อื่นๆ
เล่าเรื่องผีที่โรงเรียน : ผีห้อง ป.6

สวัสดีชาว True ID In Trend ทุกท่านวันนี้มีเรื่องสยองขวัญมาฝากอีกครั้งนะครับ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัดครับ เป็นโรงเรียนประถมศึกษา โรงเรียนตั้งอยู่ห่างจากชุมชนประมาณ 1 กม. รอบโรงเรียนเป็นทุ่งนาครับ ห่างจากโรงเรียนประมาณ 500 เมตร เป็นป่าช้าเก่า ปัจจุบันโดนปรับพื้นที่กลายเป็นโรงปุ๋ยของ อบต.แล้วครับ
เริ่มเรื่องกันเลย วันนั้นเป็นวันสุดท้ายของการสอบปลายภาคเรียน ซึ่งนักเรียนทุกคนต้องเก็บสมุดหนังสือกลับบ้านให้หมด เพราะหากใครซุกไว้ใต้โต๊ะจะโดนครูทำโทษและอาจโดนหนูแทะได้
อรพิน (นามสมมุติ) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปั่นจักรยานมาจอดหน้าอาคารห้องพักครู แล้วเข้ามาขออนุญาติเอากุญแจเปิดห้อง ป.6 จากผม อรพินบอกว่าลืมสมุดไว้ใต้โต๊ะ ผมก็ยื่นกุญแจให้แล้วมานั่งทำงานต่อ ตอนนี้นักเรียนและครูท่านอื่นกลับบ้านหมดแล้ว เวลานั้นบ่ายสี่โมงกว่า ๆ และอยู่ในหน้าฝน ฟ้าครึ้ม ๆ เหมือนฝนกำลังจะตก ผมปิดหน้าต่าง ๆ ห้องพักครูเตรียมตัวจะกลับบ้าน ซักพัก อรพิน วิ่งหน้าตื่นมาแล้วยื่นกุญแจห้องคืนให้ผม
Advertisement
Advertisement
“ครูหนูโดนผีหลอก หนูกลัว”
“ ว่าไปเรื่อย ผีที่ไหนจะมีกลางวัน” ผมพยายามคุมโทนเสียงให้ปกติ
“จริง ๆ นะครู หนูไม่ได้โกหก ผีผู้หญิงชุดขาวค่ะครู” เด็กหญิงอยากเล่าต่อ
“ เหรอ แล้วเธอได้หยิบสมุดกลับมาครบหรือยัง” ผมอยากรู้แต่ไม่อยากถามว่าเขาเจอผียังไง
“ ครู ตอนที่หนูกำลังก้มหยิบสมุดออกจากใต้โต๊ะ หนูรู้สึกเหมือนมีคนยืนมองอยู่ตรงประตูค่ะ พอหันไปก็มีใคร ตอนแรกหนูนึกว่าครูตามมาแกล้งหนู เหมือนที่ครูเคยแกล้งเพื่อน ๆ นะคะ แต่พอหนูเดินออกมาดูที่ประตูก็ไม่มีใคร หนูเลยมองมาที่ห้องพักครูก็เห็นครูนั่งอยู่ที่โต๊ะอยู่เลย หนูจึงรีบกลับไปหยิบสมุดใส่กระเป๋าค่ะ” เด็กหญิงพยายามอธิบาย
“ ตอนที่หนูหยิบสมุดใส่กระเป๋าหนูก็พยายามชำเลืองมองที่ประตูเรื่อย ๆ อยู่ แต่ก็ไม่มีอะไร จนกระทั้งหนูมาปิดประตูและกำลังล้อคห้องอยู่ หางตาหนูเห็นชายกระโปรงสีขาวยาว ๆ ผ่านไปข้างหลังหนูค่ะ หนูรีบหันควับไปก็เห็นเหมือนเป็นผู้หญิงผมยาวค่ะ เขาเหมือนลอยได้ ลงบันไดไปแล้วเลี้ยวหายเข้าไปในกระจกบานใหญ่ที่ติดที่ทางขึ้นชั้นเรียนค่ะครู หนูตกใจมาก กลั้นใจวิ่งผ่านกระจกบานนั้นมาเลยค่ะครู” เด็กหญิงอธิบายเพิ่มเติม น้ำเสียงลดความตื่นเต้นลงแล้ว
“อืม คงเป็นวิญญาณที่ดูแลโรงเรียนน่ะ เขาคงคิดว่าเธอเป็นขโมยมั่ง เลยมาดู แต่อย่าคิดมากไม่เป็นอะไรหร้อกนะ กลับบ้านกันดีกว่า”
Advertisement
Advertisement
ผมยิ้มให้อรพิน แล้วยืนมองเธอปั่นจักรยานกลับบ้านไป ผมจึงรีบขับรถออกมาจากโรงเรียนทันที
เป็นอย่างไรบ้างครับ แล้วมาพบกันใหม่ในโอกาส ต่อไปครับ
ที่มาของภาพ www.pixabay.com
ความคิดเห็น
