ผีหมาดำ

 ภาพประกอบของผู้เขียน

               เรื่องจริงจากประสบการณ์ของเด็กสาวคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าถูกผีหมาดำหลอก ทำเอาขนลุกขนชันจับไข้ไปหลายวัน โชคดีที่ผมไม่ร่วงและเธอแทบไม่เชื่อเลยว่าในยุคปัจจุบันที่มีความเจริญทางเทคโนโลยีจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

               ปลาเด็กสาววัย 17 ปี อยู่บ้านใกล้กับฉัน ปลาเป็นคนอารมณ์ดี มีเพื่อนเยอะ บางทีพาเพื่อนมาที่บ้านหลายคนหรือออกไปสังสรรค์กับเพื่อน เธอมักจะกลับบ้านดึก ๆ ถ้าวันไหนปลากลับดึกเพื่อนจะขี่รถมาส่งหรือไม่ก็กลับเอง คนละแวกนี้คุ้นหน้าคุ้นตากันดี เรื่องถูกทำร้ายตัดทิ้งไปได้เลย

               เวลามีเรื่องแปลก ๆ หรืออะไรที่ตื่นเต้นปลาจะเล่าให้ฉันฟังเสมอ

               ก่อนหน้านั้นประมาณ 5 ทุ่มกว่าปลาเดินมาตามถนนเพื่อที่จะเข้าบ้านเพราะรถมอเตอร์ไซค์ของเพื่อนยางรั่ว เธออาศัยสองเท้าก้าวเดิน แต่ไม่ได้คิดอะไรนอกจากอยากให้ถึงบ้านเร็วๆ เธอรู้สึกง่วงมาก บรรยากาศรอบตัวก็เงียบ แต่ละบ้านปิดไฟมืด เหลือแค่เพียงไฟจากเสาไฟฟ้าเท่านั้น เธอเร่งเดินไปข้างหน้าเร็ว ๆ

               “ตอนที่มันพุ่งเข้าหา ปลาก็เงื้อไม้ขึ้นสูง กะว่าถ้ามันเข้ามาใกล้ ๆ ปลาจะฟาดมันแรง ๆ เลย แต่แล้วมีรถกระบะมาจากไหนไม่รู้ขับด้วยความเร็วพุ่งชนหมาดำเต็มแรง เสียงมันร้องเอ๋งแล้วร่างมันลอยหวือขึ้นไปและตกลงกับถนนเสียงดังตุ๊บ มันนอนนิ่งเหมือนตาย ส่วนรถคันนั้นก็แล่นหายไป”

               ปลายืนดูหมาอยู่ครู่หนึ่ง ตอนแรกก็คิดว่ามันตาย แต่แล้วมันลุกขึ้นยืนและวิ่งไปที่หน้าบ้าน จากนั้นกระโดดข้ามกำแพงสูง ๆ เข้าบ้านไปเลย ปลายิ่งงงไปใหญ่ หมาตัวนี้ทำไมอึดจัง ถูกรถชนแรงขนาดนั้นกลับไม่เป็นอะไร ปลาผ่านเหตุการณ์ตื่นเต้นมาได้แต่ก็ยังกลัวไม่หาย โดยเฉพาะหมา เวลาเดินไปไหนมาไหนจะต้องระวังให้ดี

   ขอขอบคุณภาพจาก Pixabay

               “ปลาผ่านบ้านหลังนั้นทีไรจะมองหาหมากล้ามใหญ่ตัวนั้น แต่ไม่เห็นมันเลย”

               “แล้วปลายังกลับบ้านดึกๆ อยู่อีกหรือเปล่า”

               ฉันถามปลาด้วยความอยากรู้

               “บางวัน ถ้ามีรายงานต้องไปทำบ้านเพื่อนก็ดึกแต่เพื่อนจะผลัดกันมาส่ง มีน้อยครั้งมากที่เดินกลับเอง”

               “ให้ระวังตัวบ้าง เดี๋ยวนี้อันตรายมีรอบตัว”

               “ขอบคุณค่ะน้า แต่ว่ามันเกิดเรื่องอีกจนได้”

               คำพูดของปลาทำให้ฉันอ้าปากค้าง ใจเต้นแรง ได้แต่มองปลาด้วยความอยากรู้ว่ามีเรื่องอะไรเข้ามาอีก

               “หมาดำตัวนั้นแหละ นึกแล้วขนลุก”

               เธอทำท่าสะบัดร้อนสะบัดหนาวจากนั้นก็เล่าให้ฟังว่า ประมาณเที่ยงคืน เดินเท้ากลับบ้านเพราะเพื่อนติดธุระด่วน ปลาจึงต้องกลับบ้านคนเดียวขณะเดินอยู่ท่ามกลางความมืด บรรยากาศรอบตัวเงียบและเย็นจนรู้สึกได้

               “ปลาตกใจมากเห็นหมาดำตัวนั้นกระโดดออกมาจากรั้วบ้าน ทำท่าจะพุ่งเข้าใส่ ปลาทำอะไรไม่ถูกเลย มันน่ากลัวมากตาที่มองนั้นเหมือนโกรธกันมานาน ปลาคิดว่าคราวนี้ไม่รอดแน่ มันเดินย่างสามขุมเข้าหา ช่างน่ากลัวเหลือเกิน แต่ก็เป็นเหมือนเดิม เหตุการณ์ซ้ำ ๆ เกิดขึ้น หมาตัวนั้นถูกรถชนกระเด็นไปไกล มันนอนครู่หนึ่งแล้วลุกขึ้นมาใกล้ ๆ เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลและเลือด ปลาเห็นอย่างนั้นวิ่งหนีทันที”

               วันรุ่งขึ้นปลาขี่จักรยานผ่านป่าละเมาะ ได้กลิ่นเหม็นเน่าเหมือนมีตัวอะไรบางอย่างตาย ปลาสงสัยจึงเข้าไปดูและตกใจที่เห็นซากหมานอนตาย หนอนไต่ยั้วเยี้ย แต่เธอยังจำได้ว่าหมาตัวนั้นใหญ่มาก มีสีดำ เธอถึงกับขนลุกซู่ รีบขี่จักรยานกลับบ้านด้วยความเร็ว

               เย็นวันนั้นปลาได้ยินเจ้าของบ้านที่หมาดำกระโดดข้ามรั้วออกมา ผู้หญิงคนนนั้นพูดกับเพื่อนบ้านว่า เจอศพไอ้ดำแล้ว หลังจากที่หายไปหลายวัน ปลาเข่าอ่อนรู้ว่าถูกผีหมาหลอกอย่างจัง

                จรรยา เลิศพงษ์ไทย