อื่นๆ

[บทเรียนสอนใจ] ที่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยจำ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
[บทเรียนสอนใจ] ที่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยจำ

[บทเรียนสอนใจ] ที่ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยจำ

ปกติเราจะให้ความสำคัญกับทุกสิ่งที่ช่วยให้เราใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบาย เราตอบแทนด้วยการดูแลมันอย่างดีทั้งยามใช้และไม่ใช้ ผ้าพันคอที่รอลมหนาว Power Bank ที่เต็มอยู่เสมอ กระทะที่นาน ๆ เจียวไข่ทีก็ยังเก็บอย่างดียามไม่ใช้ เรียกว่าดูแลกันและกันด้วยความรัก

แต่จะมีอยู่ 3 สิ่งที่ไม่รู้ทำไมถึงมักถูกเมิน ทั้ง ๆ ที่ยามต้องใช้มันช่วยเราได้มาก มันช่วยให้เราผ่านวิกฤตได้เลย ช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้เลย ยามที่มันช่วยคุณค่าของมันจะเกินราคาในตัวของมันเองมาก เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นสิ่งอันทรงคุณค่าที่ทำให้เราต้องหากันจ้าละหวั่นยามต้องการ เพราะยามไม่ต้องการ เราแทบไม่เคยชายตาแล และถ้ามันเป็นคน คงแบะปาก น้ำตาเอ่อด้วยความน้อยใจ

a1ภาพโดย Marco Massimo จาก Pixabay

[ร่ม]

ร่มทุกคันมีหน้าที่กันฝนและกันแดด แต่ส่วนใหญ่จะถูกใช้กันฝน ลองคิดดูว่าอย่างไหนจะดีกว่ากันระหว่างติดฝนอยู่ที่ชายคาร้านสะดวกซื้อ แค่ฝนพรำก็ไปไหนไม่ได้ ฝนเทหนักยิ่งไปกันใหญ่ แต่ยามนั้นถ้ามีร่มมันจะดีงามแค่ไหนที่ช่วยให้เราไปต่อได้ การได้หลุดพ้นจากชายคาใด ๆ ก็ตามยามฝนตก มันหมายถึงชีวิตไปต่อได้ ไม่ต้องติดอยู่กับอุปสรรค เรียกว่าหลุดพ้นพันธนาการระดับปัญหาชีวิตกันเลยทีเดียว แต่หากเราพกร่มในวันไร้ฝนเราจะเรียกมันว่าจอมเกะกะ เราจึงวางมันลงที่ไหนสักแห่งแล้วก็ลืมมันไว้ตรงนั้น ก็จนกว่าฝนจะตกอีกที เราจึงร้องหาอย่างน่าไม่อาย

Advertisement

Advertisement

a2ภาพโดย Gerd Altmann จาก Pixabay

>>

[เทียน]

ชีวิตนี้ใครไม่เคยเจอไฟดับ สมัยก่อนถ้าไฟดับก็ต้องพึ่งเทียน แต่สมัยนี้ถึงจะมีแหล่งกำเนิดแสงสว่างเป็นไฟฉายจากมือถือที่ใครก็มี แต่ถ้าเปิดใช้นานไปแบตเตอรี่ก็หมด พอหมดก็ชาร์จไม่ได้เพราะไฟยังไม่มา ทีนี้ชีวาก็ตกอยู่ในความมืดมนอนธการ แถมใช้มือถือเข้าโลกไซเบอร์ไม่ได้อีกต่างหาก หรือจะแค่โทรไปบ่นกับใครสักคนก็ไม่ได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเทียนจึงยังเป็นสิ่งทรงคุณค่าเกินราคายามเมื่อไฟดับ แต่การหาเทียนสักเล่มกลับเป็นความยากลำบาก ไม่ใช่เพราะมืด แต่เพราะไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหน น่าแปลกตรงที่ยามไม่ต้องการ มันจะเสนอหน้าให้เห็นตลอด ตรงข้ามอย่างสิ้นเชิงกับยามต้องการที่มันจะซ่อนตัวเหมือนยั่วให้เราบ้า แล้วพอเราบ้ามันก็โผล่หน้ามาหัวเราะเยาะ

a3ภาพโดย Lalmch จาก Pixabay

>>

Advertisement

Advertisement

[เศษเหรียญ]

เป็นเรื่องตลกที่เศษเหรียญทำให้เรารำคาญ ได้มาทีไรก็โยนใส่กล่อง เราทำเหมือนมันไม่มีราคาทั้งที่มีราคา และเราไม่ควรทำให้มันเป็นตัวตลก เพราะมันอาจรอเวลาแก้แค้น ก็จนกระทั่งเราจำเป็นต้องเข้าห้องน้ำสาธารณะที่มีค่าบริการ 3 บาท เราไม่อยากจ่ายแบงก์เพราะจะได้เหรียญกลับมาอีก แต่สำคัญไปกว่านั้นคือเราอาจมีเวลาไม่มากพอในการยืนบิดขารอเงินทอนที่ป้าก็นับช้าเหลือเกิน และถ้าเป็นช่วงวิกฤตของส้มตำหรือยำอะไรสักอย่าง นั่นคือหายนะ

สามสิ่งนี้มีราคา และมีคุณค่าเกินราคามากยามต้องใช้ แต่ก็ทุกครั้งที่ต้องหากันจ้าละหวั่น แม้ในชีวิตที่ผ่านจะมีบทเรียนมาแล้วหลายรอบ แต่คาดว่าชีวิตจากนี้ไปก็น่าจะมีอีก อาจจะจนกว่าได้เจอกับ [อภิมหาหายนะ] จากมันทั้งสาม ให้เจ็บทรวงและอับอาย จะได้จำ!

a4ภาพโดย Tumisu จาก Pixabay

*ปก ภาพโดย Devanath จาก Pixabay

Advertisement

Advertisement

บทความอื่นของf i l e b y N o r

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์