เจอดีที่โรงพยาบาล

สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่ชื่นชอบเรื่องราวสยองขวัญเรื่องหลอน ๆ ทุกท่านนะครับ วันนี้มีเรื่องผีมาเล่า ผมไปเจอผีหลอกในโรงพยาบาลมา ในวันเดียวเจอหลายเหตุการณ์ จากหลาย ๆ คน ทำเอาประสบการณ์การไปเยี่ยมคนป่วยที่ รพ.ของผมนั้น เปลี่ยนไปจากเดิมเลย...

เมื่อช่วงปลายปี 2562 ที่ผ่านมา ที่บ้านมีคนป่วยต้องแอดมิทที่ รพ.แห่งหนึ่ง แถว ๆ วงเวียนใหญ่ละกันครับ นอนห้องรวม ที่บ้านเราก็จัดเวรไปเยี่ยมไปดูแลกันตามปกติ ที่นี่ให้เยี่ยมได้ทุกวันตั้งแต่ 12.00-20.00น. พวกเรามาเฝ้ากันที่ ชั้น 7 ของตึก ทุกวันเราไม่เคยเจอเรื่องลี้ลับอะไรเลย แล้วก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้ด้วย จนวันนึง เพื่อนรุ่นพี่ผมพาหลานมาเยี่ยมญาติผมที่ รพ. มาถึงช่วงประมาณ 6 โมงเย็นนิด ๆ เรานั่งคุยกันแปบนึงก็เลยจะลงไปซื้อของที่เซเว่นใต้ตึกกัน

ผมลงมากับเพื่อนรุ่นพี่แค่ 2 คน ให้หลานพี่เค้าอยู่เล่นบนตึกกับหลานผม กับญาติคนอื่น ๆ ในระหว่างที่ลงลิฟท์จากชั้น 7 มานั้น ลิฟท์มาจอดและถูกเปิดที่ชั้น 3 ซึ่งเป็นชั้นของแผนกสูตินารี ด้านนอกลิฟท์เงียบสนิท... ไม่มีใครอยู่ด้านหน้าลิฟท์เลย แล้วลิฟท์ก็เปิดค้างที่ชั้นนี้นานมาก จนรุ่นพี่ผมกดปิดลิฟท์แล้ว พอประตูลิฟท์ปิดมาได้ครึ่งนึง มันก็ถูกเปิดอีก เหมือนมีคนกดให้เปิดจากด้านนอก ผมยืนอยู่ในลิฟท์แบบตกใจนิด ๆ นะ แต่ก็ไม่ได้คิดเรื่องผีอะไรขนาดนั้น ก็แปลกใจเหมือนกัน ลิฟท์ขัดข้องอะไรมั้ย

ตอนกลับพวกเราลงมาถึงชั้น 1 หลานของรุ่นพี่ปวดฉี่พี่เค้าเลยให้หลานเข้าไปฉี่ห้องน้ำที่ชั้น 1 ตรงทางออกลานจอดมอเตอร์ไซด์ ผมกับรุ่นพี่ยืนรอที่หน้าห้องน้ำ ส่วนคนอื่นก็ไปเอารถที่อาคารจอดรถกัน ช่วงเวลาไม่ถึง 20 วินาที หลานอายุ 8 ขวบ วิ่งหน้าตาตื่นออกมาจากห้องน้ำ บอกว่า เห็นผีแม่ชีโผล่หัวขึ้นมาตรงกระจก หลานเล่าว่า "หนูเห็นผู้หญิงหัวล้าน ๆ หัวเล็ก ๆ ไม่มีผม ตาโบ๋ ๆ โผล่ขึ้นมายิ้ม ตรงนี้! นิ้วก็ชี้ไปที่กระจกระบายอากาศ ด้านริมขวาสุด" ผมอึ้งมากนะ ตอนนั้นหลานชายตัวสั่นมาก กอดเอวรุ่นพี่ผมแน่นเลยไม่กล้ามองทาง เอาจริง ในใจผมกลัวแล้วนะ เชื่อด้วยที่เด็กจะเจอผีหลอก ไม่คิดว่าเด็กจะสร้างเรื่องเลย หลังจากตั้งสติกันแปบนึงเราก็เดินมาทางด้านหลังห้องน้ำ ห่างจากที่ยืนกันประมาณ 10 เมตร

เพิ่งสังเกตว่า รพ.ก็ทำกระจกอยู่สูงจากพื้นมากเลยนะ ต้องคนสูง 3 เมตรอ่ะ ถึงไปส่องดูได้ แล้วตรงนี้ก็เป็นลานจอดมอเตอร์ไซด์ จะให้มีคนมาปีนดูห้องน้ำ มันก็ออกจะเข้าใจได้ยากหน่อย ๆ เพราะมีคนเดินไปมา ยิ่งตอนหมดเวลาเยี่ยมแบบนี้คนจะเยอะหน่อย

ผมก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่หลานเห็นคืออะไร คนโรคจิต ตาฝาด หรือสัมภะเวสี ผีอะไรก็ว่าไป แต่วันนั้นเป็นอีกวันที่เราจะไม่ลืมประสบการณ์หลอนนี้เลย...

แล้วรูปที่ถ่าย ผมมาถ่ายรูปด้านหลังห้องน้ำก่อนว่าจะไปเล่าให้ญาติ ๆ ฟัง แล้วคิดขึ้นได้ว่าจะเอาเรื่องนี้มาเขียนให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันด้วย เลยเดินกลับมาที่ด้านในห้องน้ำอีกครั้งเพื่อถ่ายรูปในห้องน้ำ งงมาก!!ที่หน้าต่างมันถูกปิดลงมา เมื่อกี้มันยังเปิดอยู่เลย เล่นเอาผมกับรุ่นพี่มองหน้ากันเลิ่กลั่กกันเลยทีเดียว

คืนนั้นหลังจากที่เราได้ไปไหว้ศาลพระภูมิเจ้าที่กันแล้ว ก็กลับมาที่บ้าน ผมนึกถึงคำที่คนโบราณมักพูดกันว่า

" ลงน้ำอย่าพูดถึงจระเข้ เข้าป่าอย่าพูดถึงเสือ ผมเติมให้อีกคำ มาโรงพยาบาลอย่าพูดถึงผี! เพราะผีอยู่ใกล้ตัวคุณมากกว่าที่คิด " สวัสดี....