อื่นๆ

5 ความคึดฮอด "หนาวกี่หนาว ยังอุ่นเสมอ" ทุ่งนาวัยเยาว์ สู่ ทุ่งนาวัยเรา?

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
5 ความคึดฮอด "หนาวกี่หนาว ยังอุ่นเสมอ" ทุ่งนาวัยเยาว์ สู่ ทุ่งนาวัยเรา?

ใครก็ตาม เมื่ออายุย่างเข้าหลักสี่ ย่อมมีวัยเยาว์ให้หวนคึดฮอดคิดถึง จะว่าเป็นโชควาสนา ที่ชีวิตยังไม่ดับไปก่อน การได้หวนหาเยาว์จึงเป็นภาวะการณ์ที่น่ารื่นรมย์  แม้ว่าตรงหน้าปัจจุบันจะหม่นหมอง อึดอัด ขัดเคือง ...เพียงใดก็ตาม

ยามลมหนาวโชยกลิ่นหญ้าฟางมาเช่นนี้  ทำให้หวนถึงชีวิตวัยเยาว์หลายสิ่งอย่าง ที่ยังเดินทางมาเยี่ยมยามอยู่มิขาด แม้ทยอยมา ปีละสิ่ง สองสิ่ง สามสิ่ง บางปีอาจมาฟูลทีม เป็นห้าสิ่ง เช่นปีนี้


หนึ่ง : ทุ่งทองคำ


ชีวิตลูกชาวนา ยามหน้าหนาว ทุ่งสีทองคือภาพชินตา นั่งบนหลังควายกลางทุ่ง เห็นทะเลสีทอง ลมหนาวกรรโชกวาดเป็นลอนคลื่น สวยจับใจ อยากมีกล้องถ่ายไว้ดูจัง  มาวันนี้ยุคกล้องสมาร์ทโฟน เก็บได้ทุกองศา ทุกมุม ทุกลีลา...เหมือนฝันไปทุ่งทองคำ | ทางหอม : ภาพ


สอง : เสียงลำว่อนวอน


"ทุ่งทองคำ" คู่กับ "เสียงกลอนลำ" จากลำโพงวิทยุทรานซิสเตอร์ อันเป็นเครื่องมือส่งผ่านความบันเทิงจากรายการวิทยุแห่งสถานีส่งกระจายเสียงแสนไกล สู่ผู้ฟังกลางทุ่งนา ครอบครัวละเครื่อง ฟังกันทั้งครอบครัว เสียงลำที่ผู้เขียนจำได้ดีในห้วงหน้าหนาว คือ เสียงของศิลปิน "เฉลิมพล มาลาคำ" โดยเฉพาะกลอนลำยอดฮิต "อดีตรักวันเข้าพรรษ" และ "ตามใจแม่เถิดน้อง" ที่พลิกชีวิตหมอลำหนุ่มจากลูกวง เป็นผู้นำทีมงานหมอลำหมู่ในชั่วข้ามคืน แน่ล่ะ ที่ฮิตที่โด่งดัง มันซ้ำกับคนอื่นไป ผมกลับมีอีกกลอนลำของศิลปินคนเดียวกันนี้ ที่ทั้งแต่งเอง ขับร้องเอง มีบทเกริ่น(โอ่ลำ) ว่า ...น้ำในคลองเป็นฟองคลื่น คืนเดือนหงายฟ้ากระจ่าง... ชื่อกลอนอะไร จำไม่ได้เสียแล้ว  แต่ภาพทุ่งทองคำฤดูหนาว มันฉายชัดยิ่งนัก ...ลองค้นในสมาร์ทโฟน ในยูทูป มีแน่ๆ เลย

Advertisement

Advertisement

รถเกี่ยวข้าว ปี2562 | ทางหอม : ภาพ


สาม : กลิ่นข้าวใหม่ หอมหัวใจ ละมุนลิ้น


เมื่อได้ข้าวใหม่ พ่อจะรีบเอานำไปสีมาหม่านึ่งกินกัน เพื่อประเมินผลงานว่า ปีนี้ข้าวเม็ดสวย อ่อนนุ่มน่าทานไหม?  ในห้วงวัยเยาว์ ชีวิตชาวทุ่งข้าวสวนหอม-ยางชุมน้อย-ศรีสะเกษ-บ้านเกิดผู้เขียน มักจะสีข้าวใหม่นึ่งฝากกันในหมู่เครือญาติ บ้านไหนได้ข้าวใหม่ก่อน ก็จะปันแบ่งให้ญาติๆ ได้ลิ้มรสข้าวใหม่หอมละมุนลิ้นกัน กินข้าวเหนียวใหม่นึ่งใหม่ๆ เปล่าๆ อร่อยอย่าบอกใครเชียว


