อื่นๆ

จุดหมายที่แท้จริงของการสอน

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
จุดหมายที่แท้จริงของการสอน

https://pixabay.com/photos/learning-school-outdoor-asia-book-1782430/ ที่มา : pixabay

ถ้าครูมีพรวิเศษหนึ่งข้อ ครูอยากขอให้ลูกศิษย์ของครูทุกคนเป็นเด็กแบบไหน

ระหว่างเด็กดี เด็กเก่ง หรือ เด็กที่มีความสุข

เก่ง ดี มีความสุข

ดี เก่ง มีความสุข

จุดมุ่งหมายของการศึกษาที่แท้จริง เราอยากสร้างศิษย์ในวันนี้เติบโตไปเป็นคนแบบไหน ขึ้นอยู่กับว่าเราหล่อหลอม พวกเขาให้เป็นอย่างไรในวันนี้ การต่อว่าต่อขานโดยโทษฟ้าโทษดินไม่เคยช่วยให้อะไรดีขึ้นแม้แต่น้อย ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถดีขึ้นได้จากการลงมือทำ ลงมือปฏิบัติ และลงมือจัดสิ่งแวดล้อมให้ดี คงไม่มีครูคนไหนบนโลกใบนี้ที่อยากให้ลูกศิษย์ของตนเป็น 'เด็กเก่ง' เพียงอย่างเดียว หากคำว่าเก่งมีของแถมคือ การเห็นแก่ตัว กดหัวคนอื่น มุ่งแต่เงินทอง และพยายามกอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างให้มาเป็นของตนเอง ในขนาดเดียวกัน ก็คงไม่มีครูคนไหนบนโลกใบนี้ ที่อยากให้ลูกศิษย์ของตนเองเป็น 'เด็กดี' แต่ขาดความรู้ในการทำมาหาเลี้ยงชีพหรือเป็นเด็กดีที่ไร้เดียงสา ถูกลากจูงปลุกใจไปไหนก็ไป หรือที่แย่ไปกว่านั้นคือ 'ดีจนตัวตาย'

Advertisement

Advertisement

แล้วเด็กมีความสุขละจัดอยู่ในหมวดหมู่ไหน

https://pixabay.com/illustrations/attitude-mindset-joy-belief-4023442/ที่มา : pixabay

เด็กที่มีความสุขหมายถึงเด็กที่เป็นอย่างไร? ในทัศนะของผม ผมคิดว่าเด็กที่จะมีความสุขได้น่าจะเป็นเด็กที่มี 'ความคิด' ทัศนคติหรือ Mindset ที่ดี เป็นเด็กที่มีวิชาความรู้และมีไหวพริบ ไม่ต้องถึงขั้นฉลาดเป็นกรด ขอแค่เป็นคนเฉลียวในทุก ๆ เรื่องก็พอ

เด็กที่จะมีความสุขได้น่าจะเป็นเด็กที่ 'รู้จักตัวเอง' ว่าตัวเองเป็นใคร ทำอะไรได้ดี เพื่อที่จะมุ่งมั่นพยายามก้าวไปในหนทางของตัวเอง โดยไม่ต้องรอหวังพึ่งใบบุญ โชค วาสนา ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่ให้พึ่งพิงความพยายามของตนเอง

แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถ้ามีพรวิเศษให้ต้องเลือกจริง ๆ ระหว่างเด็กดี เด็กเก่ง และเด็กมีความสุข

ผมจะไม่ขอเลือกสิ่งใดทั้งนั้น แต่ผมจะขออ้อนวอนกับผู้ที่มอบพรวิเศษว่า ให้เด็กมีสิทธิ์ในการใช้พรวิเศษนั้นด้วยตนเอง

Advertisement

Advertisement

พูดง่าย ๆ ว่า ให้เด็กเป็นผู้เลือกเอง

ป้ามล ทิชา ณ นคร เคยเขียนเอาไว้ในหนังสือ 'เด็กโตเข้าหาแสง' ว่าเด็กทุกคนก็เปรียบเสมือนต้นไม้หรือดอกไม้ ที่ไม่ว่าจะอย่างไร ไม่ว่าจะเกิดในสภาพแวดล้อมแบบใด ทุกคนต่างจะเติบโตเข้าหาแสงกันทั้งนั้น เด็กทุกคนล้วนแล้วแต่มีใจที่บริสุทธิ์เป็นฐาน เป็นคนที่ใฝ่ดีเป็นทุนเดิม และมีนิสัยที่ดีติดตัวอยู่แล้ว

หรือเรียกได้ว่าเด็กมีสีผ้าเป็นของตนเอง ไม่ใช่ผ้าขาวอย่างที่ใคร ๆ บอกไว้

เพราะเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันและต่างมียักษ์จินนี่ในตัวเองทุกคน

https://pixabay.com/photos/children-boy-girl-young-innocent-82272/ที่มา : pixabay

ถ้าพูดแบบนี้ ก็เหมือนกับครูไม่ได้ทำหน้าที่นะสิ

เปล่าเลย! เพราะแท้จริงแล้ว หน้าที่ที่แท้จริงของครูคือ เป็นเพียงผู้ชี้แนะ เป็นเพียงผู้บอกทางกางแผนที่เท่านั้น

เพราะท้ายที่สุดและสุดท้าย เด็กทุกคนก็ต้องไปมีชีวิตของตนเอง ที่ตนเองเป็นคนเลือกเอง

Advertisement

Advertisement

ปล่อยให้เวลาได้ทำงาน

ปล่อยให้ศิษย์ได้ก้าวเดิน

ปล่อยให้ต้นกล้าน้อยได้เติบโต

ปล่อยให้คนได้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์

สิ่งเหล่านี้น่าจะเป็น 'งาน' ของครูประเภทหนึ่ง งานสร้างคน ให้โอกาสคน และเฝ้ามองคน ให้ได้เติบโตงดงามไปในวิถีทางของตนเอง

เท่านี้ละมั้งที่คนเป็นครูต้องการ

หรือมีสิ่งใดมากกว่านี้?

ภาพปก : pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์