อื่นๆ

นักเรียนหลง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
นักเรียนหลง

ถ้าไม่มีใครบอกเรื่องนี้ นักเรียนก็คงไม่กลัว ขอย้อนไปตอนที่ผมเรียนปีหนึ่งนะครับ ด้วยความที่มีหนึ่งวิชาที่ต่างคณะต้องเลือกเรียนและก็จะมีคณะอื่นสาขาอื่นมาเรียนด้วย และในบางวันก็มีนักเรียนมาเรียนมาก และบางวันก็มาเรียนน้อย และด้วยที่เป็นวิชาเลือกเรียนก็จะไม่มีการเช็คชื่อเหมือนวิชาอื่น และผมเองก็จำเพื่อนที่เรียนในคลาสนั้นไม่ได้หมด และก็ไม่ค่อยได้สนใจใครสักเท่าไหร่ จนวันหนึ่งอาจารย์ประจำคลาสนั้นได้เล่าเรื่องนี้ให้นักเรียนทุกคนฟัง

รูปแรก"เมื่ออาทิตย์ก่อนนักศึกษาสงสัยไหมว่า ทำไมครูถึงได้เปลี่ยนห้องเรียนกระทันหัน" อาจารย์เอ่ยขึ้น และนักศึกษาทุกคนก็เงียบ

"เพราะมีนักเรียนหลงคนหนึ่ง มาเรียนด้วย ตาเขาส่งเสียงดังครูเลยเปลี่ยนห้อง" จะว่าไป ทุกครั้งที่เรียนที่ห้องนั้น ก็จะได้ยินเสียงเหมือนใครเคาะอะไรตลอด แต่ผมก็ไม่เห็นนะ จนครูพูดถึงเรื่องนั้นเลยเอะใจ

Advertisement

Advertisement

"นักเรียนหลงที่ว่าเป็นนักเรียนเก่าแก่ของที่นี่ และมาเรียนกับเราตลอด" ตอนนั้นนักเรียนทุกคนจึงได้รู้ว่าเรื่องที่ครูเล่าคงเป็นเรื่องผี เรื่องลึกลับ

"ครูจะเล่าให้ฟัง เมื่อปี 37 มีนักเรียนทุนคนหนึ่ง ฆ่าตัวตายที่ตึกนี้ และห้องนี้"

รูปที่สอง

"เขาเป็นเด็กดีมากจนได้ทุนเรียนฟรี แต่แล้วเขาติดเพื่อน และติดเที่ยวการเรียนเลยเสีย และหลุดทุน ทำให้เขาเครียดเลยเกิดเรื่องเศร้านี้เกิดขึ้น"

"รู้ไหมทำไมครูถึงเล่าให้ฟัง เพราะ เขามานั่งเรียนเป็นเพื่อนเราทุกคาบ และตั้งใจเรียนตลอด แต่ระยะหลังมานี่เขาส่งเสียงดัง ครูเลยคิดว่าเขาคงอยากจะรู้จักรุ่นน้อง ครูหวังว่านักเรียนจะไม่กลัวเขานะ" ตอนนั้นคือนักเรียนจะร้องไห้กันแล้ว และผมมองดูเก้าอี้ทุกตัวในห้องนั้นเต็มหมด ผมไม่รู้ว่าครูหมายถึงที่ไหน

"และที่นี่เขานั่งในทุกวัน คือตัวนั้น" และครูก็ได้ชี้มาที่โต๊ะตัวถัดจาก เพื่อนอีกคนไป และพอผมมองดูกลับผมว่า เขาได้หายไปแล้ว

Advertisement

Advertisement

และหลังจากที่ครูเล่าใหัฟังในครั้งนั้น ก็ไม่มีเสียงดังขึ้นที่ห้องนั้นอีกเลย  ก็เหมือนที่ครูบอกอาจเป็นเพราะเขาอยากมาแนะนำตัวให้รู้จัก

รูปที่สาม

และหลังจากเรื่องนั้นนักศึกษาทุกคนก็ขอครูเปลี่ยนห้องเรียน เพราะด้วยความวังเวงและบางคนกลับ ครูเลยยอมเปลี่ยนให้ แต่เพื่อนบางคนที่เรียนที่ห้องนั้นต่อจากพวกผมเขาก็ยอมรับว่าได้ยินเช่นเดียวกัน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น


ขอบคุณที่อ่านนะครับ ไว้เจอกันใหม่ สวัสดีครับ

ขอบคุณรูปภาพจาก Pixabay.com

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์