ผีปอบยายมาลี

ภาพประกอบของผู้เขียน

เดรัจฉานวิชานำมาซึ่งความน่ากลัว!

เรื่องเล่าจากตาหรือภาษาถิ่นเรียกว่าพ่อใหญ่ ท่านเล่าเรื่องเกี่ยวกับปอบให้ฉันฟังซึ่งน่ากลัวเสียจนฉันไม่กล้าลงไปเข้าห้องน้ำในเวลากลางคืน

“คนเรียนคาถาอาคม แต่ไม่คะลำ (ทำผิดข้อห้าม) จนของเข้าตัวสุดท้ายมันจะเป็นปอบหรือที่เราเรียกว่าผีปอบนั่นแหละ”

พ่อใหญ่เริ่มต้นเล่าเรื่องเกี่ยวกับคนเรียนไสยศาสตร์ พวกคาถาอาคมแล้วเอาไปใช้ในทางที่ผิด ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เป็นการก่อบาปสร้างกรรมให้แก่ตัวเอง

“พวกเดรัจฉานวิชาเป็นสิ่งไม่ดี”

ตอนนั้นฉันยังเด็กไม่เข้าใจหรอกว่าเดรัจฉานวิชาคืออะไร อยากฟังเรื่องผีปอบเพียงอย่างเดียว

“หนูอยากฟังเรื่องผีปอบจ้ะพ่อใหญ่ ว่ามันมีจริงไหม”

“จริงสิอีหนู ผีปอบชื่อยายมาลี”

พ่อใหญ่เล่าว่ายายมาลีเป็นคนรุ่นเดียวกับแกนั่นแหละ ตอนนั้นยายมาลีอายุประมาณ 40 กว่าปี แต่รูปร่างหน้าตาราวกับสาวอายุ 20 กว่า ๆ ใคร ๆ ต่างพากันพูดว่าที่ยายมาลีสาวอย่างนี้เพราะเรียนไสยศาสตร์ แกไปเรียนกับอาจารย์จากประเทศเพื่อนบ้าน

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Pixabay

ผู้ชายทั้งหนุ่มและแก่ต่างพากันมาจีบแกจนหัวบันไดบ้านไม่แห้ง แรก ๆ ยายมาลีไม่สนใจใคร ทว่าเมื่อเจอกับเถ้าแก่พรซึ่งเป็นคนมีเงินและหน้าตาดี

ยายมาลีถูกใจอยากได้เป็นผัว แม้เถ้าแก่พรมีเมียและลูกแล้ว แต่ยายมาลีกลับใช้คาถาอาคมที่ร่ำเรียนมา ทำเสน่ห์ใส่เถ้าแก่พรจนเขาหลงแกจนหัวปักหัวปำถึงขั้นหอบเสื้อผ้ามาอยู่ด้วย

เถ้าแก่พรไม่สนใจลูกเมีย ทิ้งอย่างไม่ใยดี เขาให้เงินให้ทองยายมาลีและสร้างบ้านหลังใหญ่กว่าใครในหมู่บ้าน เมียกับลูกเถ้าแก่พรพากันมาตามให้เขากลับบ้าน แต่เถ้าแก่พรไม่กลับ แถมขับไล่ลูกเมียอย่างสิ้นเยื่อใย

เมียเถ้าแก่พรจึงแช่งยายมาลีให้มีอันเป็นไป ยายมาลีโกรธมากจะเล่นงานเมียเถ้าแก่พรด้วยคุณไสยแต่เกิดเหตุเสียก่อน

กรรมที่ยายมาลีทำร้ายคนอื่นไว้ได้ตามสนอง อีกทั้งแกเอาผัวคนอื่นมาเป็นของตัวเอง ของได้เข้าตัว แกกรีดร้องเสียงโหยหวนแล้ววิ่งหายเข้าป่า

ตอนนั้นมืดแล้วไม่มีใครกล้าตามไป จากนั้นไม่มีใครเห็นยายมาลีอีกเลย ส่วนเถ้าแก่พรก็เป็นบ้าเป็นบอเพราะถูกทำของใส่

ต่อมาก็มีเรื่องสยองขวัญเกิดขึ้น ชาวบ้านหลายคนล้มป่วย เนื้อตัวซูบผอมและซีดเซียว ไร้เรี่ยวแรง พวกเขาร้องแต่ปวดท้อง ๆ จนขาดใจตาย

บางคนวิ่งหายเข้าไปในป่า เมื่อชาวบ้านตามไปเจอก็พบกับภาพสยดสยอง ท้องคน ๆ นั้นถูกแหวกจนขาดกระจุยและเครื่องในบางส่วนหายไป

จนมีข่าวลือว่าเขาถูกปอบกิน สร้างความหวาดกลัวแก่ชาวบ้านจนไม่มีกล้าลงจากบ้านในเวลาค่ำคืน แต่ก็มีกลุ่มผู้กล้าคอยล่าผีปอบ

กระทั่งในคืนเดือนหงายพวกเขาเห็นใครบางคนหลังค่อม ผมเผ้าเป็นกระเซิงก้มหน้าก้มตากินไก่ดิบ ๆ

พวกเขาล้อมวงเข้าไปและชูคบไฟใส่ เสียงกรีดร้องจากคนในยามวิกาลดังขึ้น

เมื่อเห็นหน้าคนกินไก่ชัด ๆ จึงรู้ว่าเป็นยายมาลี บัดนี้กลายสภาพเป็นผีปอบที่น่าเกลียดน่ากลัว ทุกคนจึงจับยายมาลีมัดด้วยด้ายสายสิญจน์ แกดิ้นทุรนทุรายจนขาดใจตายและร่างผุพังจนเหลือแต่โครงกระดูก

ฉันไม่รู้หรอกว่าเป็นเรื่องจริงหรือว่าแค่เรื่องเล่าสยองขวัญ แต่ที่แน่ ๆ ฉันกลัวเสียจนไม่กล้าลงไปเข้าห้องน้ำในเวลากลางคืนเพราะกลัวเจอผีปอบในตำนาน

จรรยา เลิศพงษ์ไทย