อื่นๆ

แชทกับผี

140
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
แชทกับผี

วันหนึ่งเมื่ออาร์มกลับมาจากโรงเรียน  เขาขึ้นห้องมานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ประจำตัวของเขา วันนี้เขามีนัดแชทกับสาวที่ได้รู้จักกันผ่านทาง Social media เขาคุยกับสาวคนนี้ได้สองเดือนแล้ว แต่ยังไม่เคยเห็นหน้ากัน และไม่เคยได้ยินเสียง ได้แต่คุยกันผ่านข้อความทางแชทเท่านั้น   อาร์มรู้สึกดีกับสาวคนที่เขาคุยอยู่ด้วยมากเธอชื่อมิ้น  ทั้งสองได้เล่าเรื่องราวของตัวเองให้อีกฝ่ายฟังทุกเรื่อง มีปัญหาอะไรก็จะคอยปรึกษากันตลอด  จนอาร์มอยากจะขอตกลงเป็นแฟนกับมิ้น แต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัวว่าถ้าหากมิ้นไม่คิดแบบนั้น มิ้นก็จะไม่คุยกับอาร์มต่อและหายไป

ช่วงหลังๆ อาร์มใช้เวลาคุยกับมิ้นนานขึ้น บางวันคุยกันเกือบเช้าก็มี  ส่วนมิ้นก็มีเงื่อนไขที่แปลกไปคือจะตอบแชทอาร์มได้ก็ต่อเมื่อเป็นเวลาหลังสามทุ่มเท่านั้น ซึ่งอาร์มก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ขอแค่ได้คุยก็พอ  แม่ของได้อาร์มได้สังเกตว่าอาร์มดูโทรมลงเนื่องจากนอนน้อย เพราะเอาแต่คุยแชทจนดึกทุกวัน ก็รู้สึกเป็นห่วงจึงพยายามเตือน แต่ก็ทำให้อาร์มรู้สึกไม่พอใจ และเริ่มเอาแต่เก็บตัวในห้อง ไม่คุยกับใคร

Advertisement

Advertisement

จนมีวันหนึ่งที่อาร์มรู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว อยากจะเจอกับมิ้นเหลือเกิน จึงติดสินใจแชทไปหามิ้น และตามมิ้นตรงๆ ว่า

อาร์ม     “มิ้น ถ้าอาร์มถามอะไรมิ้นตรงๆ สัญญาได้ไหมว่า มิ้นจะไม่โกรธและหายไป”

มิ้น       “ได้สิ มิ้นไม่เคยโกรธอาร์มอยู่แล้ว เพราะตอนนี้อาร์มเป็นเพื่อนคนเดียวที่มิ้นมี”

อาร์ม     “สัญญานะ”

มิ้น        “อืม สัญญา”

อาร์ม    “มิ้นชอบอาร์มมากกว่าเพื่อนบางไหม”

มิ้น        “หมายถึงเป็นแฟนน่ะ หรอ  มิ้นไม่กล้าคิดหรอก เพราะอาร์มคงจะไม่ชอบคนอย่างมิ้น”

อาร์ม     “ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ  อาร์มอยากเป็นแฟนกับมิ้นมากเลยนะ  แต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวมิ้นจะหายไป”

มิ้น       “เราไม่เคยเจอกันเลย ทำไมอาร์มถึงอยากเป็นแฟนกับมิ้นล่ะ”

อาร์ม     “ก็เพราะเราคุยกันทุกวันและมิ้นก็เข้าใจอาร์มที่สุดไง”

มิ้น        “แต่มิ้นก็ยังไม่กล้าให้อาร์มมาเจอมิ้นอยู่ดีเพราะ กลัวว่าถ้าอาร์มมาเจอมิ้นแล้วไม่ชอบ แล้วอาร์มจะหายไปไม่คุยกับมิ้นอีกเลย”

Advertisement

Advertisement

อาร์ม    “ไม่หรอก อาร์มสัญญาว่า ถ้าได้เจอกับมิ้นอาร์มจะเป็นเหมือนเดิม จะมีความรู้สึกดีๆ ให้กับมิ้นเหมือนเดิม”

