ไม่เชื่ออย่ารบหลู่

ภาพโดย Chikikino จาก pixabay​​​

สมัยดิฉันยังเป็นเด็ก ๆ ข้าง ๆ บ้านจะมีคุณลุงคนนึงแกชอบกินเหล้าเป็นประจำชนิดที่ว่ากินเช้ายันเย็น เมาได้ทุกวี่ทุกวันเลยทีเดียว มีอยู่วันนึงได้เกิดอุบัติเหตุขึ้นในระเเวกบ้านของดิฉัน มีรถมอเตอร์ไซค์ขับรถหลุดโค้งมาทำให้ร่างกระเด็นมาประทะกับขอบปูนอย่างแรงจนหัวขาดออกจากตัวตายอย่างน่าสยดสยอง คุณแม่ของดิฉันได้เดินออกไปดูแล้วก็ต้องเดินกลับเข้าบ้านมาเพราะสภาพศพดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก

ดิฉันเองด้วยความเป็นเด็กก็เกิดอาการอยากรู้อยากเห็นกับเค้าบ้าง คุณแม่จึงได้ห้ามปรามเอาไว้เพราะไม่ใช่สิ่งที่น่าดูสำหรับเด็กเลยแม้แต่น้อย คุณลุงขี้เมาขาเก่าประจำของซอยก็ได้เดินไปดูศพของผู้เสียชีวิตกับเค้าด้วย หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็ผ่านเลยไปได้ประมาณ 3 วัน แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์รถหลุดโค้ง เข้าชนกับขอบปูนข้างทางตรงบริเวณที่เดิมอีกครั้งนึงเวลาประมาณ 2 ทุ่มครึ้งพอดีแต่โชคดีที่ครั้งนี้ไม่มีคนเสียชีวิตมีแค่บาดเจ็บนิดหน่อย

พอตกกลางคืนเสียงหมาหอนก็หอนกันดังระงมทั่วไปหมดดิฉันกับคุณแม่ทำได้แต่นอนมองหน้ากันเพราะกลัว พอถึงรุ่งเช้าคุณลุงขี้เมาก็ได้ใส่กางเกงในตัวเดียวแล้ววิ่งวนอยู่ตรงถนนหน้าบ้านของแก ซึ่งได้สร้างความตกใจและขำขันแก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก คุณแม่ของดิฉันก็ได้เอ่ยถามกับคุณลุงว่า "มาวิ่งขนาดนี้แต่เช้าเค้ามาหาเมื่อคืนใช่ไหมละลุง" คุณลุงขี้เมารีบเข้าไปใส่กางเกงแล้วเดินเข้ามาคุยกับคุณแม่ดิฉันด้วยหน้าตาที่ซีดเซียวว่า

ภาพโดย KELLEPICS จาก pixabay

เมื่อคืนตอนแกกำลังจะเคลิ้มหลับแกได้ยินเสียงเหมือนคนมาเขย่าประตูรั้ว ตอนแรกแกก็คิดว่าเป็นหมาจึงออกไปดูก็ปรากฎว่าไม่เจออะไร ซักพักก็ได้ยินเสียงเขย่าประตูรั้วอีกคุณลุงเลยตัดสินใจเปิดประตูออกไปดู ก็พบว่าเห็นเป็นคนไม่มีหัวยืนกวักมือเรียกคุณลุงอยู่ตรงหน้ารั่ว คุณลุงจึงค่อย ๆ หันหลังกลับไปแล้วรีบปิดประตูเข้าบ้านอย่างทันทีคุณลุงบอกว่าขามันแข็งไปหมดก้าวขาไม่แทบออก เกิดมาอายุจะ 60 ยังไม่เคยเจอผีแต่นี่เป็นครั้งแรก ดีไม่หัวใจวายตายก็บุญแล้ว มาให้เห็นจะ ๆ ขนาดนี้ก็เลยต้องใส่เกงเกงในตัวเดียววิ่งแก้บนตามที่ได้พูดเอาไว้

หลังจากนั้นไม่นานดิฉันและครอบครัวจึงย้ายบ้านเข้ามาอยู่ในตัวเมืองกรุงเทพเนื่องจากคุณพ่อได้ย้ายที่ทำงานใหม่และไม่ได้กลับไปหาบ้านหลังเก่าในต่างจังหวัดอีกเลย