อื่นๆ
กุมารนรกม่านรูดสยอง

ทันทีที่เข้ามาในห้องพักของโรงแรม หนุ่มสาวผวาเข้าหากันราวกับแม่เหล็ก
“ผมคิดถึงคุณจังเลย”
“ฉันก็เหมือนกันค่ะ”
ภาษาพูด ไม่สำคัญเท่าไหร่นัก เพราะภาษากายได้ทำหน้าที่แทนความรู้สึกที่มีอยู่ข้างใน ต่างอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ฉากของความรักดำเนินต่อไปอย่างงดงามจนจบลง ทั้งสองประคองกอดกันจนหลับไปในที่สุด
ด้านนอก ม่านมืดปกคลุม แต่แสงไฟนีออนก็สว่างไสวเรืองรองแทนที่ พร้อมกับการอีกหลายชีวิตเริ่มต้นทำงาน
ชีวิตในเมืองใหญ่ไม่เคยหยุดนิ่งหรือหลับใหล ทว่าหนุ่มสาวในห้องพักของโรงแรมกลับถูกปลุกให้สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะเสียงบางอย่าง
“อุแว้...แว๊...แว้ว์ว์!”
เสียงร้องของเด็กทารก
ต่างผวาเฮือก เพราะไม่ได้มาเฉพาะเสียงเท่านั้น แสงไฟที่เปิดทิ้งเอาไว้ดับวูบลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“แว้วววว์!”
หญิงสาวสวมกอดร่างของชายหนุ่มแน่น เหงื่อแตกพลั่ก เพราะเสียงของเด็กทารกดังอยู่ภายในห้อง
Advertisement
Advertisement
“สะ...เสียงนั่น...”
ฝ่ายชายหนุ่มกลืนน้ำลายฝืดคอ ทำได้เพียงแค่กอดหญิงสาวเอาไว้ หัวใจกระตุกเต้นผิดจังหวะ ยามนี้เหมือนตกอยู่ในฉากสยดสยองของภาพยนตร์ระทึกขวัญก็มิปาน
ก่อนหัวใจจะวายตายไปด้วยกัน ไฟสว่างไสวขึ้นมาอีกครั้ง เสียงทารกหายไป
หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่ม
“ฉันกลัวจังค่ะ ฉันไม่ได้หูเฝื่อนไปเองนะคะคุณ”
เขากลืนน้ำลาย ไม่หรอก เธอไม่ได้หูเฝื่อนไปเอง เขาได้ยินเหมือนกับเธอ
“ผมว่าเรารีบกลับกันเถอะ”
ชายหนุ่มบอก แต่ก่อนที่จะทันได้ลุกจากเตียง ทั้งเขาและเธอต่างผวาเข้ากอดรัดกันแน่นอีกครั้ง เพราะไฟดับวูบลงพร้อมกับเสียงกรีดร้อง
“แว้! อุแว้! แว้!”
ตุ้บ!
เสียงหล่นลงกระแทกพื้น
“แว้! แว้!”
“ว้าย!”
หญิงสาวหลับตาปี๋ ตัวสั่นงันงก หัวใจแทบกระดอนหลุดจากอก เพราะเสียงที่ตกกระทบพื้นดังอย่างหนักหน่วงนั้นชวนสยดสยองยิ่งนัก ฝ่ายชายเองแม้จะควบคุมสติได้ดีกว่า ทว่าในสถานการณ์อย่างนี้ก็ยากที่จะระงับความตื่นกลัวให้สงบลงได้โดยง่าย
Advertisement
Advertisement
เสียงร้องของเด็กทารกเริ่มเบาลง เหมือนการหรี่วอลลุ่มจากเครื่องเสียง สามารถเร่งให้ดังหนักหน่วง หรือดังอย่างแผ่วเบาก็ได้
ฝ่ายชายลืมตาขึ้นก่อน ขณะที่ฝ่ายหญิงยังกอดเขาแน่น หลับตาปี๋ เนื้อตัวสั่นเทา
“มันไม่มีอะไร”
เขาบอกกับหญิงสาวด้วยเสียงอันแหบพร่า เพราะภาพที่เห็นนั้น ไม่ได้มีอะไรผิดปกติจริงๆ หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นจึงลืมตาขึ้นบ้าง
เป็นความจริงเช่นนั้น ไม่มีอะไรผิดปกติ
“คุณคะ เรารีบเช็กเอาท์ออกเถอะค่ะ”
“แต่ว่า...”