มิ้น      “ถ้าอย่างนั้นมิ้นขอเวลาอีกสองสามวันนะ”

อาร์ม   “ได้  แล้วอาร์มจะรอนะ”

เมื่อคุยกันจบอาร์มก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเพราะดีใจที่จะได้เจอกับมิ้นสักทีหลังจากที่คุยกับได้มาได้เกือบสามเดือน  เวลาผ่านไปสองวันมิ้นพวกเขาก็ยังคุยกันอยู่ตลอดและมิ้นก็ได้ส่งข้อความแชทมาหาอาร์ม พร้อมกับบอกที่อยู่ของเธอให้อาร์มรู้  อาร์มดีใจมากและนัดกับมิ้นว่า พรุ่งนี้อาร์มจะไปหามิ้น  มิ้นก็ได้เน้นย้ำกับอาร์มว่า “สัญญานะว่าถ้าได้เจอมิ้นแล้วอาร์มจะยังคุยกับมิ้นต่อไม่หายไปไหน”  ซึ่งอาร์มก็สัญญา

เมื่อถึงวันเสาร์อาร์มก็รีบเดินทางไปหามิ้นทันที  แต่เมื่อมาถึงที่อยู่ที่มิ้นให้มาทำให้อาร์มต้องยืนงงอยู่พักหนึ่งเพราะที่ตรงนั้นเป็นวัดแห่งหนึ่ง ที่ข้างในมีเสียงเหมือนกำลังจัดงานกันอยู่ อาร์มจึงเดินเข้าไปดูเพราะคิดว่ามิ้นคงตั้งใจนัดให้อาร์มมาเจอที่วัด  แต่เมื่อเดินเข้าไปจนถึงศาลาวัด ก็เห็นกำลังมีงานศพกันอยู่ พออาร์มเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นรูปที่ว่างข้างศพเป็นรูปเดียวกับที่อยู่ในโปรไฟล์ของมิ้น ที่ใช้คุยแชทกับอาร์ม  อาร์มตกใจมาก และเดินเข้าไปถามหญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง ที่กำลังนั่งจัดดอกไม้อยู่ว่า “นี่งานศพใครหรอคับ”

Advertisement

Advertisement

หญิงคนนั้นได้ตอบมาว่า “งานศพมิ้นลูกสาวน้าเองจ่ะ  เขาเสียมาได้ 6 วันแล้ว”

อาร์มก็ถามต่อว่า “เป็นไปได้ไงครับ เมื่อคืนผมยังคุยแชทกับเขาอยู่เลยครับ และเขาก็ให้ที่อยู่ผมมาที่นี่”

แม่ของมิ้นก็ตอบว่า “มิ้นป่าวยมานานแล้ว นอนติดเตียงมาตลอด  จนเมื่อาทิตย์ที่แล้วอาการกำเริบทำให้เสียชีวิตไปจริงๆ”

เมื่ออาร์มได้ยินดังนั้นก็รู้สึกกลัวและสับสนมาก จึงรีบขอตัวกลับทันที  และเมื่อกลับมาถึงห้องเขาเปิดคอมของเขา ข้อความแขทของมิ้นก็เด้งขึ้นมาว่า  “เป็นไงได้เจอเราแล้ว จะหนีหายไปไหนไหม”

เมื่ออาร์มเห็นแชทก็ยิ่งกลัวไม่กล้าตอบ  มิ้นก็แชทเพิ่มมาอีกว่า  “ทำไมไม่ตอบล่ะ ไหนบอกว่าถ้าเจอแล้วจะไม่หายไปไหนไง”   ยิ่งอาร์มไม่ตอบ มิ้นก็ยิ่งแชทมาเพิ่มเรื่อยเกือบร้อยข้อความ  อาร์มกลัวมากจึงรีบวิ่งลงไปหาแม่และเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง  เมื่อแม่ของอาร์มได้ยินดังนั้นจึงพาอาร์มกลับไปที่งานศพของมิ้น  และให้อาร์มจุดธูปบอกมิ้นว่าให้เลิกแล้วต่อกัน และอย่าได้มายุ่งกันอีก  หลังจากวันนั้นก็ไม่มีแชทอยากมิ้นส่งมาให้อาร์มอีกเลย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์