สี่ : ปี่ซังข้าว ของเล่นเด็กน้อย น่ารักน่าลุ้น


ขณะพ่อกับแม่เกาะเกี่ยวกำข้าวในนาทุ่ง เด็กน้อยทำหน้าที่เลี้ยงควายอยู่ตามคูคันแทนา มีเคียวเล็กๆ ที่พ่อเตรียมให้ช่วยเกี่ยวเกาะกำ แต่เวลาเหนื่อยได้พักเลี้ยงควาย ก็เปลี่ยนมาเกี่ยวตอซังข้าวเลือกมาตัดทำปี่สดๆ ตอนปลายตัดเหนือปล้องข้างล่าง ส่วนหัวตัดเลยปล้องบนหน่อย กดคมเคียวลงเนื้อตอซังใต้ปล้องส่วนหัวสักสองนิ้ว(สัก 5-7 เซ็นติเมตร) กดลงไปสัก 2 มิลเมตร ลากคมเป็นแนวตรงขึ้นมาจนถึงปล้องส่วนหัว กดลากเบาๆ ล่ะ เดี๋ยวลิ้นปี่จะหักก่อน เสร็จแล้ว ลองดึงลิ้นปี่ตอซังขึ้นปล่อยให้ดีดลง สักสี่-ห้าครัง เด็ดก้านใบวีข้าวแห้งๆ แหย่จากปลายปี่จนถึงหัวปี่ หมุนๆ ดึงเอาขี้ดังปี่เป็นใยสีขาวสะอ้านออกมา อาจทำสักสอง-สามครั้ง จากนั้นลองอมหัวปี่เป่าปี่ดู ถ้ายังดังไม่ดี ก็ดีดลิ้นปี่อีกหน่อย  "ปี่ ปี้ ปี๋ ปี่ ปี..." ดังก้องทุ่ง เพื่อนควายที่เล็มหญ้าอยู่คูคันแทนา เหงยหันมามองหน่อยหนึ่ง แล้วก็ก้มลงเล็มหญ้าต่อ...

Advertisement

Advertisement


ห้า : ดอกม่วงและกลิ่นหอมแห่งผักกะแยง ดอกไม้ในดวงใจชาวทุ่ง


อีกสิ่งหนึ่งในฤดูเกี่ยวข้าว คือกลิ่นของดอกผักกะแยงทุ่ง ดอกสีม่วงบานสวย เด็ดมาบีบ ขยี้เบาๆ หอมไล่เหนื่อยล้าจากงานนาทุ่ง ยิ่งเก็บไปใส่ต้มปลาแกงปลาด้วยแล้ว ความหอมทวีคูณเชียวล่ะ...

คูคันแทนาหญ้างาม | ทางหอม : ภาพ


นั่นคือ 5 สิ่ง 5 ความคึดฮอด ที่ผู้เขียนยังฮ่ำฮอน ย้อนไปสูดดมกลิ่น เพ่งพิศ และอิ่มสุข แน่ทีเดียว แม้จะผ่านวัยสู่หลักห้าหลักหกในวันข้างหน้า ความคึดฮอดในฤดูหนาวเหล่านี้ ก็ยังจะเรียกให้เท่ ให้น่ารื่นรมย์ได้ว่า "หนาวกี่หนาว ยังอุ่นเสมอ"

และในวัยเราวันนี้...แม้ว่าจะฤดูใด ภาวะใด อย่างน้อยก็มีให้รำลึกได้ไม่จำกัดกาละและเทศะในไหนล่ะ ก็ในสมาร์ทโฟนที่มีเรื่องและภาพ "ทุ่งทองคำ" นี่ไง!


ทางหอม : เล่าเรื่อง/ภาพถ่าย


คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์