เรื่องเล่าจากแม่ : เด็กเห็นผี

เรื่องนี้เกิดกับน้องชายเราเมื่อ 15 ปีที่แล้ว เมื่อตอนนั้นน้องชายอายุประมาณ 7 ขวบได้ น่าจะขึ้นชั้นประถมแล้ว ปกติแล้วเราเป็นคนกลัวผี แต่ไม่ได้มากเท่าไร ไม่มีเซ้นต์พิเศษที่สามารถเห็นอะไรเหนือธรรมชาติเลย แต่น้องชายเป็นเด็กที่จิตแข็ง มีเซ้นต์พิเศษสามารถเห็นอะไรเหนือธรรมชาติได้เสมอ น่าจะรับอะไรจากตาพอสมควร 

เรื่องมีอยู่ว่าน้องชายชอบเห็นผีประจำ ซึ่งมีงานศพหนึ่งที่หมู่บ้าน ซึ่งเป็นญาติเรา ชื่อน้าหญิง น้าแกเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ซึ่งวันที่น้าเสียชีวิตนั้นจำได้ว่าเวลาประมาณเที่ยงได้ จากนั้นแม่ได้ไปบ้านน้าหญิงที่เสียชีวิตพร้อมกับน้องชายเพื่อจะไปช่วยงานศพ ซึ่งเรื่องเกิดขึ้นระหว่างเดินทางไปบ้านงานศพ

น้องชาย : แม่ นั่นน้าหญิง อยู่ใต้ต้นไม้ นั่งร้องไห้อยู่  

แม่: ไหน 

น้องชาย : นั่นไง อยู่ใต้ต้นไม้ นั่งร้องไห้ด้วย ผมจำหน้าน้าหญิงได้

คืนแรก หลังสวดพระอภิธรรมศพเสร็จ ต่างคนต่างกลับบ้าน ยังคงเหลือญาติ ๆ แม่ครัว ที่ยังทำงานกันอยู่ จู่ ๆ ก็มีหมาเห่าหอน ฝนก็ตก มีลมเป็นช่วง ๆ ทุกคนต่างตกใจกับเสียงร้องไห้  ใครมาร้องไห้ตอนนี้ ทั้งที่ตอนนั้นดึกมากแล้ว  ซึ่งทางญาติได้ตามเสียงนั้นมาจากไหน จนได้ยินเสียงมาจากทางต้นไม้ที่น้องชายเราเจอเมื่อเช้านี้เลย ทุกคนตกใจ จนพ่อแม่น้าหญิงเข้ามานำจุดธุูปเทียน เพือให้น้าหญิงไปสู่สุขคติ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว สักพักเสียงนั้นหายไป

คืนสอง - คืนสาม  หลังสวดพระอภิธรรมศพเสร็จ มีญาติ ๆ แม่ครัว ที่ยังทำงานกันอยู่ เพราะคืนแรกทุกคนกลัวมาก จนคืนนี้มีญาติมาอยู่ด้วยหลายคน จึงหายกลัวหน่อย แต่ จู่ ๆ ได้ยินเสียงร้องไห้ขึ้นมาอีก ทำให้ทุกคนกลัวกัน  จึงมีพระได้จุดธูปไหว้ จากนั้นเสียงก็หายไป

วันเผา เคลื่อนศพออก แม่จึงพาน้องชายไปอีก น้องชายจึงเห็นน้าหญิงนั่งร้องไห้ใต้ต้นไม้อีกแล้ว จากนั้นสักพักหายไป พอถึงเมรุชั่วคราว (กองพอน) ซึ่งจะอยู่ที่ป่าช้า เพราะต่างจังหวัดช่วงนั้นจะยังไม่มีเมรุตามวัด พอเคลื่อนศพถึงที่เผาศพก่อนจะเผา น้องชายยังพอเจอน้าหญิงอยู่ที่ข้างเมรุชั่วคราว (กองพอน) นั่งร้องไห้เช่นเดิม แม่ยังขนลุก หลังจากเผาแล้ว น้าหญิงก็ไม่มาให้เห็นอีกเลย คงไปสู่สุขคติแล้ว 

จนตอนนี้ผ่านไป 15 ปีแล้ว น้าหญิงคงไปเกิดแล้วละ ตอนนี้น้องชายโตขึ้นก็ยังเห็นผีเรื่อย ๆ แต่เป็นคนที่จิตแข็งไม่ค่อยกลัวผี ไปไหนขับรถตอนกลางคืนได้สบาย

ขอบคุณรูปภาพจาก : https://pixabay.com