อื่นๆ

วันนี้...คุณรับฟังคนที่คุณรักแล้วรึยัง?

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
วันนี้...คุณรับฟังคนที่คุณรักแล้วรึยัง?

ปกติเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยโพสอะไรยาว ๆ แต่สิ่งที่จะมาเล่าให้ฟังวันนี้ คือสิ่งที่สำคัญมาก ๆ สำหรับทุกคนอย่างนึง ถ้าใครสละเวลาอ่าน รับรองได้ว่า มันจะเป็นประโยชน์ต่อคุณต่อไปในวันข้างหน้าแน่ ๆ ปกติเป็นคนที่เพื่อนน้อย อาจเรียกได้ว่าไม่ค่อยมีคนอยากคบด้วยเท่าไหร่ ถ้าไม่สนิทก็เงียบจนดูหยิ่ง หน้านิ่งหน้าตายจนมีคนหมั่นไส้ ถ้าใครสนิทด้วยจะรู้ว่าบ้าบอมาก

1
แต่มีสิ่งนึงที่ก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกัน และค่อนข้างขัดแย้งกับเรื่องที่เล่ามาข้างบน คือเป็นคนที่มีคนมาคอยปรึกษาโน่นนี่เยอะมาก ต้องย้ำว่า "เยอะมาก" บางคนโทรมาระบาย บางคนมานั่งข้าง ๆ แล้วร้องไห้ ขอกอด ขอซบไหล่ จับมือ กับเรา ทั้ง ๆ ที่บางคนแทบไม่เคยคุยกันมาก่อน หรือบางทีก็เป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที เคยมีน้องชายคนนึงที่เรารักและสนิทกันเหมือนญาติบอกว่า

"ที่ผมรู้สึกนะ...ก็พี่น่ะเป็นคนที่อยากเล่าให้ฟัง...คือสบายใจที่จะเล่า...ผมรู้สึกได้"

ที่เล่ามาไม่ได้จะอวยว่าตัวเองวิเศษวิโสเลิศเลออะไร แต่จากที่ฟังใครมาหลาย ๆ คน มาก ๆ เราได้รับรู้ว่า สิ่งที่หลาย ๆ คนได้เล่ามาเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย ทั้งสุข ทั้งเศร้า เจ็บปวด ทรมาน โกรธแค้น หดหู่ กลัว หวาดระแวง และอื่น ๆ ซึ่งบางเรื่องเราก็ช็อกและตกใจ เพราะมันเป็นเรื่องที่ใหญ่และหนักมาก ๆ หลายครั้งที่เรานั่งเงียบเป็นชั่วโมง ๆ เพื่อฟังพวกเขาเล่าสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจ และหลังจากวางหูโทรศัพท์ เราเบาใจลง เมื่อรู้ว่าพวกเขาสบายใจขึ้นและคงจะไม่ทำอะไรร้ายแรงต่อไป

Advertisement

Advertisement

มันทำให้เรารู้ว่า "สังคมเราต้องการการรับฟังมาก ๆ "

เพราะบางเรื่องเป็นเรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่ลงตัว ความต้องการที่ไม่เคยได้รับการเติมเต็ม การโหยหาความรัก และส่วนมากเป็นความ "กลัว" กลัวที่จะมีใครมาทำร้าย กลัวถูกเอาไปนินทา กลัวคนอื่นจะรู้ว่า พวกเขาจะรู้สึกยังไง แล้วเอาเป็นจุดอ่อนเพื่อเอามาทำร้ายพวกเขาได้

2มันทำให้เรารู้สึกว่า การที่เราถูกเลือกให้รับฟัง มันช่างเป็นเกียรติของเรามาก ๆ ขอขอบคุณที่คุณวางใจให้เราทำหน้าที่รับฟังคุณ และถ้าเป็นไปได้ เราอยากให้พวกคุณลองหันไปมองคนใกล้ ๆ ตัวของคุณ ว่าวันนี้คุณกับเขาคุยกันมากพอรึยัง สื่อสารกันมากพอที่จะเข้าใจส่วนลึกของกันและกันรึยัง เพราะแม้เราจะช่วยทำหน้าที่เป็นคนคอยรับฟังพวกคุณและเป็นสื่อกลางให้คุณ มันก็ไม่สามารถแทนที่การพูดกันด้วยความจริงใจของพวกคุณเอง เพราะปัญหาหลาย ๆ อย่างมักมาจากการที่คนเราเก็บกดอดกลั้นเอาไว้ภายใต้คำว่า "ไม่เป็นไร" นานวันเข้ามันไม่เคยหายไป แต่มันรอคอยวันระเบิด และผลคือ ไม่เคยมีใครรอดพ้นจากความเจ็บจากแรงปะทะนั้น

Advertisement

Advertisement

3วันนี้ ถ้าคุณมีอะไรในใจ ขอให้มีความกล้าที่จะพูดมันออกไปตรง ๆ ให้รู้กันไป ดีกว่าที่จะเก็บสะสมเอาไว้ เพราะ "ความจริง" มันก็คือ "ความจริง" ต่อให้เราหลอกตัวเองแค่ไหน ซักวันมันก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ดี แต่ขอให้พูดคุยกันด้วยเหตุผล ค่อย ๆทิ้งอารมณ์ไปก่อน ลองเปิดใจรับฟังมุมมองของอีกฝ่ายและลองคิดตามดูบ้าง ว่าถ้าเราเป็นเขา เราจะรู้สึกยังไง

เราก็เป็นคนหนึ่งที่เคยหลอกตัวเองมานานและบ่อย จนในวันที่เราเริ่มรู้สึกตัวเองเริ่มไม่ไหว เราก็เจ็บเอง จนเรารวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อออกมาจากตรงนั้น แล้วก็รู้เลยว่า การเผชิญหน้ากับความจริงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว การหลอกตัวเองนั่นแหละที่น่ากลัวซะยิ่งกว่า บางคนอาจจะแซะว่า เล่าเรื่องเก่ง พูดได้แต่ทำยาก น้ำเน่าจัง โลกสวยซะเหลือเกิน อะไรแบบนั้น ก็อาจจะใช่ แต่เราขอบอกว่า เราเคยผ่านจุดที่ดิ่งและดาร์คที่สุดมาแล้ว เราเคยเป็นคนเลว โกรธแค้น โทษทุกอย่าง ด่าทุกอย่าง เหวี่ยงทุกคนมาแล้ว และเราพบว่า มันไม่ได้มีอะไรดีสำหรับเราเลย เราเลยเลือกทางแบบนี้ ความคิดแบบนี้ แล้วรู้สึกว่า ชีวิตมันดีขึ้นมาก เรายังคงรับรู้ว่า โลกนี้ไม่ได้สวยอย่างที่คิด แต่มันก็ไม่ได้ดาร์กไปซะหมด เราเลยเลือกมองแต่ด้านดี ๆ ของอะไรหลาย ๆ อย่าง

Advertisement

Advertisement

4
สุดท้ายนี้ ก็ยังขอฝากให้ทุกคน "กล้าที่จะพูดออกไป" และ "รับฟังคนใกล้ตัวให้มากขึ้น" เพราะทุกคนก็ย่อมอยากให้คนที่พวกเขารักเข้าใจบ้าง ขอแค่นี้ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ถ้าใครอ่านจนจบ ขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ

แหล่งที่มาของภาพ : Unsplash.com

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์