เล่าหลอน : ฝันซ้อนฝัน

...คุณเคยได้ยินคำว่า ฝันซ้อนฝัน มั้ย หากคุณเคยได้ยิน คุณเองเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับความฝัน ที่เรียกว่า ฝันซ้อนฝันหรือเปล่า คุณต้องเผชิญกับอะไรในความฝัน หรือความฝันของคุณเป็นอย่างไร...

ฉันเชื่อว่าทุกคนต่างเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับความฝัน ไม่ว่าจะเป็นฝันดีหรือฝันร้าย ในวันนี้ ฉันมีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งที่อยากจะนำมาแชร์กับคุณ มันเป็นประสบการณ์ของฉันเอง จากการที่่ฉันต้องเข้าไปติดอยู่ในสภาวะที่เรียกว่า ฝันซ้อนฝัน ...

ในบ่ายวันเสาร์ ฉันกำลังเก็บข้าวของพร้อมกับเสื้อผ้าที่ปล่อยทิ้งไว้ ระเกะระกะจนรกห้อง เสื้อผ้าซักแล้วก็วางไว้ด้านหนึ่งของเตียงไม่ได้เก็บเข้าตู้เสื้อผ้า มองดูแล้วช่างเป็นภาพที่ไม่สบายตาเท่าไหร่ ฉันคือหญิงสาวในวัยทำงาน ที่ต้องเสียเวลาไปกับการทำงานหาเงินเลี้ยงปากท้อง ด้วยการทำงานสองที่ด้วยกันตั้งแต่เช้าแปดโมงครึ่งจนถึงเที่ยงคืนหรือบางครั้งอาจต้องลากยาวถึงตีสอง ทำให้ฉันไม่มีเวลาจัดการห้องของตัวเองมากนัก แต่ยังดีที่วันนี้เป็นวันหยุดของงานช่วงกลางวัน เลยพอมีเวลาเก็บทำความสะอาดห้องนอน แต่จะไปทำงานอีกที่ในช่วงเย็น

แต่... ทำไมฉันดูเวลาไม่เข้าใจว่ากี่โมงแล้ว อาการเหมือนว่า ฉันอ่านเวลาจากนาฬิกาไม่ออก และตั้งสติได้ว่า นี่ฉันกำลังฝัน.....

เมื่อฉันรู้ตัวแล้วว่ากำลังฝัน ก็พยายามจะทำให้ตัวเองตื่น แต่ก็ขยับไม่ได้ ฉันยังคงติดอยู่ในความฝัน ท่ามกลางห้องที่มืดสนิท ฉันพยายามทำใจให้นิ่งและพยายามจะตื่นให้ได้...

...เฮือก !! ฉันตื่นขึ้นมาแล้ว และฉันรู้สึกเหนื่อยมาก แต่.. พอลืมตาได้เต็มตา อ้าว ภายในห้องมืดสนิท ในใจฉันคิด คร่าวนี้ ฉันตื่นสายจริง ๆ ทำไมไม่ได้ยินนาฬิกาปลุก และโกรธคนในบ้านนิดหน่อยที่ไม่ยอมปลุกหรือเรียกให้ฉัน ฉันผลักตัวเองลุกจากที่นอน พร้อมกลับเดินจะไปเปิดประตูห้อง เอ๊ะ! ทำไมประตูเปิดไม่ได้ ราวกับว่ามีคนหรืออะไรสักอย่างดึงลูกบิดเอาไว้จากอีกด้านหนึ่งของประตู แต่ทำไมไม่มีเสียงอะไรเลยล่ะ ฉันเริ่มกลัว เมื่อรู้สึกได้ว่าบ้านทั้งมืดและเงียบมาก เหมือนเหลือฉันอยู่เพียงคนเดียวในบ้าน แล้วอะไรอยู่ด้านหลังประตู...

เสี้ยวหนึ่งของความคิดก็นึกได้ว่า ฝันแน่ ๆ ฉันต้องกำลังฝันแน่ ๆ พอรู้ตัวว่าฝัน ฉันก็เริ่มรู้สึกว่าอากาศมันเบาบางลง ฉันเริ่มหายใจไม่ออก ขณะที่ในความฝันฉันก็ยังพยายามจะเปิดประตูออกจากให้ได้ และแล้ว ...พรวด!!  ฉันเปิดประตูห้องออกมาได้ ....

... เฮือก !! ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฉันรู้ว่า ฉันเหนื่อยมากและฉันหายใจเข้าปอดอย่างสุดแรง...

พอได้สติ เอาแล้วงัย !! ตื่นมาพร้อมบรรยากาศเหมือนเป๊ะ ห้องมืด บ้านเงียบ ฉันกำลังจะไปทำงานสาย โกรธตัวเอง โกรธคนในบ้าน เดินไปที่ประตู แต่เปิดประตูไม่ออก อ่ะ! ไอ้ตัวที่อยู่หลังประตูก็ยื้อไม่ให้ฉันออก อยู่อย่างนั้น และแล้วฉันก็คิดว่านี่ฉันยังไม่ออกจากความฝันอีกเหรอ ฉันเริ่มกลัว ในใจก็คิด ตื่นสิ ตื่นจริง ๆ สักที ...

รอบนี้ ฉันเหมือนคนจะขาดอากาศหายใจจริงๆ ในสมองที่รู้ตัวว่าฝันอยู่ ก็พยามจะปลุกตัวเองให้ตื่น แต่มันก็ไม่ขยับ ตื่นเถอะ ฉันพยายามเรียกตัวเอง วูบหนึ่งก็คิดว่าฉันต้องวนอยู่ในลูปนี้ไปอีกเท่าไหร่ แล้วฉันจะมีโอกาสได้ตื่นจริง ๆ มั้ย หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นด้วยความกลัว ...

... ในช่วงความคิดหนึ่ง ขณะที่ในความฝันฉันยังพยายามเปิดประตูอยู่นั้น ฉันพยามตั้งสติ และบอกกับตัวเองว่า ฉันกำลังฝัน ไม่ต้องกลัว ถ้าเปิดประตูได้แล้วให้พยายามเดินไปที่ห้องพระนะ และในช่วงที่เหมือนจะหมดแรง ฉันก็นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวฉันเองเคารพ..

พรวด.. ประตูห้องนอนของฉันถูกเปิดออก ฉันค่อย ๆ เดินออกจากห้อง บรรยากาศในบ้านของฉันตอนนี้มืดมาก เงียบมาก บ้านที่เคยมีเสียงทีวีเปิดทิ้งไว้ เสียงหลาน ๆ เสียงพี่สาวทำกับข้าวที่ฉันต้องได้ยินทุกวัน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลยสักคน บ้านของฉันที่เคยดูมีชีวิตชีวา ตอนนี้มันดูว่างเปล่าและมืดมน ฉันเริ่มรู้สึกกลัวอีกครั้ง และฉันก็คิดขึ้นได้ว่า ฉันต้องเดินไปที่ห้องพระ ถ้าฉันเดินไปถึงและเปิดประตูห้องพระได้ ฉันก็จจะออกจากความฝันนี้ได้เช่นกัน ...

ฉันพยายามเดินทางไปที่ห้องพระอย่างช้า ๆ พร้อมกับที่ฉันก็เริ่มรู้สึกว่า อากาศมันน้อยลง ๆ ทุกที ทำไมฉันถึงไม่รีบวิ่งไปล่ะ ฉันคิด แต่ในฝันฉันแทบไม่มีเรี่ยวแรงแล้วนี่สิ ตื่นสิ ทำไมยังไม่ตื่นสักที ฉันพยายามปลุกตัวเอง พร้อมกันกับในความฝันที่คิดว่าใกล้จะถึงแล้ว ฉันมายืนอยู่หน้าห้องพระ ที่อยู่ถัดจากห้องนอนของฉันไปเพียงสองห้อง ฉันเอื้อมมือไปเปิดประตูด้วยแรงเฮือกสุกท้าย ...

..เฮือก !! ฉันสะดุ้งตื่น พร้อมกับ เหงื่อที่ไหลเต็มใบหน้า และเสียงหายใจที่หอบเหนื่อย ครั้งนี้ฉันตื่นขึ้นมาในท่านอนท่าเดิม เป็นท่าเดียวกันก่อนที่ฉันจะหลับไป แสงแดดยามบ่ายแก่ ๆ ยังคงส่องแสงลอดหน้าต่าง เสียงนก เสียงทีวีที่หลานกำลังเปิดดูแว่วผ่านประตูเข้ามา ใช่ ..ฉันทำสำเร็จ มันทำให้ฉันคลายความกลัวและความกัใจ และรู้สึกได้ว่าฉันตื่นแล้วจริง ๆ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาเพียงแค่ 15.15 น. เพียงสิบกว่านาทีเท่านั้นเองที่หลับไป เรื่องราวที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกในฝัน มันช่างน่าพิศวง จริงๆ ..

ฉันเชื่อว่า ฝันซ้อนฝัน อาจเกิดขึ้นได้กับทุกคน หากเรื่องราวในฝันนั้น ทำให้เรารู้สึกหวาดกลัว หรืออึดอัด แล้วเราจะสามารถควบคุมมันได้มั้ย และไม่ว่าสาเหตุที่แท้จริงของการฝันซ้อนฝันที่เกิดขึ้นครั้งนี้จะมาจากสาเหตุใด มันได้สร้างความกลัวไว้ในใจของฉันแล้ว...

ภาพที่ 1 โดย KELLEPICS  จาก Pixabay

ภาพที่ 2 โดย Darkmoon_Art จาก Pixabay

ภาพที่ 3 โดย  Pexels จาก Pixabay

ภาพที่ 4 โดย  Pexels จาก Pixabay

ภาพที่ 5 โดย  Pexels จาก Pixabay

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !