อื่นๆ
สุขสันต์วันเกิด อ.ยอด
สังขารไม่เอื้อ
เนื่องจากสังขาร และปัจจัยควบคุมอื่น ทำให้เราไม่สามรถไปร่วมฉลองวันเกิดกับอาจารย์ได้ถึงที่ แต่มิตรภาพของเรามันยังมั่นคงแข็งแรงเหมือนเดิม ไม่รู้เหตุผลจริง ๆ ว่าทำไมต้องเจอกัน แต่จำได้ภาพจำแรก ๆ คือ เราเจอยอดที่งานรับน้อง ที่เกษตร อ้าวเด็กอัสสัมฯ จำได้ว่า เอ็นทรานซ์ครั้งสุดท้าย (แก่) ลึก ๆ ก็แอบหมั่นไส้ว่าทำไม กางเกงสีน้ำเงิน กลับมาดูเรา กางเกงสีกากี (บ้านมากแม่) และอีกประเด็นหนึ่งที่รู้สึกแอบอิจฉา คือ ทำไม รร. ใน กทม ถึงอนุญาตให้ตัดรองทรงได้? แต่ รร.ตจว. หัวเกรียนสุด (ห้ามนำไปดราม่าต่อ)
อดีต หนอนหนังสือทั้งคู่
ทว่า สืบไปสืบมาถึงประวัติ ก็มีอันต้องตกตะลึง คือ เราสองคนควรจะได้เจอกันตั้งแต่ แรก ๆ แล้ว เพราะ ผมเองก็ติด AFS แต่สละสิทธิ์ไม่ไปเพราะตอนนั้นคิดแค่ไม่อยากกลับมาซ้ำชั้น ผมเป็นตัวแทนจังหวัดมาแข่ง shell quiz แต่ไม่ผ่านรอบภูมิภาค แต่ อ.ยอดได้ที่ 1 ประเทศ พอเวลามานั่งดู อ.ยอดในโทรทัศน์ ผมเลยรู้ว่า ทำไมผมจึงไม่ผ่าน กำปั้นทุบดินเลย ก็ความสามารถไม่เท่าเขาแล้วจะเอาที่ไหนไปสู้?
Advertisement
Advertisement
เพื่อนสนิท
แต่เบื้องบนคงเมตตา ให้เราทั้งคู่สนิทกัน และเจอกันที่คณะนิติศาสตร์จุฬา ถ้าผมจำไม่ผิด อ.ยอดนี่แหล่ะที่น่าจะเป็นเพื่อนคนแรก ๆ ที่รู้จักจนสนิทถึงทุกวันนี้ คำว่าเพื่อนแท้คงไม่ได้แค่มีแต่ความสุขอย่างเดียว บทจะทุกข์มันก็มี
เป็นห่วงนะ
ผมจำได้ว่าช่วงที่ผมทำงานเป็นที่ปรึกษากฎหมาย วันนั้นเหมือนอ.ยอดจะไม่สบายใจ หลังจากเลิกงานก็นั่งรถไฟใต้ดินไปหาทันที พอได้เห็นกันเท่านั้นแหล่ะไม่ต้องพูดอะไรมาก มองตาก็เข้าใจนี่แหล่ะเพื่อนสนิท ไม่ต้องเล่าข้อเท็จจริงอะไรมาก – เจ็บคอ
มีอีกเหตุการณ์ที่ผมค่อนข้างห่วง เพื่อนผมจับใจตอนที่ อ.ยอด เรียนกฎหมายอยู่ที่ Harvard จำเสียงได้แม่นว่า อยู่ดี ๆ ก็เครียดแหล่ะ (ฟังออก) อยากเดินลงไปแม่น้ำ คุณพระ!!! คงหนักเอาการจริง ๆ แต่ทำอย่างไรได้ จะให้ผมนั่งเครื่องบินไปหาก็ลำบาก มันไม่ทันใจ ขอบคุณคนที่คิดระบบการสื่อสารไร้สาย ให้เราสามารถติดต่อกันแบบ real time แม้ตอนนั้นจะไม่เห็นหน้า แค่ได้ยินเสียงก็ยังดีกว่าส่งจดหมาย
Advertisement
Advertisement
นอกจากนี้ เมื่อครั้งที่ผมต้องเจ็บป่วยจากโรคหลอดเลือดสมอง อ.ยอด หลังจากที่เดินทางมาถึงเมืองไทย อ.ยอด ก็มาเยี่ยมผมที่ รพ.จุฬา นอกจากการมาเยี่ยม อ.ยอดก็ส่งบรรดาคลิปตลกมากมาย ให้ผมไม่เครียด เพราะก็นอนอยู่นิ่ง ๆ บนเตียง พูดก็ไม่ได้ ได้แค่กรอกตาไปมา (ผมแอบบคิดว่า บางคนก็คิดว่า ผมน่าจะไปแล้ว – แต่ไม่ครับ กำลังใจจากคนรอบข้างดี) ผมจึงขอขอบคุณตรงนี้จากหัวใจดวงน้อย ๆ (แม้จะไม่โสด-ขิง) ว่าขอบคุณกำลังใจของทุก ๆ ท่าน รวมถึงของ อ.ยอดด้วย ที่เชื่อมั่นในตัวผมคนนี้ว่าจะต้องรอด และผมก็รอด ได้มีโอกาสมานั่งเขียน อะไรก็ไม่รู้ แต่ คุณก็ยังอ่านกันเนาะ 555 สาระบ้างไม่สาระบ้างก็ทน ๆ อ่านกันไปอย่างน้อย พวกเรานี่แหล่ะจะพิสูจน์ให้เห็นว่าคนไทยอ่านหนังสือเกิน 8 บรรทัด แต่เขียนได้เป็นคุ้งเป็นแคว
กลับมาที่มิตรภาพของเรา 2 คน มันหาได้จบแค่นั้นไม่ เชื่อไหมครับว่า ซุปเปอร์ฮีโร่ในใจของใครบางคนจะต้องอายุมากกว่า ทรงพลังมากกว่า ประสบการณ์มากกว่า ไม่จริงครับ เพราะหนึ่งในบรรดาต้นแบบของผม คือ อ.ยอด ที่อยู่ในวัยเดียวกัน สุขสันต์วันเกิดนะ //ป้ายไฟต้องมาแล้ว ด้วยรัก จาก ทิมแทม / อย่าร้องไห้ - รู้แหล่ะว่าซึ้ง
Advertisement
Advertisement
คุณนั่นแหล่ะต้นแบบของผม
ท้ายนี้ขอบพระคุณ
1.มิตรภาพดี ๆ จากเจ้าของวันเกิด
2. ภาพประกอบ ได้แก่
2.1 ปก โดย Lidya Nada จาก Unsplash https://unsplash.com/photos/MD_ha01Bk7c
2.2 รูปที่ 1 โดย vectorjuice จาก freepik https://bit.ly/3a0idJ6
2.3 รูปที่ 2 โดย freepik จาก freepik https://bit.ly/3oYVdhX
2.4 รูปที่ 3 โดย wayhomestudio จาก freepik https://bit.ly/3aPTfer
2.5 รูปที่ 4 โดย wayhomestudio จาก freepik https://bit.ly/3a4r6S2
2.6 รูปที่ 5 โดย stockking จาก freepik https://bit.ly/3oYPmZL
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ความคิดเห็น