ผีมาเตือน

เรื่องราวนี้เป็นเรื่องของเพื่อนคนหนึ่งชื่อว่า ตะวัน ตะวันเป็นคนจังหวัดพิจิตรที่เข้ามาเรียนในสมุทรปราการตอนมัธยม ตะวันเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที เรารู้จักกันแต่ไม่ค่อยสนิท เคยกินข้าวด้วยกันครั้งสองครั้งทำให้เราเคยได้ยินเรื่องนี้ของตะวัน เรื่องที่จะเล่าเกิดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรตอนที่ตะวันเรียนประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 เมื่อก่อนตะวันเป็นเด็กตัวอ้วน ชอบหาขนมกินตลอดเวลา ตะวันเป็นคนขี้เกียจเรียนหนังสือมากชอบโดดเรียนไปนั่งอยู่ที่ร้านค้าข้างโรงเรียนเพื่อกินขนมทั้งวัน

วันที่เกิดเรื่องราวเป็นช่วงปิดเทอมวันนั้นตะวันอยู่บ้านคนเดียว  แม่ของตะวันได้ซื้อขนมและเตรียมอาหารไว้ให้ตะวันเยอะมากเพราะพ่อแม่ไปทำงานที่ต่างอำเภออาจจะกลับดึกจึงเตรียมอาหารไว้กลัวว่าตะวันจะหิว ตะวันก็ใช้ชีวิตตามปกติ กินแล้วก็นอน นอนตื่นมาแล้วก็กินต่อทำแบบนี้จนเย็น ตอนนั้นตะวันกำลังนอนอยู่ แล้วตะวันก็รู้สึกว่ามีคนมานั่งอยู่ที่ปลายเท้าจึงพยายามลืมตาขึ้นมาแต่ลืมตาไม่ขึ้น จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังน่ากลัวอยู่ข้างๆ หูของตะวัน ตะวันกลัวมากจึงท่องบทสวดมนต์ แต่เสียงนั้นก็ไม่หายไป กลับหัวเราะดังขึ้นและใกล้มากขึ้น ตะวันเริ่มสวดมนต์ถูกๆผิดๆ ตัวสั่นมากแล้วเสียงนั้นก็หยุด