แมวน้อยผู้หลงทาง

เมี๊ยวๆ เมี๊ยวๆ เมี๊ยวๆ เมี๊ยวอยู่ไหน เสียงร้องของเด็กชายคนหนึ่งดังมาจากข้างบ้านของมะลิ มะลิจึงออกจากบ้านไปดู พบน้องนายนั่งร้องเรียกหาไดม่อนแมวของเขา

มะลิถามน้องนายว่า น้องนายหาไดม่อนอยู่หรอครับ  ใช่ครับไดม่อนของผมหายไปสองวันแล้ว ผมตามหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ พี่มะลิเห็นบ้างป่าวครับ พี่ไม่เห็นเลยจ้า มะลิจึงปลอบน้องนายไปว่า เดี๋ยวแมวก็กลับมาเองจ้า แมวของน้องนายอาจจะไปเล่นกับเพื่อนเขาก็ได้นะ แต่สิ่งที่ทำให้มะลิสะอึกจนพูดอะไรไม่ออกคือสิ่งที่น้องนายตอบกลับมา แมวตัวนั้นเป็นเพื่อนตัวเดียวที่ผมมีนะครับ และเขาก็มีแค่ผม เขาไม่มีทางทิ้งผมไว้คนเดียวแน่นอน!! น้ำตาน้องนายไหลไม่หยุดด้วยความคิดถึงและเสียใจที่เพื่อนรักของเขาหายไป

มะลิจึงกอดน้องนายและพาเข้าบ้านไปหาพ่อแม่ของเขา เมื่อน้องนายขึ้นห้องไปพักผ่อน มะลิจึงนั่งคุยกับแม่ของน้องนาย แม่เล่าให้มะลิฟังว่า แม่สงสารน้องนายมากแต่ไม่รู้จะพูดยังไง เพราะไดม่อนตายไปแล้วด้วยโรคหัดแมว แต่แม่ไม่กล้าบอกน้องกลัวน้องเสียใจมากกว่านี้ ในทุกวันก่อนน้องนายจะไปโรงเรียนก็เล่นกับไดม่อนตลอด กลิ้งลงพื้นคลุกทรายจนแม่ต้องบ่นทุกเช้า เวลาน้องนายไม่อยู่เจ้าไดม่อนก็จะนั่งชะเง้อรอที่ประตูเพื่อรอน้องนายกลับมา เวลาที่น้องนายโกรธเจ้าไดม่อนก็จะนั่งนอกบ้านไม่กล้าเข้าบ้าน จนกว่าน้องนายจะเรียกหา

แหล่งที่มาอ้างอิงจากชีวิตจริงของแมวผู้เขียน

"รูปภาพโดยผู้เขียน"