รู้งี้ ไม่น่ากระโดดเลย

เรื่องนี้เป็นเรื่องของพยาบาลคนหนึ่ง พยาบาลคนนี้ชื่อว่า นาว (นามสมมุด) เธอเป็นพยาบาลอยู่ใน โรงพยาบาลเเห่งหนึ่ง เเละเธอต้องดูเเลคนไข้ตามห้องพักต่างๆ เธอก็ทำงานมาโดยปกติ เเละเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดเมื่อเธอทำงานได้ 3 ปี เเละมีอยู่วันนึง ได้มี เด็กคนนึงเข้ามารักษาด้วยอาการป่วยด้วยโรคร้าย เด็กคนนนั้นชื่อนิว อายุประมาณ 11 ขวบ เเละเมื่อ เธอได้ไปดูเเลเด็กคนนี้ ก็ทำความรู้จัก เเละดูเเลตามปกติ

เด็กคนนี้เป็นคนร่าเริง ดูเหมือนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองป่วยเป็นโรคร้าย คุณนาวก็จะชอบพา นิว ไปชมวิว ไปเดินเล่น

ทุกทั้งที่คุยกัน นิวก็จะตามเสมอว่า ผมจะหายไหมครับ คุณนาวก็จะตอบไปตลอดว่า ถ้าเราไม่ดื่อเเล้วยิ้มทุกวันหนูก็จะหายได้นะ เเละเมื่อเด็กยิ่งถามทุกวัน คุณนาวก็เลยสงสัย ว่าโรคที่นิวเป็นมีทางรักษาไหม เลยไปถามคุณหมอที่ดูเเล

เเละก็มองไปที่ระเบียงก็พบว่า นิว นั้งอยู่บนระเบียง กำลังเหมือนจะโดดฆ่าตัวตายคุณนาวก็ตกใจ เเละคอยพูด ห้ามไม่ให้นิวโดดลงไป

คุณนาว :  นิวหนู จะทำอะไรอะใจเย็นก่อนนะ

นิว :  ผมรักษาไม่หายเเล้วใช่มั้ยครับพี่

คุณนาว :  รักษาหายได้สิ ทำไมจะรักษาไม่ได้หล่ะ ต้องหายสิ

นิว :  อย่าหลอกผมเลยครับ ผมไม่หายหลอก

คุณนาว :  ได้สิ พี่ไม่โกหกหรอก

นิว : จริงหรอ พี่ไม่โกหกนะ

คุณนาว :  จริงสิ

นิว :  รู้งี้  ผมไม่น่าโดดลงไปเลย

เเละนิวค่อยหันหน้ามา เเละหน้าของนิวนั้นเละไปด้านนึง เเละพร้อมพูดว่ารู้งี้ไม่น่าโดดลงไปเลย