การเดินทางของแมวน้อย

สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้แมวน้อยนอนเล่น จะมาเล่าเรื่องราวการเดินทางของแมวน้อยให้ฟังค่า ซึ่งการเดินทางในครั้งนั้น ได้กลายมาเป็นบทเรียนที่มีค่ามากสำหรับตัวแมวน้อยเอง ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่แมวน้อยเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 6 (ใส ๆ) แมวน้อยได้ทำการสมัครค่ายติวค่ายหนึ่ง ที่จัดขึ้นที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

ซึ่งตัวแมวน้อยเองไม่เคยได้ไปไหนไกลบ้านตัวเองเลย (พ่อแม่หวงพะนะ) ซึ่งถ้าแมวน้อยจะเดินทางจากบ้านมาติวก็กลัวไม่ทัน จึงได้มาพักอาศัยที่บ้านญาติของเพื่อนสนิท ซึ่งตอนมาแมวน้อยไม่ได้คิดอะไร คิดแต่ว่าการเข้าติวต้องดีมากแน่ ๆ เลย และเมื่อถึงเวลาไปติว แมวน้อยก็ตื่นแต่เช้าและไปเข้าแถวรอ ซึ่งเป็นอะไรที่ยาวมากก (แถวนะ) แต่ด้วยตัวแมวน้อยเองไม่ได้ซีเรียสอะไร ชิล ๆ สบาย ๆ แต่ยิ่งรอเหมือนแถวยิ่งยาวขึ้น ซึ่งเราก็ยังงง ๆ ว่าเอ๊ะยังไงกัน

“น้องทางนี้มันไม่ผ่านนะ ถ้าจะไปก็ต้องลงตรงโรงพยาบาลแล้วต่อรถไป” ตอนนั้นแมวน้อยเหมือนโดนค้อนใหญ่ ๆ ทุบลงกลางหัว  และแบตโทรศัพท์ก็หมด (เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริง ๆ) แต่โชคยังดีเพราะลุงโชเฟอร์วนรถไปส่ง จากเหตุการณ์วันนั้นทำให้แมวน้อยกล้าที่จะถามรายละเอียดในการเดินทางไปที่ต่าง ๆ มากขึ้น เพราะบางทีเด็กรถบางคนต้องการแค่คน ไม่ได้คิดถึงว่าคนคนนั้นจะรู้เส้นทาง เป็นคนในพื้นที่หรือคนต่างถิ่น จบแล้วกับเรื่องราวการเดินทางครั้งแรกของแมวน้อย เรื่องนี้ได้กลายมาเป็นตราบาปและประสบการณ์ชีวิต

ข้อคิดวันนี้:: ความผิดพลาดเป็นก้าวแรกของการเรียนรู้

ขอบคุณค่ะ... เป็นการเขียนเรื่องแรกของแมวน้อย เขียนไม่สนุกหรืออย่างไรต้องขออภัยด้วยค่ะ

• ภาพปก จาก pixabay.com
• ภาพที่1 จาก pixabay.com
• ภาพที่ 2 จาก pixabay.com
• ภาพที่ 3 จาก pixabay.com
• ภาพที่ 4 จาก pixabay.com