เมื่อผมเจอ...ที่สะพานเหล็ก

(เครดิตรูปภาพจาก https://board.postjung.com/977422)

รู้จัก "สะพานเหล็ก" กันมั้ยครับ สะพานเคยเหล็กเป็นแหล่งขายเกม ขายของเล่น ที่ผมเชื่อว่า ถ้าใครมาสายนี้ต้องรู้จักกันดี แต่มาถึงวันนี้สะพานเหล็กที่ว่าก็เป็นแค่อดีต เพราะถูกรื้อทิ้งเพื่อปรับปรุงใหม่ให้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจไปแล้ว ตัวผมเองมีความทรงจำกับสะพานเหล็กแห่งนี้ แบบที่เรียกว่าจำฝังใจลืมไม่ลงกันเลยทีเดียวเชียว ส่วนจะเป็นเรื่องอะไร ผมจะเหลา เอ้ย เล่าให้ฟ้ง

(เครดิตรูปภาพจาก https://www.flashfly.net/wp/129417)

ย้อนกลับไปตอนที่ยังมีสะพานเหล็กอยู่ ผมชอบไปเดินเล่นหาซื้อเกมแล้วก็จะเดินดูด้วยว่าช่วงนี้ของเล่นอะไรที่กำลังฮิตกันมั่ง วันนั้นเป็นวันอาทิตย์บวกกับเป็นช่วงปิดเทอมอีก ผู้คนเลยหลั่งไหลกันเข้ามาเพียบ แต่ส่วนมากจะเป็นเด็ก ข้างในสะพานเหล็กนี้เต็มไปด้วยร้านค้ามากมาย ส่วนทางเดินก็แคบมาก แคบจนต้องเดินกันแบบต่อแถวเรียงหนึ่งค่อย ๆ กระดึ๊บ ๆ ตามกันไป

วินาทีนั้นผมถึงกับเหวอสิครับ ตกใจมากทำอะไรไม่ถูกเลย พอผมหันไปมองหน้า ไอ้เด็กนี่มันยังหันหน้ามามองสบสายตายิ้มกรุ้มกริ่มให้ผมอีกแน่ะ แล้ว มันก็เดินจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปล่อยให้ผมยืนงง ๆ จุก ๆ อยู่ตรงนั้นแหละ แหม่ หนอนน้อยของผมก็ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากมือตัวเอง โดนแบบนี้ถึงกับเสียศูนย์ไปเลย

(เครดิตรูปภาพจาก https://www.thairath.co.th/sport/eurofootball/premiereleague/1014895)

เฮ้อ ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเอง เอาวะสมบัติผลัดกันชมอย่างน้อยมันจับแล้วก็ไว้ที่เดิมไม่ได้เอาติดมือไปด้วยเป็นของที่ระลึกก็ดีแค่ไหนแล้ว