แชร์ประสบการณ์ตรง: อยากอุปการะแมวจร ต้องเริ่มต้นอย่างไร?

ปัจจุบันมีแมวจรจัดเยอะมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งหลายคนก็ไม่รู้ว่าชีวิตของพวกมันน่าสงสารแค่ไหน ไหนจะต้องหิวโหย ต้องเสี่ยงกับการถูกรถชนตายข้างถนน ถูกแมวเจ้าถิ่นไล่รังแก ถูกคนใจร้ายแกล้ง และอื่น ๆ อีกมากมาย

ซึ่งใครที่ไม่ชอบสัตว์ ก็จะมองว่าแมวจรเป็นภาระสังคม เพราะบางครั้งพวกมันไม่มีอาหารกินจนต้องไปขโมยอาหารตามบ้านต่าง ๆ หรือไม่ก็ไปข่วนไปตะกุยข้าวของจนเสียหาย ในส่วนนี้คงไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะว่าแมวจรบางก็มีพฤติกรรมแบบนี้จริง ๆ แต่นั่นก็คือสัญชาตญาณของสัตว์ ที่พวกมันไม่ได้เลือกเองตามเจตนา ว่าอยากจะทำอย่างนั้นไม่อยากจะทำอย่างนี้

การอุปการะแมวจรจึงเป็นวิธีที่ช่วยลดภาระสังคมได้ดี แถมยังช่วยให้แมวเหมียวทั้งหลายได้มีบ้านที่แสนอบอุ่นอีกด้วย 

ตอนนี้หลายคนอาจกำลังคิดที่จะรับแมวจรเข้ามาเลี้ยง แต่ไม่มีประสบการณ์ ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี ในบทความนี้แจ๊ดเลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ตรง ว่าถ้าเราอยากเลี้ยงแมวจร เราต้องทำอะไรยังไงบ้าง เพราะที่บ้านแจ๊ดก็มีแมวจรที่เก็บมาเลี้ยงเหมือนกัน ชื่อเวเดอร์ค่ะ อยู่ ๆ เค้าก็เดินเข้ามาในบ้านแจ๊ดเองเลย 

1. พาไปทำวัคซีน

แน่นอนค่ะ นี่คือข้อแรกเลย สำคัญมาก ไม่ว่าจะหมาหรือแมวจรก็ตาม พอรับเข้าบ้านมาแล้ว ต้องพาไปทำวัคซีน ไปตรวจโรคก่อนเลย อย่างเวเดอร์แจ๊ดก็พาไปที่คลินิกแถวรังสิต ทำวัคซีนที่จำเป็นครบหมด แล้วก็ตรวจเจอด้วยว่ามันเป็นลูคิเมีย หมอก็ให้คำแนะนำมาว่าห้ามให้คลุกคลีกับแมวตัวอื่นเด็ดขาด ให้เลี้ยงแยก แล้วก็อย่าให้เวเดอร์เครียด

2. เลี้ยงระบบปิด

แจ๊ดแนะนำว่าเลี้ยงแมวให้เลี้ยงระบบปิดจะดีที่สุด เพราะว่าแมวเที่ยวเก่ง อาจหลงทาง ไปติดเพื่อนไปติดสาวด้วย(โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ายังไม่ได้ทำหมัน) แต่สำหรับเวเดอร์ มันเป็นลูคิเมีย เลยห้ามออกไปป้วนเปี้ยนนอกบ้านอยู่แล้ว หมอสั่งไว้เลย เพราะว่าจะติดเชื้อโรคได้ง่ายค่ะ

3. ให้ทานอาหารที่มีคุณภาพ

ไม่ได้หมายความว่าแจ๊ดซื้ออาหารพรีเมียม ราคาแพง ๆ ให้เวเดอร์ทานนะ งบไม่ถึง 555+ แต่ก็คือต้องเป็นอาหารที่ได้มาตรฐาน บรรจุใส่แพ็คเก็จมาอย่างดี มีทะเบียนอาหารสัตว์ถูกต้อง ราคาไม่ควรถูกมากเกินไป ส่วนตัวแจ๊ดชอบซื้อฟริสกี้ มีโอ แล้วก็วิสกัสค่ะ เวเดอร์ทานได้หมด จะให้อาหารเม็ดเป็นหลัก นาน ๆ ทีถึงจะให้อาหารเปียก(แพง 555+) ถ้าได้อาหารที่มีคุณภาพ แมวก็จะสุขภาพดี จากเดิมเวเดอร์ตอนเจอกันวันแรก สภาพโทรมอย่างกับอะไรดี ผอมด้วย เลี้ยงไปเลี้ยงมา อ้วนขึ้น ขนสวยขึ้น

