อื่นๆ
[บทเรียนสอนใจ] ที่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยจำ
[บทเรียนสอนใจ] ที่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยจำ
ปกติเราจะให้ความสำคัญกับทุกสิ่งที่ช่วยให้เราใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบาย เราตอบแทนด้วยการดูแลมันอย่างดีทั้งยามใช้และไม่ใช้ ผ้าพันคอที่รอลมหนาว Power Bank ที่เต็มอยู่เสมอ กระทะที่นาน ๆ เจียวไข่ทีก็ยังเก็บอย่างดียามไม่ใช้ เรียกว่าดูแลกันและกันด้วยความรัก
แต่จะมีอยู่ 3 สิ่งที่ไม่รู้ทำไมถึงมักถูกเมิน ทั้ง ๆ ที่ยามต้องใช้มันช่วยเราได้มาก มันช่วยให้เราผ่านวิกฤตได้เลย ช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้เลย ยามที่มันช่วยคุณค่าของมันจะเกินราคาในตัวของมันเองมาก เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นสิ่งอันทรงคุณค่าที่ทำให้เราต้องหากันจ้าละหวั่นยามต้องการ เพราะยามไม่ต้องการ เราแทบไม่เคยชายตาแล และถ้ามันเป็นคน คงแบะปาก น้ำตาเอ่อด้วยความน้อยใจ
ภาพโดย Marco Massimo จาก Pixabay
[ร่ม]
ร่มทุกคันมีหน้าที่กันฝนและกันแดด แต่ส่วนใหญ่จะถูกใช้กันฝน ลองคิดดูว่าอย่างไหนจะดีกว่ากันระหว่างติดฝนอยู่ที่ชายคาร้านสะดวกซื้อ แค่ฝนพรำก็ไปไหนไม่ได้ ฝนเทหนักยิ่งไปกันใหญ่ แต่ยามนั้นถ้ามีร่มมันจะดีงามแค่ไหนที่ช่วยให้เราไปต่อได้ การได้หลุดพ้นจากชายคาใด ๆ ก็ตามยามฝนตก มันหมายถึงชีวิตไปต่อได้ ไม่ต้องติดอยู่กับอุปสรรค เรียกว่าหลุดพ้นพันธนาการระดับปัญหาชีวิตกันเลยทีเดียว แต่หากเราพกร่มในวันไร้ฝนเราจะเรียกมันว่าจอมเกะกะ เราจึงวางมันลงที่ไหนสักแห่งแล้วก็ลืมมันไว้ตรงนั้น ก็จนกว่าฝนจะตกอีกที เราจึงร้องหาอย่างน่าไม่อาย
Advertisement
Advertisement
ภาพโดย Gerd Altmann จาก Pixabay
>>
[เทียน]
ชีวิตนี้ใครไม่เคยเจอไฟดับ สมัยก่อนถ้าไฟดับก็ต้องพึ่งเทียน แต่สมัยนี้ถึงจะมีแหล่งกำเนิดแสงสว่างเป็นไฟฉายจากมือถือที่ใครก็มี แต่ถ้าเปิดใช้นานไปแบตเตอรี่ก็หมด พอหมดก็ชาร์จไม่ได้เพราะไฟยังไม่มา ทีนี้ชีวาก็ตกอยู่ในความมืดมนอนธการ แถมใช้มือถือเข้าโลกไซเบอร์ไม่ได้อีกต่างหาก หรือจะแค่โทรไปบ่นกับใครสักคนก็ไม่ได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเทียนจึงยังเป็นสิ่งทรงคุณค่าเกินราคายามเมื่อไฟดับ แต่การหาเทียนสักเล่มกลับเป็นความยากลำบาก ไม่ใช่เพราะมืด แต่เพราะไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหน น่าแปลกตรงที่ยามไม่ต้องการ มันจะเสนอหน้าให้เห็นตลอด ตรงข้ามอย่างสิ้นเชิงกับยามต้องการที่มันจะซ่อนตัวเหมือนยั่วให้เราบ้า แล้วพอเราบ้ามันก็โผล่หน้ามาหัวเราะเยาะ
>>
Advertisement
Advertisement
[เศษเหรียญ]
เป็นเรื่องตลกที่เศษเหรียญทำให้เรารำคาญ ได้มาทีไรก็โยนใส่กล่อง เราทำเหมือนมันไม่มีราคาทั้งที่มีราคา และเราไม่ควรทำให้มันเป็นตัวตลก เพราะมันอาจรอเวลาแก้แค้น ก็จนกระทั่งเราจำเป็นต้องเข้าห้องน้ำสาธารณะที่มีค่าบริการ 3 บาท เราไม่อยากจ่ายแบงก์เพราะจะได้เหรียญกลับมาอีก แต่สำคัญไปกว่านั้นคือเราอาจมีเวลาไม่มากพอในการยืนบิดขารอเงินทอนที่ป้าก็นับช้าเหลือเกิน และถ้าเป็นช่วงวิกฤตของส้มตำหรือยำอะไรสักอย่าง นั่นคือหายนะ
สามสิ่งนี้มีราคา และมีคุณค่าเกินราคามากยามต้องใช้ แต่ก็ทุกครั้งที่ต้องหากันจ้าละหวั่น แม้ในชีวิตที่ผ่านจะมีบทเรียนมาแล้วหลายรอบ แต่คาดว่าชีวิตจากนี้ไปก็น่าจะมีอีก อาจจะจนกว่าได้เจอกับ [อภิมหาหายนะ] จากมันทั้งสาม ให้เจ็บทรวงและอับอาย จะได้จำ!
Advertisement
Advertisement
บทความอื่นของf i l e b y N o r
ความคิดเห็น