อื่นๆ

กรรมตามสนอง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
กรรมตามสนอง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 13 ปีที่แล้ว

สมพงษ์เด็กน้อยอายุ 12 ปี เรียนอยู่ชั้น ป.6 ของโรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง กิตติศักดิ์ของสมพงษ์นี้เป็นที่รู้กันดีทั้งโรงเรียน คุณครูทุกคนจะรู้จักสมพงษ์กันทุกคนเพราะเป็นเด็กที่ซนมาก ตอนอยู่โรงเรียนไม่ค่อยจะตั้งใจเรียนเท่าไร่ เวลาเรียนในห้องก็มักจะชอบชวนเพื่อนๆคุยจนโดนคุณครูดุอยู่บ่อยๆ หรือว่าตอนเลิกเรียนแล้ว สมพงษ์ก็ยังไม่กลับบ้าน มักจะชวนเพื่อนๆวิ่งเล่นกันแถวบริเวณโรงเรียนก่อนเป็นประจำ บางวันเวลาล่วงเลยไปเย็นมากๆแล้ว แต่สมพงษ์ก็ยังเล่นกับเพื่อนๆอยู่ จนคุณครูต้องไล่ให้กลับบ้านไปเพราะกลัวถ้ายังเล่นอยู่แบบนี้คงต้องกลับบ้านมืดค่ำแน่ๆ

พอตอนโรงเรียนปิดเทมอใหญ่ สมพงษ์ก็จะชวนเพื่อนๆแถวบ้าน 4-5คนมาเล่นกันแถวๆบ้านเขา บางวันก็ออกไปเที่ยวเล่นกันตั้งแต่เช้ากลับถึงบ้านเย็นเลยก็เลยก็มี

Advertisement

Advertisement

บางครั้งสมพงษ์ไม่มีอะไรทำก็มักจะชวนเพื่อน แกล้ง หมา แมว แถวๆบ้าน เห็นหมาเดินผ่านมาก็มักจะหยิบก้อนหินเล็กๆปาใส่หมามันบ้าง บางทีก็ตักน้ำมาสาดหมาบ้าง หรือพอเจอแมวก็รีบวิ่งไปจับแมว แล้วเอาแมวมันโยนไปไกลๆ ซึ่งการกระทำแบบนี้สร้างความสนุกสนาน หัวเราะ ชอบใจให้กับสมพงษ์เป็นอย่างมาก

และมีอยู่วันหนึ่ง สมพงษ์และเพื่อนๆก็เห็นแม่ไก่และลูกเจี๊ยบฝูงนึงประมาณ 7-8ตัว กำลังเดินหาอาหารกินอยู่ สมพงษ์เลยนึกสนุกชวนเพื่อนๆไปจับลูกเจี๊ยบเล่นกันดีกว่า เท่านั้นแหละแต่ละคนรีบวิ่งไปจับลูกเจี๊ยบทันที บางตัวก็โดนจับได้ บางตัวก็วิ่งหนีทัน ตัวที่โดนจับได้ก็โดนสมพงษ์และเพื่อนๆจับเอามาใส่อยู่ในกระเป๋ากางเกง หรือจับลูกเจี๊ยบเอาไปไว้บนต้นไม้แล้วปล่อยมันตกลงมา เพื่อที่อยากจะเห็นลูกเจี๊ยบมันบิน โดยที่เด็กๆหารู้ไม่ว่าลูกเจี๊ยบมันบินไม่ได้ ซึ่งแต่ละคนก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้วว่ามันจะทรมานขนาดไหน สมพงษ์และเพื่อนๆหัวเราะชอบใจกับการกระทำของตนอย่างมาก

Advertisement

Advertisement

แต่เท่านี้ยังไม่พอ สมพงษ์ก็นึกอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ในขณะนั้น ได้หยิบไม้มาอันนึง เอามาตีหัวลูกเจี๊ยบเกือบทุกตัวเลย ยิ่งตีลูกเจี๊ยบสมพงษ์เหมือนยิ่งสนุก ยิ่งตีเรื่อยๆตีแรงขึ้นๆ ซึ่งสมพงษ์ไม่คิดอะไรเลยในขณะนั้น กลับมีแต่ความสนุกสนานอย่างเดียวในตอนนั้น

สมพงษ์ตีหัวลูกเจี๊ยบอยู่ ก็มีลูกเจี๊ยบตัวหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวที่ตัวเล็กที่สุด มันซึมๆไปเลย มันนิ่งไปสักพักใหญ่เลย ทีแรกสมพงษ์นึกว่ามันจะตายหรือเปล่า เพราะมันนิ่งอยู่นานมากๆ แต่แล้วมันก็เดินกลับไปหาแม่ของมันได้ ซึ่งเจ้าลูกเจี๊ยบตัวนี้มันดูซึมๆและเดินช้ามากๆ

หลังจากนั้นสมพงษ์ก็เรียนจบในชั้นประถม สมพงษ์ได้เข้าไปศึกษาต่อในระดับชั้นมัธยมที่อยู่ในตัวจังหวัด ในช่วงที่สมพงษ์อายุ 14-15ปี สมพงษ์เกิดอาการปวดหัวอยู่บ่อยมาก เป็นๆหายอยู่ตลอด พอปวดหัวสมพงษ์ก็ไปกินยาแล้วนอน สักพักอาการก็ค่อยยังชั่ว ดีขึ้น แต่ไม่นานอาการปวดหัวก็เป็นขึ้นมาอีก

Advertisement

Advertisement

พอช่วงสมพงษ์อายุ 19ปี ตอนที่กำลังจะเข้าเรียนระดับมหาลัย สมพงษ์มีอาการปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง สมพงษ์บอกเหมือนมีค้อนมาทุบที่หัวอยู่ตลอดเลย ซึ่งทำให้สมพงษ์เจ็บปวดทรมานอย่างมาก บางครั้งปวดถึงกับน้ำตาไหลออกมาเลยก็มี

สมพงษ์ไปตรวจที่โรงพยาบาล หมอก็บอกไม่พบอะไรผิดปกติ ปกติดีทุกอย่าง น่าจะเป็นแค่อาการปวดหัวธรรมดาเท่านั้น ซึ่งมันทำให้สมพงษ์สงสัยเป็นอย่างมากว่าอาการปวดหัวอย่างรุนแรงของตนเองมันเกิดจากอะไรกันแน่

สมพงษ์นึกย้อนไปถึงเหตุการ์ณที่ตนเองเคยตีหัวลูกเจี๊ยบขึ้นมา สมพงษ์คิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมของตนที่เคยทำกับลูกเจี๊ยบตัวนั้นแน่ๆ ตอนนี้บาปกรรมมันย้อนมาโดนตนเองที่เคยทำไว้กับลูกเจี๊ยบตัวนั้นแล้ว

หลังจากนั้นสมพงษ์ได้เข้าวัดไปทำบุญบ่อยๆเพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ตนเองนั้นได้เคยทำไว้                                                       ปัจจุบันสมพงษ์อายุเข้าเบญจเพศแล้ว สมพงษ์ก็ยังมีอาการปวดหัวอยู่ แต่นานๆกว่าจะเป็นสักครั้งนึงและอาการปวดก็ไม่ปวดมากเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว

ขอบคุณภาพประกอบจาก pixbay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์