4. แมวไม่จำเป็นต้องอาบน้ำบ่อย แต่ก็ควรอาบบ้าง

ถึงแม้ว่าจะเป็นแมวที่เลี้ยงแบบระบบปิด แต่ก็ต้องอาบน้ำบ้างนะคะ จะได้มั่นใจว่าสะอาดสุด ๆ แล้วเวลากอดแมวเราจะได้รู้สึกหอมด้วย ^ ^ อย่างเวเดอร์แจ๊ดนาน ๆ จะอาบที เพราะทีแรกเคยพาไปอาบที่คลินิค แต่สู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหว เลยเปลี่ยนมาอาบให้เอง แต่ก็ยุ่งอยู่เหมือนกัน เพราะอาบให้แมวทีตัวแจ๊ดจะเปียกเหมือนเล่นสงกรานต์ไปด้วย 555+ 

5. แมวเลี้ยงระบบปิดไม่จำเป็นต้องใส่ปลอกคอ

เพราะแมวบางตัวจะมีอาการแพ้ปลอกคอ ทำให้ขนร่วง ผิวหนังมีรอยแดง ๆ เวเดอร์ก็เป็นค่ะ แจ๊ดเคยซื้อปลอกคอมาให้ใส่ เป็นปลอกคอหนัง สุดท้ายแพ้ คอแดงไปหมด ต้องพาไปหาหมอ หลังจากนั้นเลยไม่กล้าซื้อปลอกคออะไรมาให้ใส่อีกเลย 

6. แมวจรบางตัวจะขี้เหงา ดังนั้นจึงควรใช้เวลาอยู่กับมันให้มากที่สุด

เวเดอร์นี่แหละตัวขี้เหงาเลย เพราะอยู่ตัวเดียว ไม่มีเพื่อนด้วย เวลาแจ๊ดออกจากห้องไปไม่ถึง 5 นาทีก็ชอบแหกปากเรียกดัง "แว้ แว้ แว้" พอกลับไปหาก็จะเงียบทันที 555+ ซึ่งถ้าใครรับแมวจรเข้ามาเลี้ยงในช่วงแรก ๆ แจ๊ดไม่แนะนำให้ทิ้งแมวไว้ตัวเดียวบ่อย ๆ แต่ให้อยู่กับมันมาก ๆ ไปก่อน เพื่อให้แมวเกิดความคุ้นเคย รู้สึกปลอดภัยค่ะ เพราะแมวจรบางตัวอาจเคยมีเจ้าของแล้วถูกทิ้งมาก่อนก็ได้ เราเอามันมาเลี้ยงแล้วก็จำเป็นต้องสร้างความมั่นใจให้มัน มันจะได้มีสุขภาพจิตและร่างกายที่ดี แต่สำหรับใครที่ไม่ค่อยได้อยู่บ้านจริง ๆ ก็แค่หาเวลาอยู่กับแมวให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

...สุดท้าย แจ๊ดขอฝากไว้เลยว่า ก่อนจะรับแมวจรหรือตัวอะไรก็ตามเข้ามาเลี้ยง ขอให้ถามตัวเองก่อนว่าอยากเลี้ยงแค่เพราะเห็นว่าน่ารักดี หรือเพราะมีใจรักมัน สงสารมัน อยากจะดูแลมันไปตลอดจริง ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าอยากเลี้ยงแค่เพราะน่ารักดี แจ๊ดขอให้ล้มเลิกความคิดซะค่ะ เพราะถ้าวันนึงแมวเจ็บป่วย พิการ หรือไม่ได้น่ารักเหมือนที่คุณเห็นทีแรกแล้ว คุณก็อาจจะทิ้งมัน ไม่ดูแลมัน สุดท้ายมันก็ต้องกลับไปเร่ร่อนข้างถนนเหมือนเดิม

เวเดอร์ไม่ใช่แมวที่สมบูรณ์แบบ มันมีโรคประจำตัว แถมยังชอบส่งเสียงร้องหนวกหูน่ารำคาญ โดนแจ๊ดตะโกนด่าไปนับครั้งไม่ถ้วน เพราะแจ๊ดก็ต้องเขียนงานส่งลูกค้าที่บ้าน ต้องใช้สมาธิ ไม่สามารถเล่นกับมันได้ตลอดเวลา แต่แจ๊ดก็ไม่เคยคิดยกเวเดอร์ให้ใครเอาไปเลี้ยงแทน หรือเอาเวเดอร์ไปทิ้งข้างถนน ไม่มีวันที่แจ๊ดจะทำแบบนั้นเด็ดขาด ถึงจะด่าจะทะเลาะกับมันมากแค่ไหน แจ๊ดก็จะไม่ยอมให้มันไปอยู่พ้นสายตา ไปเสี่ยงตายข้างถนนอีกเด็ดขาด...