เลขาตัวร้ายกับเจ้านายสายเปย์ ตอน หาลูกสะใภ้

เวริศขับรถเข้ามาจอดในโรงรถของบ้านหรูหลังใหญ่ใจกลางเมืองก่อนเดินขึ้นบ้านไปด้วยอารมณ์หงุดหงิด ร่างสูงโยนเสื้อสูทตัวหรูบนโซฟาก่อนหย่อนก้นลงแรงๆ อย่างคนหัวเสีย

“ทำงานวันแรกเป็นไงบ้างไอ้ลูกชาย” เมธาผู้เป็นบิดาเดินเข้ามานั่งข้างๆ พร้อมตบไหล่หนาของลูกชายสุดที่รักเบาๆ อย่างคนอารมณ์ดี

“บ้าชะมัด” ผู้บริหารคนใหม่เอานิ้วนวดหัวคิ้วเบาๆ ก่อนพึมพำออกมาอย่างลืมตัว

“อะไรนะ เมื่อกี้ลูกพูดว่าไงนะ?” เมธาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นอาการของลูกชาย

“เอ่อ เปล่าครับคุณพ่อ ขอโทษทีครับ พอดีว่าผมเหนื่อยนิดหน่อยอ่ะครับ” ชายหนุ่มลุกพรวดเมื่อรู้ตัวว่าผู้เป็นพ่อนั่งอยู่ข้างๆ

“เมื่อกี้พ่อว่าพ่อได้ยินว่าลูกพูดว่าบ้าชะมัด ใครบ้ากันอ่ะลูก?” เมธาซักต่อ

“เอ่อ” เวริศอึกอักเล็กน้อย

“แล้วงานเป็นไงบ้างลูก โอเคมั้ย?”

“ก็โอเคดีครับ ผมวางระบบใหม่หมดเลย หวังว่าคุณพ่อคงไม่ว่าอะไรนะครับ”

“แหม งั้นสาวๆ ก็คงคุยไม่ได้สิคะ งั้นสงสัยแม่คงต้องหาลูกสะใภ้มาไว้เป็นเพื่อนคุยบ้างแล้วล่ะ จะได้ไม่ต้องง้อหนุ่มๆ ดีมั้ย?” พิสมัยหยิกแก้มลูกชายที่นั่งอมยิ้มเบาๆ เหมือนกับเขาเป็นเด็กๆ ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น พิสมัยกับเมธาเลี้ยงลูกแบบให้อิสระเต็มที่ เป็นเหตุให้เวริศเป็นคนที่กล้าคิด กล้าทำ และเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเองแบบเกินร้อย ซึ่งในบางครั้งอาจจะทำให้ใครหลายๆ คนมองว่าเขาเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองอย่างที่ผู้หญิงซึ่งเป็นเลขาคนใหม่ของเขาเคยคาดโทษเอาไว้

“เออ นั่นนะสิ พ่อว่าในเมื่อลูกก็กลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว ก็หาฟงหาแฟนกับเค้าได้แล้วละมั้ง พ่อกับแม่จะได้อุ้มหลานซะที” ผู้เป็นบิดาก็เออออห่อหมกไปกับคนเป็นแม่ด้วยคน

“โอ้ย ผมจะไปหาจากที่ไหนละครับ งานก็ยุ่งจะตาย ผมคงไม่มีเวลาไปหาแฟนหรอกครับคุณพ่อคุณแม่”

“แล้วตอนนี้ลูกไม่มีแบบปิ๊งปั๊งใครบ้างเลยเหรอจ๊ะ?” พิสมัยแกล้งถามอย่างเอ็นดู

“ไม่มีหรอกครับคุณแม่ วันๆ ทำแต่งาน ผมจะเอาเวลาไปเจอใครละครับ”

“หรือว่า...ลูกจะซุกใครไว้ที่เมืองนอก?”

“โอ้ย! ไม่มีหรอกครับคุณแม่”

“จริงนะ”

“จริงครับ”

“ถามจริง”

“ตอบจริงครับผม”

“งั้นก็แล้วไป เดี๋ยวแม่ช่วยหาให้”

“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เดี๋ยวผมหาเอง

“แม่หาให้นา”

“ไม่เป็นไรครับ

“เอาน่า” คนเป็นแม่ทำสายตาวิบวับๆ

“ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ”

“ไม่ต้องเกรงใจแม่หรอกน่า แม่ชิวๆ” พิสมัยยังคงเย้าลูกชายไม่เลิก

“ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ”

“งั้นก็ตามใจ” คุณแม่อารมณ์ดีทำเอาทุกคนยิ้มร่าให้กับความน่ารักปนขี้เล่นของคุณเธอ

“เออ ว่าแต่เลขาของลูกเป็นยังไงบ้างอ่ะ?” เมธาเป็นฝ่ายเริ่มต้นเปลี่ยนโหมด

“ก็ เอ่อ” เวริศอึกอักด้วยไม่รู้จะตอบว่ายังไงดี

“ทำไมลูกดูอึกอักๆ ชอบกลอ่ะลูก เลขาที่พ่อส่งต่อให้เค้าไม่โอเคเหรอ?”

“ก็...โอเคอ่ะครับ แต่ว่าดื้อไปหน่อย”

“ดื้อไปหน่อย เอ๊ะ! นี่มันยังไงกันจ๊ะ ทำไมเลขาเค้าดื้อกับเจ้านายล่ะ นี่เค้ากล้าขนาดนั้นเลยเหรอลูก?” คนเป็นมารดาถามยิ้มๆ

“ก็เอาการอยู่ครับคุณแม่” นึกถึงหน้าของเลขาสาวแล้วชายหนุ่มรู้สึกอยากตีก้นซะให้เข็ดสมกับที่บังอาจมาขัดคำสั่งคนอย่างเขา

“ได้ไงกัน เป็นแค่เลขาทำไมถึงดื้อกับเจ้านายได้ล่ะ งั้นให้คุณพ่อเปลี่ยนเลขาคนใหม่ให้มั้ยจ๊ะ?”

“ไม่ต้องครับ” ชายหนุ่มตอบทันควัน

“อ้าว! ทำไมละจ๊ะ ในเมื่อลูกไม่ชอบเลขาคนนี้ ก็เปลี่ยนคนใหม่ซิจ๊ะ ลูกจะไปทนทำไม?”

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะอวดดีไปได้สักกี่น้ำ” ชายหนุ่มพูดไปด้วยความรู้สึกคาดโทษ แต่คนเป็นพ่อเป็นแม่กลับยิ้มแบบมีเลศนัย สงสัยงานนี้พ่อลูกชายตัวดีของพวกเขาคงเจอของจริงเข้าให้แล้ว

>>...........................................................................<<

..To be contine..

ภาพทั้งหมดจาก pixabay

ภาพปก โดย prettysleepy1 จาก Pixabay">prettysleepy1

ภาพที่ 1 โดย Lori Moro จาก Pixabay">LoriMoro

ภาพที่ 2 โดย PANAGIOTIS SPILIOPOULOS จาก Pixabay">ewebie

ภาพที่ 3 โดย PublicDomainPictures จาก Pixabay">PublicDomainPictures

ภาพที่ 4 โดย adamkontor จาก Pixabay">adamkontor

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !