คุณตาในค่ายลูกเสือ

18.00  น.  ครูฝึกนัดหมายให้ลูกเสือ ยุวกาชาดมาเข้าแถวประจำหมู่ เพื่อมอบธงประจำหมู่ทั้ง 3 หมู่และอุปกรณ์ไฟฉายสำหรับเดินทางไกล  โดยนายหมู่จะมีหน้าที่ถือธงนำลูกหมู่เดินเวียนฐานไปเรื่อย ๆ  จากฐานที่ 1 ไป 2 และ 3 โดยแต่ละฐานจะอยู่ห่างกันมากพอสมควร โดยแต่ละหมู่จะเริ่มฐานแรกในบริเวณที่ต่างกัน เมื่อแต่ละหมู่เดินไปจนถึงฐานสุดท้ายของตน ก็พบกับชายชราที่ไม่ใช่ครูฝึก แต่งกายด้วยชุดสีขาว ยืนมองอยู่ไม่ไกลนัก  มีเพื่อนของฉันได้เดินเข้าไปคุยด้วย แต่คุณตาท่านนั้นก็ไม่คุยด้วย จนเสียงสัญญาณนกหวีดดังขึ้น จึงต้องไปรวมพลกันบริเวณหอประชุม เพื่อนหมู่ฉันได้เล่าให้เพื่อนหมู่อื่น ๆ ฟังว่าเวลาก่อนรวมพลประมาณ 5 นาที ซึ่งกำลังอยู่ฐานสุดท้าย เจอคุณตาใส่ชุดขาวมาดู แต่คุณตาไม่ยอมคุยด้วย

(ภาพจาก : pixabay.com)

เพื่อนอีกสองกลุ่มต่างก็ตะโกนพร้อมกันว่า “เห้ย !” แล้วเล่าเหตุการณ์ที่เหมือนกันว่าก่อนหน้านี้ 5 นาที ก็เจอคุณตา  เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณตาจะเดินไปมาเป็นกิโล ๆ ในเวลาไม่ถึง 5 นาที ทุกคนจึงมองหน้ากันแล้วพูดว่า “ผี” หลังจากที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร จึงทำให้การเข้าค่ายพักแรมคืนนั้นเป็นไปอย่างขวัญผวา   อยู่ดี ๆ ไฟที่เลยสว่างไสว ก็ดับ ๆ ติด ๆ มีเสียงหมาหอนจากปากทางไล่มาจนบริเวณที่นักเรียนนอนพักกัน ขณะที่นอน ๆ อยู่นั้น ก็มีเงามืดมาเดินวน ๆ รอบ ๆ เพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนดิ้นจนสุดชีวิตเพราะหายใจไม่ออก  คนที่เห็นเหตุการณ์จึงลุกขึ้นวิ่งไปเปิดไฟ  ปรากฏว่า ณ ที่ที่มีเงาดำเดินวน ไม่มีใครอีกต่อไป หลังจากเหตุการณ์นี้ ครูจึงเรียกเด็ก ๆ ทุกคนออกไปสวดมนต์ไหว้พระให้คุ้มครอง แล้วคืนนั้นจึงนอนได้อย่างปลอดภัย