เสียงขลุ่ย ของตาจักร

ค่ำคืนเดือนมืด ชาวบ้านต่างหลับนอนอยู่ในบ้าน อากาศ​หนาวเย็น​ ลมหนาวพัดมา เสียงขลุ่ยแว่วมากับเสียงลมหนาว ชาวบ้านต่างรู้ดีว่า นั่นเป็นเสียงขลุ่ยของตาจักร​

ขอบคุณภาพโดยchabotphotoจากpixabay

ตาจักรนั้นตายไปตั้งปีก่อน แกชอบเป่าขลุ่ยให้ภรรยาฟัง คนในหมู่บ้านที่ผ่านบ้านตาจักก็มักจะได้ยินเสียงขลุ่ยที่ไพเราะ แต่พอภรรยา​ของตาจักรได้เสียชีวิตลง ตาจักรเสียใจมาก ในวันสวดศพของทุกคืนเมื่อพนะสวดจบ ตาจักรก็จะเริ่มเป่าขลุ่ยให้ภรรยาที่นอนเป็นร่างไร้วิญญาณ​ อยู่ในโรง พองานศพเสร็จ​สิ้น ตาจักรก็ต้องอาศัยอยู่​คนเดียวในบ้าน ทุกๆเย็นตาจักรจะนั่งเป่าขลุ่ยอยู่ใน​บ้าน

ตาจักรที่อยู่อาศัย​ตัวคนเดียว​ มีแค่ขลุ่ยไว้เล่นแก้เหงา ชางบ้านที่ผ่านไปผ่านก็แวะเข้าไปเยี่ยมตาจักร บางคน​ก็เอากลับข้าวไปให้ บางคนก็ไปทำความสะอาด​บ้านให้

เย็นวันหนึ่งผู้ใหญ่บ้านประกาศให้ชาวบ้านเก็บทรัพย์สิน​ของมีค่า​ให้ดีๆ เพราะช่วงนี้มีโจรขโมยชุกชุม

บ้านของตาจักรที่ไม่มีคนอยู่แล้ว เป็นเป้าหมายของโจร กลางดึกคืนนั้น กลุ่ม 3 คนได้ไปที่บ้านของตาจักร ในบ้านโทรทัศน์​เก่า และเครื่องใช้ไฟฟ้าไม่กี่ชิ้น และขลุ่ยของตาจักร

โจรได้ขโมยของและกำลังช่วยกันขนย้าย แต่เสียงขลุ่ยก็ดังขึ้น "เฮ้ยใครเป่าขลุ่ยเล่นวะ" โจรหัวหน้ากลุ่มพูดขึ้น "เปล่านะครับ ลูกพี่" ลูกน้องทั้งสองคนพูดขึ้น

โจรทั้งสามรู้สึกขนลุก เสียง​ขลุ่ยดังมาจากหน้าบ้าน โจรทั้งสามที่กำลังขนของอยู่ในบ้าน ก็มองไปที่ประตูหน้าบ้านก็เห็นร่างคนกำลังนั่งเป่าขลุ่ยอยู่ ทั้งถึงกลับอึ้งเพราะพวกเขาสืบมาว่า บ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่ เพราะเจ้าของบ้านได้เสียไปแล้ว

ร่างที่นั่งเป่าขลุ่ยอยู่ เสียงขลุ่ยเงียบลง ร่างนั้นค่อยๆหันมาหาโจรทั้งสาม พร้อมเอาขลุ่ยชี้หน้า แล้วตะโกนออกไปว่า "มึงจะเอาขลุ่ยกูไปไหน" ร่างนั้นสีหน้าน่ากลัว หน้าขาวซีด ตาดำคล้ำ ผิวแห้งเหี่ยว​ ร่างนั้นค่อย ๆเดินไปหาโจรทั้งสาม

ร่างนั้นบีบคอโจรสองคนคือ หัวหน้าและลูกน้องจนทั้งสลบ ส่วนลูกน้องอีกหนึ่งคนที่​กำลังวิ่งหนี ก็วิ่งไปตกบันได​สลบไป

เช้าวันรุ่งขึ้นชาวบ้านผ่านบ้านตาจักก็เห็นว่าประตูบ้านอยู่และก็เห็นคนนอนสลบอยู่ที่บันได ชาวบ้านจึงเรียกผู้ใหญ่​บ้าน​มาดู แล้วก็เรียกตำรวจมาจับโจร

ชาวบ้านในระแวกนั่นแม้จะได้ยินเสียงขลุ่ยของตาจักรแต่ก็ไม่ได้หวั่นกลัวแต่อย่างใด เพราะตาจักรไม่ได้มาทำร้ายหรือหลอกชาวบ้านให้กลัว..