เล่าเรื่องจริง ตอน "ผีหอพักนักศึกษา"

ผีหอพักนักศึกษา

            เล่าเรื่องจริงวันนี้ เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับผม ตอนที่เป็นนักศึกษาใหม่ในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของจังหวัดบุรีรัมย์ ก่อนที่จะเป็นนักศึกษาเต็มตัวก็จะต้องมีการรับน้องใหม่ ตามประเพณีของมหาวิทยาลัยที่ได้ปฎิบัติสืบต่อกันมา เพื่อสร้างปฏิสัมพันธุ์ที่ดีระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องในสาขา ระหว่างที่รับน้องผมก็ทำกิจกรรมร่วมกับรุ่นพี่ปรกติ พอถึงช่วงบ่ายก็จะมีกิจกรรมให้รุ่นพี่ได้พูดคุยกับรุ่นน้อง ตอนนั้นก็มีรุ่นพี่คนหนึ่งเราเรื่องผีในมหาวิทยาลัยให้ฟัง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ นักศึกษาผู้หญิงที่ช้ำรักแล้วผูกคอตายที่หอพักนักศึกษาหลังเก่า จากนั้นรุ่นพี่ก็เล่าให้พวกผมฟังจนจบ ในตอนนั้นผมและเพื่อนก็ไม่เชื่อในเรื่องที่รุ่นพี่เล่าให้ฟังสักเท่าไร พอรับน้องเสร็จถัดมาอีก 2 วัน เป็นวันปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ที่มหาวิทยาลัยจัดขึ้นเป็นเวลา 2 วัน 1 คืน โดยจะมีการนอนค้างคืนที่มหาวิทยาลัย 1 คืน สำหรับที่ที่ผมได้พักติดกลับหอพักนักศึกษาร้างหลังเก่า ที่มีนักศึกษาหญิงผูกคอตาย เมื่อ 10 ปีก่อน มันเลยต้นเหตุของเรื่องที่ผมจะเล่าให้ทุกคนฟังต่อไปนี้

             หลังจากนั้นก็เข้ารับการปฐมนิเทศตามปรกติ พอถึงช่วงพักเบรกก็มีพี่พิธีกร มาบอกกับนักศึกษาใหม่ทุกคนว่า "กลางคืนอย่าเสียงดังนะ เดี๋ยวรบกวนพี่เขา" หลายคนที่อยู่ในหอประชุม ณ ตอนนั้นต่างก็สงสัยว่า "พี่เขาที่ว่า คือใคร?" จนมีเพื่อนคนข้างหน้าหันกระซิบกลับมาว่า พี่เขา ที่พี่พิธีกรพูดถึงคือ นักศึกษาหญิงเมื่อ 10 ปีก่อนที่ผูกคอตายอยู่ที่หอพักในมหาวิทยาลัย เมื่อผมได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้น ผมขนลุกทั้งตัวเลยครับ พร้อมกับนึกถึงเรื่องผีที่รุ่นพี่เล่าให้ฟังเมื่อตอนรับน้อง ทำให้ผมรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก เพราะว่าผมเป็นอีกคนที่กลัวเรื่องลี้ลับ และสิ่งที่มองไม่เห็นแบบนี้มาก เมื่อถึงเวลา 22:00 น. กิจกรรมปฐมนิเทศก็จบลง พิธีกรก็เรียกพี่สตาฟประจำห้องพัก ให้พาน้องนักศึกษาใหม่เข้าที่พัก ระหว่างทางเดินไปที่พักซึ่งผู้คนไม่ต่ำกว่าสองร้อยชีวิต แต่เสียงที่ได้ยินระหว่างทาง กลับได้ยินแค่เสียงย่ำเท้าลงกับพื้นดินเท่านั้น พอเดินผ่านหอพักร้างหลังนั้น พี่สตาฟก็พูดตลอดว่า "เงียบ ๆ นะ เงียบ ๆ" ผมก็เลยมองกลับไปบริเวณหอพักนั้นอีกครั้ง ในตอนนั้นมีไฟดวงหนึ่ง ที่สว่างอยู่ภายในหอพักนั้นเหมือนมีคนอยู่ภายในนั้น ผมก็เลยสงสัยว่า แล้วใครจะไปอยู่ในหอพักร้างแห่งนั้น พอกลับถึงที่พักพี่สตาฟก็พาสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน ก่อนที่พี่จะกลับ ด้วยความสงสัยผมเลยถามพี่สตาฟว่า ทำไมหอพักร้างหลังนั้นถึงมีไฟเปิดอยู่ พี่สตาฟก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เบามากว่า "พี่เขายังไม่นอน" พอได้ยินคำตอบแบบนั้นผมก็รีบขอบคุณพี่สตาฟแล้วก็เข้านอน

              พอตกดึกมา แมน เพื่อนที่รู้จักกันที่หน้ามหาวิทยาลัย มันก็ปลุกผมกลางดึก เพราะว่ามันปวดท้องต้องการที่จะเข้าห้องน้ำ ในตอนนั้นไฟทั้งตึกก็ดับสนิทไม่มีไฟฟ้าเหลือให้ความสว่างสักดวง จะเปิดไฟก็กลัวรบกวนเพื่อนที่หลับอยู่ ผมกับแมนก็เลยเดินไปเข้าห้องน้ำแบบมืด ๆ ทั้งด้วยความกลัวและด้วยความที่แมนปวดท้องไม่ไหวแล้ว ก็เลยเดินไปจนถึงห้องน้ำภายในตึก แต่ปรากฏว่าห้องน้ำภายในตึกถูกล็อกด้วยแม่กุญแจอันใหญ่ ดังนั้นผมและแมนจะต้องเดินไปเข้าห้องน้ำที่เป็นห้องน้ำรวมซึ่ง ห้องน้ำรวมอยู่ถัดไปจาก "หอพักที่มีนักศึกษาผูกคอตาย!" จะไม่ไปก็ไม่ได้เพราะแมนมันปวดท้องจนตัวสั่นไปหมดแล้ว ผมกับแมนเลยรวบรวมความกลัวและเดินไปที่ห้องน้ำ ระหว่างที่เดินผ่านหอพักหลังนั้นผมก็มองไปที่หอพักอีกครั้ง ปรากฏว่า ไฟดวงที่เคยเห็นสว่างอยู่ได้ถูกปิดลงแล้ว ทำให้ความรู้สึกตอนนั้นผมกลัวและตัวสั่นไปหมด

             จากนั้นก็รีบเดินไปจนถึงห้องน้ำ พอถึงห้องน้ำก็มีเหมือนอะไรตกลงมาหลังห้องน้ำเสียงดัง ตุ๊บ!! ซึ่งถ้าเป็นเสียงของกิ่งไม้จะไม่เป็นแบบนี้ เสียงมันเหมือนมีคนกระโดดลงมาจากต้นไม้ พอแมนออกมาจากห้องน้ำผมก็เลยถามมันว่า ได้ยินเสียงอะไรไหม มันก็ไม่พูดอะไร ได้แต่พยักหน้า สีหน้าของผมและแมนตอนนั้นเริ่มจะไม่โอเคเท่าไรเลยรีบเดินกลับไปยังที่พัก ระหว่าทางเดินกลับผมเลยตัดสินใจครั้งสุดท้ายที่จะมองไปยังหอพักหลังนั้น ปรากฏว่าเห็นเหมือนผู้หญิงผมยาวใส่ชุดนักศึกษาเดินกลับไป กลับมาบนหอหลังนั้น ผมก็สะกิดแมนให้หันไปมอง พอแมนเห็นผู้หญิงคนนั้นมันก็ตะโกนว่า ผี! และผู้หญิงคนนั้นก็หายวับไปกับตา ผมกับแมนก็เลยวิ่งกลับไปที่พักและเข้านอนเพื่อจะให้มันเช้าให้เราที่สุด

             รุ่งเช้ากิจกรรมปฐมนิเทศได้จัดกิจกรรมทำบุญตักบาตรขึ้น ตอนกรวดน้ำผมก็เลยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร และผีนักศึกษาตนนั้น ก่อนกลับบ้าน ผมและแมนได้ไปบอกลากับผผีที่เห็นเมื่อคืนว่า อย่าจองเวรจองกรรมกันเลยนะ ถ้าพวกเราล่วงเกินอะไรไปก็ขออโหสิกรรมให้พวกเราด้วย ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่กล้าไปบริเวณนั้นอีกเลย...

              สำหรับประสบการณ์ชวนขนหัวลุก เล่าเรื่องจริงของผมเรื่อง "ผีหอพักนักศึกษา" ก็จบลงแล้ว เรื่องหน้าจะเป็นประสบการณ์หลอนเรื่องอะไร ที่ไหน คอยติดตามกันได้นะครับ... "เล่าเรื่องจริง"