อื่นๆ

Review นวนิยาย จะฝันถึงเธอ ทุกคืนที่มีแสงดาว : ประภัสสร เสวิกุล

164
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
Review นวนิยาย จะฝันถึงเธอ ทุกคืนที่มีแสงดาว : ประภัสสร เสวิกุล

หนังสือ

ภาพจาก nanmeebooks.com

จะฝันถึงเธอ ทุกคืนที่มีแสงดาว เป็นผลงานของคุณประภัสสร เสวิกุล นักเขียนมากฝีมือผู้ล่วงลับ

โดยเล่มนี้เป็นหนังสือนวนิยายเล่มแรกของโครงการวรรณกรรมอาเซียนที่ผู้แต่งมีโครงการเขียนเพื่อให้คนไทยได้รับรู้ความเป็นมาของแต่ละชาติในอาเซียน ประวัติศาสตร์สอดแทรกอยู่ในนวนิยายอย่างลุ่มลึก ที่ชูเรื่องความรักความสัมพันธ์นับแต่วัยเด็กจนเติบโตของ “ชานนท์” และ “วิชยา”

ประภัสสร เสวิกุลภาพจาก สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย

ชานนท์ใช้ชีวิตวัยเด็กอยู่ที่อินโดนีเซียเพื่อร่ำเรียนฆ้องวงใหญ่กับบิดา และที่นี่เองที่ทำให้เขาได้รู้จักกับวิชยาเด็กหญิงชาวอินโดนีเซีย ความสัมพันธ์ใกล้ชิดของทั้งคู่สืบเนื่องกระทั่งชานนท์มีเหตุจำเป็นต้องกลับเมืองไทยเมื่อเริ่มแรกรุ่น ทั้งคู่สัญญาต่อกัน แต่ทว่าเมื่อทั้งคู่ต่างเติบโตขึ้น ชีวิตก็ได้ห่างกันไป ความรักและคำสัญญาที่ไม่มีจริง และวิชยาเองก็ได้ไปแต่งงานกับคนอื่นเพื่อความมั่นคงของครอบครัว อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่ได้มาพบกันอีกครั้ง คุณเท่านั้นที่หาคำตอบได้ด้วยตัวเอง

Advertisement

Advertisement

หนังสือ

ความน่าสนใจของนวนิยายเรื่องนี้นอกจากจะโดดเด่นในด้านสำนวนภาษาที่งดงามแล้วยังมีการสอดแทรกประวัติศาสตร์ของอินโดนีเซียนับแต่ช่วงถูกปกครองโดยฮอลันดา การถูกยึดโดยญี่ปุ่นในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง การต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราชของประธานาธิบดีซูการ์โน จนถึงเหตุการณ์ความไม่สงบทางการเมืองซึ่งทำให้ประธานาธิบดีซูฮาร์โตก้าวขึ้นมาสู่อำนาจ กลมกล่อมและได้อรรถรสพร้อมรับความรู้ของประวัติศาสตร์อินโดนีเซีย ซึ่งเราคนไทยหาแหล่งอ่านได้น้อยมาก

ฉันคิดว่าหนังสือเล่มนี้เหมาะจะเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเรียนเล่มหนึ่งทีเดียว ในช่วงที่ประเทศไทยกำลังเข้าสู่ประชาคมอาเซียน การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของแต่ละชาติจะทำให้เราเข้าใจถึงปัจจุบันของชาตินั้น ๆ น่าจะเป็นการดีกว่าสอนตามหนังสือ ซึ่งเป็นเรื่องน่าเบื่อพอสมควร เพราะการเรียนรู้ผ่านนวนิยายจะทำให้นักเรียนได้ศึกษาและอ่านด้วยตนเอง ดีกว่าจะให้ครูเป็นผู้ป้อนให้

Advertisement

Advertisement

แม้ชื่อนวนิยายจะหวานละมุนเพียงใด แต่โทนเรื่องโดยรวมค่อนข้างเครียดและหม่นหมองเกือบตลอดทั้งเรื่อง บางช่วงบางตอนคนอ่านน้ำตาไหลเลยทีเดียว แม้กระทั่งตอนจบก็ทิ้งคำถามตกค้างวิ่งวนภายในใจ

หากเราเป็นวิชยา จะตัดสินใจอย่างไร

ความถูกต้องหรือความปรารถนา สิ่งใดที่ควรจะเลือก

บางที ความรักก็ไม่สำคัญว่าท้ายที่สุดจะได้เคียงคู่กันหรือไม่ ขอแค่มีช่วงเวลาที่ต่างฝ่ายต่างเป็นพลังผลักดันให้ต่อสู้อุปสรรคชีวิตไปพร้อม ๆ กัน

ก็นับว่าเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากพอแล้ว

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์