อื่นๆ

เล่าประสบการณ์ เฟรชชี่ปี 1 กับสิ่งที่ต้องเจอ (เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย)

3.9k
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เล่าประสบการณ์ เฟรชชี่ปี 1 กับสิ่งที่ต้องเจอ (เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย)

เฟรชชี่ปี 1 ต้องเจออะไรบ้างเมื่อก้าวเข้าสู่ชีวิตมหาลัย

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ และน้องๆ ที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยทุกคน วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตนักศึกษาปี 1 หรือเรียกว่าน้องเฟรชชี่นั่นเองการเข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ในมหาลัยที่ใหญ่โตกว่าโรงเรียนที่เราเคยเรียนมานั้น มันทำให้ชีวิตคุณหนูอย่างเราต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล..


1. เมื่อเราก้าวเข้ามาเป็นนักศึกษาอย่างแรกเลยก็คือ "ที่อยู่ใหม่" ใช่แล้วที่อยู่ใหม่นั่นก็คือ หอพักที่เราจะต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวตลอดระยะเวลาถึง 4 ปี หอพักที่เราอยู่เป็นหอพักสตรี แต่สามีเข้าได้ ฮ่าๆ ล้อเล่นน่า ก็เป็นหอพักหญิงที่ผู้ชายสามารถเข้าได้นั่นแหละจ้า คือเราก็คิดหนักอยู่เหมือนกันแหละ ว่าคุณหนูที่อยู่แต่บ้านไม่เคยออกไปใช้ชีวิตข้างนอกตั้งแต่เกิดจนเข้ามหาลัยแบบเราจะมาอยู่หอพักคนเดียวได้ยังไง ต้องคิดถึงบ้านแหงๆ เลย มาอยู่อาทิตย์แรก คือร้องไห้คิดถึงบ้านก่อนนอนทุกวันเลยจ้า แต่ผ่านอาทิตย์แรกไปได้คือสบายมาก ไม่ได้แย่อย่างที่คิดเลยจ้า

Advertisement

Advertisement

2. เพื่อนใหม่ เราเป็นคนค่อนข้าง Friendly เข้ากับทุกคนได้ง่ายมากๆ วันแรกพอดีเราตื่นเต้นเลยไปมหาลัยเช้าหน่อย ไปถึงรุ่นพี่ก็ให้ไปลงทะเบียนเพื่อจะแจกป้ายชื่อมาคล้องคออันใหญ่ๆ อ่ะนะ เสร็จเราก็มานั่งเพื่อรอเข้ากิจกรรม เรามองไปรอบๆ เจอเพื่อนคนหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะม้าหินตรงข้ามกับเรา เราเลยเข้าไปทักและคุยกันนิดๆ หน่อยๆ นางเป็นคนเรียบร้อยมากจ้าพูดน้อยด้วยถามคำตอบคำ เราก็ชวนนางคุยนู่นคุยนี่ไปเรื่อย สักพักเพื่อนๆ ก็เริ่มทยอยมากันมากขึ้น รุ่นพี่จึงเรียกเข้าไปในห้องจัดกิจกรรม เราก็ได้รู้จักเพื่อนมากมายเลยมาจากทั่วสารทิศมากหน้าหลายตา และนั้นเองคือจุดเริ่มต้นของมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน รวมตัวกันเป็นเดอะแก๊งจอมป่วนไปไหนไปกัน แก๊งของเรามีด้วยกัน 7 คน และเพื่อนที่เราเจอคนแรกในวันแรกคือเพื่อนที่เราสนิทที่สุด

