อื่นๆ
เสียงตอบรับจากบนเรือน
เสียงตอบรับจากบนเรือน
พร่างพิชญ์มีย่าซึ่งเป็นพี่ของปู่ชื่อ “ย่ากลม” ย่ากลมเป็นสาวโสดมาจนอายุเฉียกเก้าสิบปี ครั้งฉันยังเป็นเด็ก ย่ากลมมักจะเข้มงวดกับฉันพอตัว และย่าไม่ชอบให้ฉันไปเล่นซนปั่นจักรยานตามถนนกับเพื่อน ๆ แต่ถ้าเป็นการเล่นตุ๊กตา ย่าก็ไม่ว่าอะไร ซึ่งฉันมีเพื่อนรุ่นพี่ 3 ปี ชื่อ “ต้น” ต้นเป็นเด็กผู้ชายตัวน้อยที่มีจักรยานสีเหลืองเป็นพาหนะคู่ใจ ต้นจะชอบขี่จักรยานแล้วเบรกจนมีเสียง เอี๊ยด ! มีรอยเบรกลากเป็นทางยาวและมีเสียง กรุ๊งกริ๊ง ! จากพลาสติกที่เขาเอาไว้ใช้ทำหมากเก็บมาติดบริเวณซี่รถจักรยาน เพราะคิดว่าเป็นสิ่งที่อเมซิ่งในยุคยุคนั้น เมื่อมาถึงบ้านฉันก็จะตะโกนเรียกให้ลงมาเที่ยวเล่นกัน
(ภาพจาก : pixabay.com)
ทว่า...ก่อนที่ฉันจะตอบกลับไป ก็มีเสียงย่ากลมด่าเข้าให้ จนทำให้ต้นต้องล้มเลิกความตั้งใจแล้วขี่ ทว่า...ก่อนที่ฉันจะตอบกลับไป ก็มีเสียงย่ากลมด่าเข้าให้ จนทำให้ต้นต้องล้มเลิกความตั้งใจแล้วขี่จักรยานไปชวนเพื่อนคนอื่น ๆ
Advertisement
Advertisement
ย่ากลมอยู่คอยดุต้นจนกระทั่งฉันจบชั้นอนุบาล ย่าก็ได้เสียไปด้วยโรคชรา
(ภาพจาก : pixabay.com)
อยู่มาวันหนึ่ง หลังจากที่ฉันย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ พ่อก็ได้นำโกศของย่ากลมไปไว้ที่บ้านด้วย
“ต้น” ในฐานะหัวหน้าแกงค์จักรยานแว้นก็ปั่นมาหาฉันที่บ้านหลังใหม่ พร้อมกับตะโกนขึ้นไปหาฉันที่นอนดูโทรทัศน์อยู่คนเดียวในบ้านว่า
“ไปปั่นจักรยานเที่ยวเล่นกันเถอะ”
“มึงจะไปไหนกัน?” เสียงคนแก่ดังลงมาจากบนบ้าน เป็นเสียงที่ต้นคุ้นเคยเป็นอย่างดี ไม่ทันได้รอให้ฉันลงมาหา ต้นก็บึ่งจักรยานหนีไป
วันต่อมา... ต้นจึงได้มาเล่าให้ฉันฟังว่า เมื่อว่า "เมื่อวานมาชวนไปปั่นจักรยาน แต่ได้ยินเสียงตอบรับว่า มึงจะไปไหนกัน เป็นเสียงคนแก เมื่อวานมีคนแก่คนไหนอยู่กับแกไหม" ฉันจึงตอบกลับไปว่า "ไม่มี ฉันอยู่คนเดียว พ่อกับแม่ก็ไปทำงาน"
คำตอบของฉันยิ่งทำให้ต้นมั่นใจมาก ๆ ว่าเสียงที่คุ้นเคยนั้นเป็นเสียงของใคร จึงบอกฉันว่า "เมื่อวานย่ากลมคงมาเตือนไม่ให้พาแกไปเที่ยวเล่น ย่าคงเป็นห่วงแก"
Advertisement
Advertisement
(ภาพจาก : pixabay.com)
หากเสียงตอบรับปริศนานั้นเป็นเสียงของย่ากลมจริง ๆ ก็แสดงให้เห็นว่า แม่ย่าจะสิ้นลมหายใจไปแล้ว แต่ย่าไม่เคยสิ้นความห่วงใยที่มีต่อหลานเลยแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น