อื่นๆ

ห้อง203

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ห้อง203

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นในปี2531 ตอนนั้นผู้เขียนอายุประมาณ12ปี แม่ผู้เขียนป่วยเป็นมะเร็งได้นัดทำการผ่าตัดที่รพ.เอกชนแห่งนึงแถวฝั่งธน ทางครอบครัวได้เตรียมจองห้องเดี่ยวไว้ พอวันที่ต้องไปพักก่อนผ่าตัด1คืน ห้องเดี่ยวยังไม่ว่างได้ห้องเตียงคู่แทน ห้องนี้เป็นเตียงคู่ก็จริงแต่มีแม่พักแค่คนเดียว

ก่อนแม่จะผ่าตัดวันรุ่งขึ้นผู้เขียนซึ่งตอนนั้นตัวยังเล็กได้ขึ้นไปนอนบนเตียงกะแม่ ส่วนพี่สาวได้นอนอยู่ตรงโซฟา ตกดึกนึกว่าแผ่นดินไหวเตียงสั่นแบบเหมือนมีคนเขย่าสั่นไม่หยุดจนแม่ได้ลุกขึ้นมานั่งแล้วสวดมนต์ หลังจากนั้นไม่นานเตียงหายสั่นแล้วแม่บอกว่าไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรแล้วผู้เขียนเลยข่มตาหลับอีกรอบ พอเช้ามาประมาณ8โมง นางพยาบาลพาแม่ไปห้องผ่าตัด เผอิญโชคดีหรือโชคร้ายไม่รู้ห้องเดี่ยวว่างพอดี เลยได้ย้ายไปห้องใหม่ ห้องนี้จำได้ฝังใจเลยว่าอยู่ชั้น2 ห้อง203

Advertisement

Advertisement

พอเข้าไปในห้องความเป็นเด็กเริ่มอยากรู้นู่นนี่ก็เปิดห้องน้ำดู ปรากฎว่าพอเปิดเข้าไปในห้องน้ำมีลมปะทะมาที่หน้า เลยมองว่าลมมาจากไหนก็หาไม่เจอ เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เปิดประตูห้องน้ำ😖😖

หลังจากรอแม่ผ่าตัดไปประมาณ3ชม. บุรุษพยาบาลเข็นแม่มาตอนนั้นแม่ยังไม่รู้สึกตัว ช่วงค่ำพี่สาวกับน้องแม่อีกคนมานอนเฝ้าเป็นเพื่อน ตัวผู้เขียนกับพี่สาวจะปูที่นอนที่พื้น ส่วนน้องแม่จะนอนที่โซฟา ตกดึกระหว่างนอน หัวผู้เขียนจะตกหมอนกระแทกพื้นอยู่หลายรอบ ผู้เขียนคิดว่าสงสัยที่นอนคงลื่นทำให้หมอนเลื่อน คราวนี้ผู้เขียนใช้มือด้านนึงจับหมอนไว้แล้วลองนอน ปรากฎว่าไม่ใช่หมอนลื่นแล้วแต่มีคนแกล้งดึงหมอนออกทำให้หัวกระแทกพื้น ผู้เขียนเลยลุกขึ้นมามองแต่ก็ไม่เจออะไร พอตอนเช้าน้องแม่ก็บอกโดนใครไม่รู้ดึงหมอนแล้วเวลาเข้าห้องน้ำเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ตลอด พอคุยกันได้ซักพักแม่ก้อเริ่มฟื้นคุยได้ แม่บอกคงเป็นเจ้าที่เจ้าทางให้หาพวงมาลัยมาไหว้ น้องแม่เลยออกไปซื้อมาให้แล้วขอตัวกลับ

Advertisement

Advertisement

ช่วงบ่ายเพื่อนของแม่มาเยี่ยม ตัวผู้เขียนเลยออกไปเดินเล่นข้างล่าง สักพักผู้เขียนกลับเข้าห้อง เจอเพื่อนแม่คนนึงบอกว่าเมื่อคืนนอนเฝ้าแม่เจออะไรมั้ย ก็เลยบอกว่ามีใครดึงหมอนตลอดเลย เค้าเลยบอกว่าเมื่อกี้ตอนนั่งคุยกันอยู่ประตูห้องน้ำเปิดเองแล้วเห็นผู้หญิงใส่เสื้อคนไข้ชะโงกหน้ามามอง ทุกคนที่มาเยี่ยมเห็นตกใจกันใหญ่เลยหันมองหน้ากันแล้วหันไปดูอีกทีผู้หญิงคนนั้นหายไปแล้ว ตัวผู้เขียนยิ่งฟังเค้าเล่าแบบนี้ยิ่งบิ้วอารมณ์ให้กลัวเพิ่มเป็นทวีคูณ หลังจากเพื่อนแม่กลับไปแล้วเลยคุยกับแม่เรื่องนี้แม่บอกไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรหรอก เพราะแม่ผู้เขียนเป็นคนไม่กลัวผีเลยไม่ได้คิดอะไร

ตกกลางคืนคืนที่สองนอนเฝ้าแม่กะพี่สาวแค่2คน พอดึกๆเจอเหมือนเดิมมาดึงหมอนทั้งคืน ครั้งนี้พี่สาวก็โดนด้วย พอตอนเช้าต้องรีบออกจากรพ.เพื่อกลับบ้านไปอาบน้ำไปรร.เพราะทางผู้เขียนกับพี่สาวไม่ได้เข้าห้องน้ำที่ห้องพักที่รพ.เลยเพราะคิดว่าเค้าคนนั้นสิงอยู่ในห้องน้ำแน่😭😭😭

Advertisement

Advertisement

ตอนเย็นเลิกเรียนกลับบ้านอาบน้ำมาเฝ้าแม่ที่รพ.ต่อ แม่เล่าว่าตลอดทั้งวันช่วงกลางวันประตูจะเปิดเองแล้วผู้หญิงคนนี้จะชะโงกหน้ามามองตลอด บางครั้งก็จะมานั่งปลายเตียง แม่อยู่รพ.ประมาณเกือบ10วัน ผู้เขียนเจอแกล้งดึงหมอนทุกวัน สวดมนต์ก็ไม่ไปไหนยังคงแกล้งโผล่มาให้เห็นเสมอ หลังจากแม่ออกจากรพ.ผู้เขียนกับแม่เลยทำบุญอุทิศไปให้ ตอนนี้ห้อง203ได้เปลี่ยนเป็นห้องผ่าตัดไปแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะยังวนเวียนให้เห็นอยู่อีกหรือเปล่า ลาก่อน203

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ฐิตพัทธ์
ฐิตพัทธ์
อ่านบทความอื่นจาก ฐิตพัทธ์

เรื่องจริงไม่มีแต่ง เรียบเรียงไม่ค่อยดีอย่าโกรธกันนะ

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์