ไลฟ์แฮ็ก

เงินกับข้าว...เรามาช่วยกัน

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เงินกับข้าว...เรามาช่วยกัน

บางครั้งปรัชญาชีวิต ความคิด หรือข้อคิดดี ๆ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์เสมอไป บางครั้งก็มาจากคนรอบตัวเราได้เหมือนกัน มีครั้งหนึ่งไปนั่งทานข้าวที่ร้านคนรู้จักกัน เป็นเพื่อนด้วย เป็นญาติด้วย มีคำพูดหนึ่งที่สามารถมาคิดต่อยอด และมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ ด้วยประโยคที่ว่า "เงินเป็นของคุณ แต่ทรัพยากรเป็นของโลก"

ไฟฟ้าประโยคสั้น ๆ แต่ได้ใจความดีมาก เป็นการบอกกล่าวให้ลูกค้าที่มาทานข้าวที่ร้าน ว่าให้ทานอาหารที่สั่งมาให้หมด อย่าให้เหลือเป็นเศษอาหาร ต้องทิ้งไป ไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ ยิ่งไม่ได้นำไปเลี้ยงสัตว์ต่อด้วย ยิ่งต้องใช้เวลาย่อยสลายนานขึ้น เป็นมลภาวะทางกลิ่นได้ และเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรคได้อีก

"เงิน เป็นของเรา" ก็หมายถึงว่าเราสามารถทำงานหาเงิน เลี้ยงชีพ สะสมไว้ใช้ประจำวัน และอนาคตได้ ช่องทางการได้เงินมาของแต่ละคนก็แตกต่างกันไป บางคนต้องเสียเหงื่อเยอะกว่าจะได้ บางคนเสียเหงื่อเล็กน้อยเงินก็เข้าบัญชี บางคนไม่ต้องทำงาน  ไม่ต้องเหนื่อยก็มีเงินใช้ แต่ทุกเส้นทางของการมีเงินล้วนต้องแลกมาด้วยความพยายามทั้งสิ้น

Advertisement

Advertisement

เงินเราสามารถใช้เงินที่หามาด้วยความสุจริตใช้อย่างไรก็ได้ ไม่ว่าจะกิน จะซื้อของ ช้อปปิ้ง ลงทุน สะสมออม ทำบุญ หรือบริจาคช่วยเหลือผู้อื่นก็ล้วนเป็นประโยชน์ทั้งสิ้น หรือนำไปใช้ในด้านไม่ดีก็ไม่มีใครรู้เห็น ผู้ถือเงินก็ทำได้ แต่ผลที่ตามมาก็ย่อมแตกต่างกัน

"เงิน" เป็นของแลกเปลี่ยนที่เราเลือกที่จะใช้มันได้ อยู่ที่ว่าเราเลือกแบบไหน เราจำกัดปริมาณได้ด้วยตัวเรา บังคับได้หากได้ฝึกฝนมาจนชิน

อาหารตามสั่ง"ข้าว" ขอใช้เป็นตัวแทนของทรัพยากรบนโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นผัก ปลา เนื้อสัตว์ ไข่ ไฟ น้ำ แร่ธาตุ ฯลฯ ที่นำมาใช้เป็นอาหารหรือของใช้ที่เรานำมาจากรอบ ๆ ตัวเราทั้งที่มีชีวิต และไม่มี เป็นสิ่งที่ไม่สามารถครอบครองและพกพาได้เหมือนเงิน ถ้าเป็นอาหารเป็นสิ่งที่เรากำหนดปริมาณที่ต้องการได้ เช่น 10 ขีด หรือ 10  กิโลกรัม เมื่อได้มาแล้ว ก็ทำการปรุงเป็นอาหารเพื่อเติมพลังให้ร่างกายแข็งแรง แต่ทุกครั้งที่ต้องใช้ทรัพยากรเหล่านี้ไปเท่ากับเราก็ต้องเบียดเบียนชีวิตและของบนโลกด้วย ทุกครั้งที่เรากินข้าว หากเรากินทิ้งกินขว้างหรือไม่เห็นค่าของทรัพยากรในโลก แทนที่เราจะแบ่งให้ผู้คนที่อดอยาก หรือผู้เห็นคุณค่าของมัน จะเกิดประโยชน์ได้อีกมาก ไม่ว่าจะเป็นของกินหรือของใช้ก็ตาม อย่าละเลยที่จะใช้อย่างเห็นค่า

Advertisement

Advertisement

อาหารเวลาที่เราไปร้านค้า เราสามารถสั่งมากน้อยได้ตามที่ต้องการ เพราะหากเราไม่บอกคนทำไว้ ก็อาจจะหลงเหลือกลายเป็นเศษอาหาร กลายเป็นขยะในแต่ละวันอย่างไม่รู้ตัว และเราอาจจะไม่คิดอะไรเลยก็ได้ว่าเราได้ทำอะไรลงไป เราใช้เงินตามที่เราต้องการได้ แต่ทรัพยากรที่มารับรองการจ่ายของเรา อาจจะไม่คุ้มค่ากับการสูญเสียของที่เราละเลยมาเป็นเวลานาน

เรามาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหลาย ๆ อย่างกันเถอะ เพื่อโลกของเราที่มีอาการเหมือนคนไม่สบาย จากมลพิษ การทำลาย ภัยพิบัติต่าง ๆ ที่เบื้องหลังก็มาจากการกระทำของคนเราเป็นหลัก เริ่มต้นง่าย ๆ ด้วยการทานอาหารให้หมดทุกครั้ง ทั้งที่บ้านและร้านค้าที่เราไปสั่งทาน เพราะถ้าโลกสมดุล ชีวิตของเราก็เกิดความสมดุลเช่นกัน

ิอาหารแช่ตู้เพราะเงินเป็นของเรา (เราหามาได้และใช้จ่ายได้ตามใจ) แต่ทรัพยากรที่เรานำมาใช้ประโยชน์ไม่ใช่ของเรา เป็นของธรรมชาติ เราทำได้แค่ชื่นชม เป็นครั้งคราว แต่ไม่ใช่ได้มาครอบครอง ดังนั้นให้ตระหนักในความสำคัญทุกครั้งที่ต้องนำมาใช้ ให้เกิดประโยชน์ และคุ้มค่าให้มากที่สุดไว้ก่อน

Advertisement

Advertisement

เพราะ "เงินเป็นของเรา ข้าวเป็นของโลก" อาหารตามสั่งในมื้อนั้น นอกจากอิ่มทางร่างกายแล้ว ได้อิ่มทางสมองเป็นของแถมให้อีกด้วย ช่างคุ้มจริง ๆ !!


เครดิต

ภาพปก โดยผู้เขียน

ภาพประกอบที่ 1-5 โดยผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์