เล่าถึงประทับใจ "ช่างสำราญ"

ช่างสำราญ มีจุดเด่นอะไรที่น่าสนใจ ?

"สำหรับเรื่องช่างสำราญ ทำไมถึงได้รับรางวัลซีไรต์ ตามความคิดของผมผมว่ามันสมควรได้รับรางวัล เพราะเรื่องนี้ ตีแผ่ความจริงที่เกิดขึ้นในสังคมไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนกี่ยุคกี่สมัย ก็ยังมีคนที่มีน้ำใจยามที่มีคนประสบปัญหาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองยื่นมือมาช่วยเรา เช่นเดียวกันกับเรื่องนี้ เด็กกำพล ไม่ใช่ญาติ ๆ ของพวกเขา ไม่ใช่คนในครอบครัวของพวกเขาแต่ด้วยความที่ว่าครอบครัวของเด็กกำพลเคยอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้พร้อมพวกเขา พวกเขายังมีเยื่อใยของความรัก ความเห็นอกเห็นใจกันและกัน บางครั้งความเห็นแก่ตัวก็ต้องพ่ายเยื่อรักที่เคยมอบให้ และผู้คนด้วยคงไม่ใจร้ายใจดำปล่อยให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกันลำบากมากเกินไป อะไรที่พอจะช่วยเหลือได้ก็ยอมช่วยเท่าที่ตัวเองพอไหว แต่มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ผู้เขียนเขีนนสะอึกใจอย่างมาก เป็นช่วงที่การเงินของคนในหมู่บ้านนี้ร่อยหรอซบเซาอย่างหนัก ภาระที่คนเดิมที่เคยช่วยเหลือเด็กกำพลจึงมีความกังวลว่าต้องดูแลแบบนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะไม่มีวี่แววว่าผู้ปกครองของกำพลจะมารับตัวไปเลย จึงเกิดเหตุการณ์ผลักภาระให้คนนู้นบ้างคนนี้บ้าง เหมือนใครสามารถช่วยเหลือเด็กกำพลก็ขอให้ช่วยหน่อย แต่ถ้าช่วยไม่ได้เดี๋ยวจะช่วยเอง แต่รอให้ไม่มีคนช่วยจริงๆก่อน แล้วอีกฝ่ายที่ฟังแล้วรู้สึกขัดหูจึงเกิดความไม่พอใจ ตอกกลับทำไมไม่รับภาระเองเลยล่ะ ถ้าตัวเองช่วยไม่ได้ ก็อย่าทำเหมือนตัวเองดีนักมันน่าสมเพช ไม่อยากช่วยแต่แรกก็ไม่ต้องช่วย จึงเกิดการถกเถียงที่มากขึ้น ๆ นำไปสู่การทะเลาะวิวาทในที่สุด คนที่ทุกข์หนักสุดหนีไปพ้นเด็กกำพลที่เหมือนตัวเองเป็นตัวปัญหาเป็นเหตุให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น จากที่ชาวบ้านเคยอยู่อย่างสงบสุขมาก่อน"

ช่างสำราญ มีจุดบอดอะไรที่รู้สึกขัดใจ ?
"ช่างสำราญ จะบอกว่าเป็นเรื่องสั้นก็ไม่ใช่ นวนิยายก็ไม่เชิง มันก้ำ ๆ กึ่ง ๆ ระหว่างสองอย่างนี้รวมกัน เพราะว่าในเรื่องนี้ตัวละครที่ดำเนินเรื่องคือตัวละครเดิมแต่ต้นจนจบ แต่เรื่องร่วเหตุการณ์มันไม่ค่อยปะติดปะต่อกัน