อื่นๆ
ใครอยู่ชั้นบน?
แม้ผมจะพักอาศัยอยู่เพียงลำพังในบ้านเช่าสองชั้นครึ่งตึกครึ่งไม้ ซึ่งห้องไม้ชั้นบนมีลักษณะค่อนข้างเก่า และไม่ค่อยสะดวกสบายเท่าพื้นที่ใช้สอยที่เป็นอาคารด้านล่าง แต่ด้วยความที่ชั้นบนมีข้อดีคือความเงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อน ผมจึงใช้เป็นห้องนอนในยามปกติ ส่วนชั้นล่างจะใช้เป็นที่นอนบ้างเป็นบางวัน
ต่อมาคืนหนึ่ง ผมไปเที่ยวสถานบันเทิงในตัวเมืองกับเพื่อน ๆ แล้วเกิดเหตุทะเลาะวิวาทกับวัยรุ่นอีกกลุ่มหนึ่ง คู่กรณีมีจำนวนมากกว่า จึงรุมทำร้ายผมและเพื่อนจนอ่วมอรทัย ผมเองโดนประเคนสหบาทา ทั้งเตะ ถีบ กระทืบ จนน่วมไปทั้งตัว หลังจากถูกพาไปทำแผลและปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่โรงพยาบาลแล้ว ผมก็ลากสังขารอันบอบช้ำนั้นกลับมาถึงบ้านเช่าด้วยอาการหมดแรง แต่ก็ยังอุตส่าห์ตะเกียกตะกายขึ้นไปยังห้องนอนชั้นบน อันเป็นพื้นที่ที่ผมรู้สึกปลอดภัยมากที่สุด
Advertisement
Advertisement
ผมหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ แต่คาดว่าคงเป็นการหลับข้ามวัน เพราะตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลากลางคืนของอีกคืนหนึ่งแล้ว ซึ่งได้เวลาที่ต้องออกไปทำงาน (ลืมบอกไปว่าผมเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง) ผมรีบลุกขึ้น พยุงร่างตัวเองลงมาอาบน้ำแต่งตัวออกไปทำงานตามปกติ แต่ด้วยความอ่อนเพลียและบอบช้ำ ทำให้ผมเผลอหลับในเวลางานไปหลายรอบ แต่อาจจะเป็นเคราะห์ดีของผม ที่ป้อม รปภ.ที่ผมนั่งประจำอยู่นั้น เป็นป้อมในมุมลับตาคน ซึ่งตลอดทั้งคืนแทบจะไม่มีใครผ่านไปผ่านมา
หลังจากออกกะ เลิกงานแล้ว ผมก็กลับมาบ้านด้วยอาการที่ยังปวดร้าวระบมไม่หาย โดยเฉพาะขาทั้งสองข้างที่เหมือนจะได้รับบาดเจ็บจนเดินเหมือนคนขาเป๋ ผมจึงตกลงใจว่าจะไม่ลากสังขารตะเกียกตะกายขึ้นไปนอนชั้นบน แต่จะนอนชั้นล่างซึ่งมีที่นอนสำรองอยู่ เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิตช่วงที่บาดเจ็บ
Advertisement
Advertisement
วัฎจักรชีวิตของผมวนเวียนอยู่กับการนอนกลางวันและตื่นไปทำงานกลางคืนอยู่อย่างนั้นหลายวัน และในระหว่างที่นอนกลางวันอยู่ชั้นล่าง หูก็พลันแว่วได้ยินเสียงแปลกๆ จากห้องนอนชั้นบน เป็นเสียงเหมือนมีบางสิ่งเคลื่อนไหวและบังเกิดความรู้สึกว่ามีใครบางคนอยู่ในห้องนั้น ผมอยากจะขึ้นไปตรวจสอบดู แต่ด้วยสังขารตอนนั้นไม่เอื้ออำนวย จึงได้แต่ปล่อยผ่านและปลอบใจตัวเองว่าคงคิดมากไปเอง เพราะบ้านเช่าหลังนั้นมีผมอยู่เพียงคนเดียว
จนกระทั่งคืนหนึ่งในอีกหลายวันต่อมา ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงหมาหอนรอบ ๆ บ้าน ลองเงี่ยหูฟังเสียงอื่นๆ โดยเฉพาะเสียงแปลกๆ บนห้องนอนชั้นบนที่เคยได้ยิน แต่ก็ไม่ปรากฎเสียงนั้นเหมือนเคย ทว่ากลับมีเสียงคนพูดคุยกันหน้าประตูบ้าน ก่อนจะมีเสียงไขกุญแจประตูเปิดเข้ามา เมื่อผมลุกจากที่นอนเดินไปดู ก็พบว่าผู้มาเยือนคือป้าเจ้าของบ้านเช่านั่นเอง ที่มาพร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจ 2 - 3 นาย และชาวบ้านอีกกลุ่มหนึ่ง แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจผมเลย
Advertisement
Advertisement
เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินสำรวจภายในบ้าน ก่อนที่ตำรวจนายหนึ่งจะถือวิสาสะเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของผม สักครู่หนึ่งตำรวจนายนั้นก็ร้องเรียกพรรคพวกและชาวบ้านให้ตามขึ้นไปข้างบน อีกครู่หนึ่งต่อมา เจ้าหน้าที่ตำรวจและชาวบ้านที่ขึ้นไปชั้นบนก็ช่วยกันหามร่างของใครคนหนึ่งซึ่งห่อร่างด้วยผ้าปูที่นอนของผมเองลงมาชั้นล่าง มีเสียงร้องบอกกันว่า ร่างนั้นเสียชีวิตมาหลายวันแล้ว จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงป้าเจ้าของบ้านเช่าบอกเล่าแก่ตำรวจว่า
"เมื่อหลายวันก่อนเห็นว่ามันไปเที่ยวผับแล้วมีเรื่อง โดนซ้อมปางตายกลับมาบ้าน แต่ตอนเช้าก็เงียบ และไม่เห็นออกมาจากบ้าน ป้าสงสัยและเป็นห่วงว่ามันจะเป็นอะไร เลยไปบอกให้คุณตำรวจมาดูนี่แหล่ะค่า..."
ผมรู้สึกเอะใจ จึงค่อยๆ เดินเข้าไปยืนอยู่ด้านหลังของกลุ่มชาวบ้าน ที่ยังดูเหมือนว่ายังไม่มีใครสนใจผมเหมือนเดิม และเมื่อผมชะโงกหน้าไปดูร่างที่ถูกหามลงมาก็ตกใจสุดขีด เมื่อเห็นว่า ใบหน้าของเจ้าของร่างนั้น มันเป็นใบหน้าของผมเองชัดๆ !!!
ขอบคุณภาพประกอบจาก Pixabay.com
ความคิดเห็น