3. กิจกรรม คือต้องบอกก่อนว่าสมัยมัธยมเราไม่ได้เป็นเด็กกิจกรรมเท่าไหร่เลิกเรียนก็กลับบ้านวันหยุดก็เรียนพิเศษ แต่หาลัยนี่ไม่ใช่เลยจ้าคนละขั้วเลย กิจกรรมช่วงรับน้องว่าหนักแล้ว ผ่านช่วงรับน้องมาคิดว่าจะสบาย ไม่เลยจ้าเลิกเรียนมาชีวิตข้าเป็นของรุ่นพี่ไหนจะประชุมเชียร์ มาไม่ครบ มาสาย แต่งต้วไม่เรียบร้อย ป้ายชื่อหาย ไม่เคารพรุ่นพี่ โดนทำโทษกันทั้งสาขาเลย ยังอีกจ้าคือเราได้เป็นดาวสาขา ส่วนเพื่อนๆ ในแก๊งเราก็เป็นหลีด ส่วนมากเราจะซ้อมดาวเดือนเสร็จก่อนหลีด ก็ต้องไปนั่งรอเพื่อนรอไปกินข้าวด้วยกัน คือตอนนั้นตัวติดกันมาก ช่วงนั้นคือหนักมากเราประกวดได้ดาวคณะ แล้วก็ซ้อมต่อเพื่อไปประกวดของมหาลัย ทั้งเหนื่อยและกดดันมาก ออกค่ายอาสาที่ดาวเดือนต้องเป็นแบบอย่างที่ดี และต้องเข้าทุกกิจกรรม ยังไม่จบจ้าเราไปสมัครเป็นสโมสรนักศึกษาสนุกมาก จากคนไม่ค่อยทำกิจกรรม ตอนนั้นคืออุทิศตนให้แด่กิจกรรมไปแล้ว 4. การเรียน เมื่อก่อนไปโรงเรียน 7 โมงเช้าเลิกเรียน 4 โมงเย็น แต่ชีวิตมหาลัยไม่ใช่เลย บางวันมีเรียนเช้า บางวันเรียนบ่าย บางวันเรียนค่ำ และบางวันเรียนดึกจะโหดไปไหนเนี่ย บางครั้งเข้าสายไม่ทันเช็คชื่อ บางครั้งต้องขานชื่อให้เพื่อนเมื่อเพื่อนโดด บางครั้งเข้าเรียนผิดห้องนี่ก็อายไปอีก วิชาเรียนคือยากกว่ามัธยมหลายเท่าเลย พอเราปรับตัวได้ทุกอย่างคือโอเคมาก

Advertisement

Advertisement

5. ความรับผิดชอบที่มากขึ้น อยู่บ้านเป็นคุณหนูไม่ค่อยได้ทำอะไรเอง พอมาอยู่คนเดียวต้องซักผ้าเอง ล้างห้องน้ำเอง กวาดห้องถูห้อง รีดผ้า ล้างจาน ทำทุกอย่างเองหมดเลย ไม่มีใครคอยปลุกต้องรับผิดชอบตัวเอง บางวันนาฬิกาเจ้ากรรมดันไม่ปลุก ก็ต้องไปเรียนสาย บริหารการใช้จ่ายของตัวเอง เงินรายอาทิตย์ต้องใช้ให้พอถึงแม้หมดแล้วจะขอแม่เพิ่มได้ แต่เราคิดว่าเราเข้ามหาลัยคือมันต้องเสียค่าให้จ่ายเยอะแยะอะไรที่แบ่งเบาพ่อแม่ได้ก็ต้องช่วยกัน

เป็นยังไงบ้างคะกับชีวิตการเริ่มต้นใหม่ของการเป็นนักศึกษา จริงๆแล้วมันไม่ได้โหดร้ายอะไรเลยสนุกด้วยซ้ำ เราได้ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนได้แชร์อะไรหลายๆ อย่างกับเพื่อนๆ อย่างไรก็ตามพี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ที่กำลังจะเข้ามหาลัยขอให้น้องๆ ทำเต็มที่แล้วสุดท้ายผลดีจะเกิดกับตัวเราเอง


อ้างอิงรูปภาพ

Advertisement

Advertisement

ภาพหน้าปก : https://unsplash.com/photos/96DW4Pow3qI จากคุณ Ben Duchac

ภาพประกอบที่ 1: https://unsplash.com/photos/FVRTLKgQ700 จากคุณ Kinga Cichewicz

ภาพประกอบที่ 2 : https://unsplash.com/photos/Q_Sei-TqSlc จากคุณ Naassom Azevedo

ภาพประกอบที่ 3: https://unsplash.com/photos/lbLgFFlADrY จากคุณ Perry Grone

ภาพประกอบที่ 4: https://unsplash.com/photos/dGxOgeXAXm8 จากคุณ Sincerely Media

ภาพประกอบที่ 5: https://unsplash.com/photos/-5juQ_l5vmU จากคุณ Sebastian Herrmann

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์