สามารถที่จะก้าวเท้าเพื่อวิ่งหนีออกจากตรงนั้นได้ ได้แต่อุดหูหลับตาเพื่อที่จะไม่ต้องเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เสียงหัวเราะบาดแหลมแสบแก้วหูดังจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เสียงเหมือนเด็กคนนั้นกำลังหัวเราะอยู่ข้างหูผม ผมซึ่งไม่กล้าแม้จะลืมตาขึ้นมามองว่าเหตุการณ์ตรงหน้าเป็นอย่างไรได้แต่เอามืออุดหู เข่าของผมเริ่มทรุดลงกับพื้น แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบลงไป ผมซึ่งไม่สามารถที่จะลืมตาขึ้นมาเพื่อเผชิญสิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้ได้แต่นั่งอยู่ตรงนั้นจนถึงเช้า

และแล้วพระอาทิตย์ก็ขึ้นเหมือนทุกเช้าที่ผ่านเข้ามา ผมที่ลืมตาตื่นขึ้นมาบนที่นอนด้วยความสับสนและสงสัย ทำไมผมถึงกลับมาอยู่บนที่นอนได้หรือเมื่อคืนผมไม่ได้ออกไปที่ไหนเลย แต่ถ้าไม่ได้ออกไปแล้วทั้งหมดมันคืออะไร เป็นแค่ความฝันอย่างนั้นหรอ ผมที่กำลังสับสนในตัวเองลุกออกจากที่นอนแล้วลงไปข้างล่าง ระหว่างทางเดินลงบันไดไปก็พบรอยเท้าเด็กเล็กที่เปรอะเปื้อนจาง ๆ อยู่ตรงบันได เหมือนรอยเท้าที่เดินขึ้น-ลงบันไดของเด็กที่แห้งไปนานแล้ว พอลงมาถึงข้างล่างพร้อมกับกำลังจะตะโกนถามแม่ว่ารอยเท้าเด็กพวกนี้มาจากที่ไหน แต่สายตาก็เหลือบมองไปที่หน้าบ้านพบกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเต็มไปหมดซึ่งไม่รู้ว่ามาทำอะไรกัน ผมจึงเอ่ยปากถามกับแม่ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจมาทำอะไรกันเยอะแยะ

endภาพโดย Pixabay จาก https://www.pexels.com/photo/grayscale-photography-of-baby-face-159599/

"้เพื่อนข้างบ้านเราน่ะลูก บังเอิญได้กลิ่นเหม็น ๆ ลอยขึ้นมาจากในดินเลยลองขุดลงไปดูว่ากลิ่นอะไร แล้วก็พบศพเด็กถูกฝังอยู่ในดิน แค่นั้นยังไม่พอนะ ยังพบโครงกระดูกอีกมากมายในตรงที่ฝังศพเด็กคนนั้นด้วยนะลูก ใครก็ไม่รู้นะทำไมใจร้ายแบบนี้.........."

ณ เวลานั้นผมได้แต่ยืนอึ้ง ทั้งเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทั้งรอยเท้าเด็กขึ้น-ลงบันไดที่พบเมื่อสักครู่ตอนลงบันไดมา หรือทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจะไม่ใช่แค่ความฝัน?

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์