เสียงกรีดร้องจากห้องข้าง ๆ

ตัวผมเองได้ย้ายมาอาศัยอยู่ในเมืองและกำลังหางานทำ ระว่างที่รอผลการสมัครงานอยู่ 2-3วัน ผมได้ตระเวนหาที่พักที่ใกล้ๆกับนิคมที่ผมไปสมัครงานเพื่อที่จะได้เดินทางไปทำงานสะดวก ซึ่งที่ที่ผมไปเล็งๆไว้ ก็ถือได้ว่าเป็นย่านที่วัยทำงานเขาพักอาศัยอยู่กัน มีตลาดสด มีของกิน มีหอพักอยู่มากมายหลายเกรด ไม่ว่าจะเป็นมีแอร์และเฟอร์นิเจอร์ครบ มีแอร์แต่ไร้เฟอร์นิเจอร์ ไม่เฟอร์นิเจอร์ไม่มีแอร์ จนกระทั่งห้องว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย ตัวผมเองที่ไม่ค่อยมีกำลังทรัพย์มากนักและอยู่คนเดียวเลยเล็งแบบพอมีเฟอร์นิเจอร์บ้างแต่ไม่มีแอร์ก็ได้ ซึ่งก็ได้เจอหอนึงสภาพกลางๆ ไม่ได้ใหม่ ไม่ได้เก่าจนเกินไป มีห้องว่างพอดีแถมยังเป็นห้องติดริมอีกด้วย ในตอนนั้นผมก็สองจิตสองใจว่าจะทำสัญญาเช่าเลยดีไหม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นทางบริษัทก็ยังไม่ได้คอนเฟิร์มเรื่องงาน เกิดทำสัญญาเช่าไปแต่ไม่ได้งานคงแย่แน่ ณ เวลานั้นก็ได้แต่ภาวะนาให้อย่ามีคนมาเช่าตัดหน้าเลย แต่แล้ว วันที่ 3 หลังจากที่ผมไปสมัครงาน ทางบริษัทก็โทรมาบอกว่าได้งาน ทันได้นนั้นผมจึงรีบบึ่งไปที่หอที่เคยไปดูไว้ ปรากฏว่าที่ผมดูไว้ไม่มีใครมาเช่า ผมทำสัญญาเช่าทันทีโดยทีไม่ได้คิดอะไรเลย หลังจากได้สัญญาเช่าเสร็จสิ้นเรียบร้อย ผมก็ค่อยๆทยอยย้ายของมาซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรมาก ส่วนใหญ่จะเป็นเสื้อผ้า ใส่ของหอพักที่ผมอยู่นั้นตรงทางเข้าห้องเป็นทางตรงกลางและมีห้องอยู่ทั้งซ้ายและขวามือ และแต่ละห้องก็จะมีบานเกล็ดออกมาตรงทางเดิน ซึ่งทุก ๆ ห้องก็จะติดผ้าม่านไว้เพื่อไม่ให้คนอื่นมองเห็นข้างในห้อง ส่วนตัวก็คิดว่าดีเสียอีกมีบานเกล็ด วันไหนอากาศร้อน ก็เปิดบานเกล็ดะได้ไม่ต้องเปิดประตู ผมอยู่ไปสักราว ๆ สัปดาห์กว่าเริ่มมีเหตุการณ์ที่คนอยู่หอส่วนใหญ่ประสบพบเจอ นั่นก็คือเสียงรบกวนจากข้างห้อง ตัวผมเองก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรอยู่แล้วเพราะกว่าจะกลับหอมา ก็เพลีย บางวันมีโอ ก็กลับดึกกลับมาก็แทบสลบ แต่สิ่งที่ผมสังเกตเห็นคือ ทุกวัน ๆ ตอนผมเดินก่อนจะถึงห้องของตัวเอง ตรงห้องข้างๆผม(ห้องก่อนถึงห้องผม) จะต้องเปิดแง้มบานเกล็ดและมีเสียงทีวีหรือไม่ก็เพลงออกมาทุกที

แต่แล้ววันหนึ่งผมเปิดประตูออกไปจากห้องก็ได้เจอป้าเจ้าของหอและแม่บ้านกำลังเตรียมทำความสะอาดห้อง ส่งที่ผมเห็นคือในห้องข้างๆผม รกมากมีข้าวของกระจัดกระจายเต็มไปหมด แต่แปลกตรงที่ว่าสภาพห้องเหมือนไม่ได้เปิดมาเป็นเวลานาน ด้วยความที่ผมทนกับเกตุการณ์ที่ผ่านมาไม่ไหวผมจึงเล่าเหตุการณ์ให้ป้าฟังแต่ในใจก็แอบบว่าทำไมเหมือนไม่มีคนอยู่เลย แต่แล้วความจริงก็ปรากฏ ป้าเจ้าของได้เล่าให้ผมฟังว่าเมื่อก่อนเมื่อ 2 ปีที้แล้วห้องนี้เคยผู้พักอาศัยเป็นผู้หญิง และเกิดคดีฆาตรกรรมเกิดขึ้น โดยสภาพของผู้เสียชีวิตมี 2 คน เป็นผู้หญิงถูกฆาตรกรรมในห้องโดยมีร่องรอยการถูกแทงด้วยของมีคม และมีร่องรอยการถูกมัดมือมัดเท้าและเส้นผมกระจายคาดว่าจะถูกตัดด้วยของมีคมรวมถึงมีมีรอยกรีดที่หนังศีรษะ ส่วนอีกศพ เป็นผู้ชายวัยทำงาน มีร่องรอยการถูกยิงด้วยกระสุนปืนที่ศีรษะ หลังจากที่ผมฟังเรื่องราวผมรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว และถึงแม้ไม่ได้เห็นเหตุการณ์ แต่คำพูดของป้ายังวนเวียนอยู่ในห้องในทุก ๆ วันและผมก็เกิดความคิดที่ว่าเสียงทะเลาะกรีดร้อง รวมถึงภาพที่ผมเห็นอาจไม่ได้เป็นผู้ชาย แต่อาจเป็นวิญญาณของหญิงที่ถูกฆาตรกรรมโดยการทำร้ายที่ศีรษะก็เป็นได้

ภาพทุกภาพเป็นสำหรับเพิ่มอรรถรสเท่านั่น

ขอบคุณภาพจาก

http://www.soccersuck.com/boards/topic/1654090

https://hasshe.com/dark-creepy-nasty-5c148d9b8719620724affe5b

https://shortormeproductions.co.uk/2017/08/10/production-update-human-too/

https://hilight.kapook.com/view/131621