เขาจับมือเธอเอาไว้ ถ่ายทอดความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน เพราะโอกาสไม่ได้มีมาบ่อยๆ เขารู้ดีว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นี้มันผิดศีลธรรม ต่างฝ่ายต่างมีพันธะ ต่างฝ่ายต่างมีความรับผิดชอบและความผูกพัน แต่ใครจะสามารถหักห้ามความรู้สึกอีกอย่างหนึ่งที่เกิดพ้องต้องกันได้ล่ะ
“มันคงไม่มีอะไรหรอกนะครับ”
เขาปลอบ
เธอนิ่ง อาการตื่นกลัวเริ่มเลือนหาย และเกิดความรู้สึกอย่างแทนที่ นั่นก็คือ เสียดายที่จะพลาดโอกาสดีๆอย่างคืนนี้ หากพ้นคืนนี้ไปแล้ว ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนจะได้แอบมาเจอกันอย่างนี้อีก อีกนานแค่ไหนกว่าจะได้เจอกับรสรักอันเร่าร้อนรุนแรงเติมเต็มความสุขที่ขาดหายไป
Advertisement
Advertisement
“อาบน้ำกันไหมครับ?” เขาถาม “เผื่อจะดีขึ้น ดูสิ เหงื่อคุณเต็มตัวเลย”
“ค่ะ ดีเหมือนกัน”
หญิงสาวตอบ
เมื่อความกลัวหายไป อารมณ์ดำกฤษณาก็เกิดขึ้นแทนที่ ฝ่ายชายประคองหญิงสาวเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ อาภรณ์พันกายถูกปลดเปลื้องออก
ไม่มีความอาย มีเพียงสายตาของแต่ละฝ่ายมองกันอย่างชื่นชม รูปร่างของหญิงสาวแม้ไม่ได้สมบูรณ์แบบมากนัก แต่ก็มีความงดงามอยู่ในตัวเอง
ทรวงอกสล้าง สะโพกผาย
ส่วนเขาถึงจะดูท้วม แต่โดยรวมแล้วแข็งแรงกำยำสมกับความเป็นชาย
สายน้ำจากฝักบัวถูกเปิดราดรด ฟองสบู่ถูกมือปาดไล้ผ่านให้แก่กันและกัน อารมณ์ความปรารถนาถูกปลุกให้ลุกโพลงขึ้นอีกครั้ง
เขาเป็นฝ่ายรุกจู่โจม เธอส่งเสียงไม่เป็นภาษา เมื่อเขารู้ว่าควรจะโจมตีส่วนใดอันเป็นจุดอ่อนของเธอ
เสียงสายน้ำสาดซัด เสียงหัวใจเต้นรัว เสียงของเนื้อเบียดเสียดกับเนื้อ กลิ่นกาย กลิ่นสบู่ กลิ่นกาม กลิ่นปรารถนา คลุกเคล้าคละคลุ้ง
ในระหว่างนั้นเอง นอกห้องน้ำ มีปรากฏการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
คุณพระช่วย!
เด็กทารกมาจากไหน ไม่ได้มีเพียงคนเดียว อยู่บนเตียงคนหนึ่ง กำลังคลานอยู่บนพื้นห้องอีกคน
“แอ้!”
“แว้!”
เสียงของเด็กทั้งสองทำให้ชายหนุ่มหญิงสาวที่กำลังพันตูอยู่ในห้องน้ำหูผึ่ง อารมณ์ที่กำลังพลุ้งพล่านด้วยไฟแห่งราคะกลับดับวูบลง
เขาหยุดเคลื่อนไหว ขยับออกจากร่างของหญิงสาว
เธอมองหน้าเขา ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนสี
“เสียงอะไรคะ?”
ฝ่ายหญิงหลุดปาก เสียงแตกพร่า หัวใจเริ่มเต้นรัวผิดจังหวะปกติอีกครั้งหนึ่ง เขาไม่ตอบ เอื้อมมือไปหมุนปิดน้ำจากฝักบัว
เงี่ยหูฟัง และเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูห้องน้ำ
เธอไม่มั่นใจ จับมือของเขารั้งเอาไว้ ชายหนุ่มหยุดชะงัก หันมาสบตากับหญิงสาว แม้ไม่มีคำพูดใดๆ แต่เห็นชัดว่าเขาสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าเดิม อย่างน้อยที่สุดในสถานการณ์นี้ เขาจะสามารถปกป้องเธอได้
เมื่อเธอสงบลงแล้ว เขาบิดลูกบิดแล้วค่อยๆเปิดแง้มประตู ภาพที่มองเห็นจากรอยแง้มของประตูห้องน้ำนั้น ไม่มีความผิดปกติใดๆ เขาจึงเปิดประตูออกแล้วหันไปพยักหน้าให้กับหญิงสาว
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณ”
เธอพยักหน้า แล้วก้าวตามเขา
อารมณ์ดำกฤษณาเลือนหายไปจนหมดสิ้น แม้จะไม่ได้เห็นอะไรผิดปกติ แต่จู่ๆเสียงเด็กที่ร้องแทรกขึ้นมาในระหว่างกำลังโรมรัน ก็สยดสยองมากพอที่จะทำให้หมดอารมณ์เช่นนั้นแล้ว
หญิงสาวนึกอยากเช็กเอ้าท์ออกจากโรงแรมจริงๆ
แต่ฝ่ายชายรั้งร่างนั้นเข้ามาสวมกอด
“อย่าเพิ่งไปเลยครับ พ้นคืนนี้ไปแล้ว เราสองคนคงเจอกันได้ยาก”
“ฉันรู้ค่ะ แต่ว่า...”
แขนของเขาสอดผ่านปมผ้าขนหนู แล้วกระตุกให้หลุดออก
“มันไม่มีอะไรหรอกครับ”
เธอไม่ฝืน ปล่อยให้เขาไซ้ลำคอระหง อารมณ์คั่งค้างเริ่มถูกจุดติด จนต้องหลับตาพริ้ม เขารุนเธอไปที่เตียง แผ่นหลังของเธอเอนราบลงบนที่นอนนุ่ม
ชายหนุ่มเริ่มต้นจูบเธออย่างเร่าร้อน กลิ่นอายแห่งความปรารถนาจุดติดอีกครั้ง โดยใช้เวลาเพียงไม่นานนัก ในยามที่เกมรักกำลังดำเนินไป ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีย่อมไม่มีหลงเหลืออยู่ แต่ก็นั่นแหละ เกมสวาทมีอำนาจเหนือความดีงามอยู่แล้ว
เขา... ไม่ได้โสด แต่เป็นสามีของผู้หญิงอีกคน ส่วนเธอก็เป็นภรรยาของผู้ชายอีกคน การลักลอบเข้ามาเสพสมหาความสุขจากเรือนร่างของกันและกัน เกิดจากความปรารถนาอันเร้นลับ เดิมทีเป็นเพียงเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษาหารือ เมื่อต่างฝ่ายต่างมีปัญหาครอบครัว ความสัมพันธ์ก่อตัวขึ้นแล้วลุกลามกลายเป็นความลึกซึ้งในที่สุด
อุณหภูมิภายในห้องระอุขึ้น เสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาโดยไม่แคร์ว่าจะได้ยินถึงใคร เพราะในห้องนี้สามารถระเบิดอารมณ์ปรารถนาออกมาได้อย่างเต็มที่
ร่างของชายหนุ่มกระแทกแล้วหยุดนิ่งเหนือร่างของหญิงสาว ความเงียบงันบังเกิดขึ้นชั่วขณะ ก่อนเขาจะลงจากร่างของเธอ
หญิงสาวดึงผ้าคลุมร่าง มองหน้ากันในมุมตะแคง
“ผมมีความสุขที่สุด” เขากล่าว “ขอบคุณนะครับ”
“ฉันก็เหมือนกันค่ะ แต่ว่า...ฉันรู้สึกผิดจังค่ะ”
“อย่าคิดมากเลยครับ”
เขาปลอบ และสวมกอดร่างนั้นเอาไว้ ต่างนอนอยู่ในท่านั้นสักพักจึงขยับออกห่างจากกัน เขานอนหงาย เธอยังหลับตาพริ้มแต่พลิกกายนอนหงายเช่นกัน
ฉับพลัน คนทั้งสองสะดุ้งเฮือก เมื่อรู้สึกเหมือนมีของเหลวหยดลงมาจากผนังฝ้า ต่างลืมตาขึ้นแล้วม่านตาของคนทั้งคู่ก็เบิ่งโพลง เพราะภาพที่เห็นข้างบน...
คุณพระช่วย!
เด็กทารก 2 คนคลานกลับหัวอยู่บนฝ้าเพดาน ของเหลวที่ไหลหยดลงมาตามแรงโน้มถ่วงของโลก คงเป็นปัสสาวะ
เด็กฉี่แตกคงไม่ใช่เรื่องผิดปกติ แต่เด็กที่สามารถคลานบนฝ้าเพดานในลักษณะกลับหัวนั้น คงไม่ใช่เด็กธรรมดาแน่นอน
เด็กผี! เด็กนรก!
“กรี๊ดดดดด!”
ฝ่ายหญิงกรีดร้องออกมาสุดเสียง ในขณะที่ฝ่ายชายทะลึ่งลุกขึ้นพรวดพราด จังหวะเดียวกันกับร่างของเด็กทั้งสองหล่นตุ้บลงมาบนที่นอน
“กรี๊ดดดดด!”
เขาผวาไปที่กองเสื้อผ้า สวมใส่อย่างลวกๆ และแทบจะกระโจนไปที่ประตู ยังไม่ทันได้เปิด เสียงของหญิงสาวกรีดร้องแสดงถึงความเจ็บปวดสุดชีวิต
“โอ๊ยยย!”
ชายหนุ่มชะงัก หันขวับไปมอง
“เฮ้ย!”
หน่วยตาขยายกว้างสุดขีด เมื่อเห็นร่างเปลือยของหญิงสาวมีสภาพเลือดท่วม เพราะเจ้าเด็กทารกปีศาจทั้งสองกำลังรุมขย้ำราวกับสัตว์กระหายเลือด
คุณพระช่วย!
เขาคิดได้เพียงอย่างเดียวว่าต้องหนีเอาตัวรอด ไม่ได้คิดที่จะช่วยเหลือหญิงสาวคู่ขาแม้แต่น้อย นี่คือสันดานอันแท้จริงของเขา
ชายหนุ่มผวาไปที่ประตู เปิดออก แต่ไม่ทันได้ขยับก้าว เพราะ...เบื้องหน้าของเขานั้น เต็มไปด้วยร่างของทารกอีกหลายสิบคน ทั้งหมดมีใบหน้าที่ดูไม่ใช่ใบหน้าของเด็กปกติ แต่มันเป็นใบหน้าของปีศาจเด็กอันสุดแสนสะพรึงกลัว
สายตาของเด็กปีศาจจ้องเขม็งมาที่ร่างของชายหนุ่ม เขาถอยหลังกรูดโดยอัตโนมัติ และก่อนที่จะทันได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น เด็กทารก 4 คนจากจำนวนทั้งหมด พุ่งเข้าหาร่างของเขาราวกับเท้าติดสปริง
“โอ้ะ!”
เขาหลุดปากร้องด้วยความตกใจ พร้อมๆกับการเสียหลักล้มลง ฉับพลัน ก็รับรู้ถึงความเจ็บปวดอันเกิดจากคมเขี้ยวของเหล่าปีศาจเด็ก
ฉึก!
“อ๊ากก! ช่วยด้วย!”
ฉึก!
กร๊วม!
คุณพระคุณเจ้า! บัดนี้ร่างของเขาถูกเด็กนรกแย่งกันกัด เนื้อหนังหลุดเป็นชิ้นๆ เลือดสดๆกระจายเกลื่อน เสียงของหญิงสาวเงียบหายไปนานแล้ว ส่วนเสียงร้องขอความช่วยเหลือของชายหนุ่มค่อยๆเงียบลงจนในที่สุดก็ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา
อา...
โรงแรมม่านรูดแห่งนี้ เปรียบประดุจสรวงสวรรค์ของชายหญิงคนบาป แต่โปรดระวัง...เพราะเหล่าดวงวิญญาณร้ายที่สิงสถิตอยู่ในนั้นอีกเป็นจำนวนมาก กำลังรอโอกาส...จู่โจม
ขอบคุณรูปภาพ https://freerangestock.com/photos/20613/gargoyle.html
ความคิดเห็น
