ครั้งหนึ่งของลูกผู้ชาย..ภายใต้ร่มผ้ากาสาวพัสตร์

เครดิตภาพจากผู้เขียน (ดร.อาบแสงจันทร์ ต.)

“ที่นี้วุ่นวายหนอ ที่นี้ขัดข้องหนอ” “ที่นี้ไม่วุ่นวายหนอ  ที่นี้ไม่ขัดข้องหนอ” สวัสดีครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องดีดีจะมานำเสนอเช่นเคยครับ ท่านผู้อ่านคงจะงง ๆ เล็กน้อยถึงพอประมาณว่าอะไรวุ่นวาย ขัดข้องอะไร อะไรไม่วุ่นวาย อะไรไม่ขัดข้อง สรุปแล้วมันเกี่ยวกันยังไง...อย่างเพิ่งงงครับ ประโยคนี้เป็นประโยคที่ “ยสกุลบุตร” (อ่านว่า ยะ-สะ-กุน-ละ-บุด)ในสมัยพุทธกาลได้เกิดความเบื่อหน่ายทางโลกจึงหนีออกมาเดินเล่น และก็บ่นพึมพำกับตนเองว่า “ที่นี้วุ่นวายหนอ ที่นี้ขัดข้องหนอ”

บังเอิญที่ไม่ใช่บังเอิญขณะบริเวณนั้นพระศาสดา(พระพุทธเจ้า) เสด็จจงกรมอยู่ในที่แถวนั้นพอดีทรงได้ยินเสียงของยัสกุลบุตรจึงเปล่งวาจาตอบกลับออกไปว่า “ ที่นี้ไม่วุ่นวายหนอ  ที่นี้ไม่ขัดข้องหนอ” มาที่นี้เถิดเราจักแสดงธรรมแก่ท่าน พอยัสกุลบุตรได้ยินดังนั้นก็เข้าไปพบพระศาสดา และได้ฟังพระธรรมเทศนา เรื่อง “อนุปุพพิกถา” (คือ เทศนาที่ทรงแสดงตามลำดับ เพื่อชำระจิตของผู้ฟังให้ผ่องใส โดยเริ่มเรื่องทาน ศีล โทษของกามคุณ คุณของผู้ออกบวช ต่อด้วยความจริงอันประเสริฐ (อริยจสัจ 4) ...

1. ต้องมานุ่งขาวห่มขาวรับศีล 8 ที่วัดที่จะบวชประมาณ 3-7 วัน

2. ศึกษาวัตรปฏิบัติของการเป็นพระโดยพระอาจารย์,พระพี่เลี้ยงหรือพระอุปัชฌาย์จะเป็นผู้สอน

3. ฝึกท่องบทวันทาสีมา วันทา  พระประธาน คำขอนิสัย คำขอศีล 10 (พระเวลาจะอุปสมบทจะต้องรับศีล 10 เป็นสามเณรก่อน ณ พระวิหาร ซึ่งเมื่อเป็นสามเรณแล้วจะประกอบพิธีอุปสมบทที่พระอุโบสถ) คำขออุปสมบท คำถามอัตรยิกธรรม

4. เมื่อถึงวันบวชผู้บวชจะต้องเตรียมอุปกรณ์ในการปลงผม และที่รองรับผมเวลาปลง สำหรับความเชื่อทางภาคเหนือการปลงผมจะเริ่มต้นด้วยพ่อ แม่ ญาติผู้ใหญ่โดยจะใช้กรรไกรตัดก่อนเมื่อตัดแล้วจะเอาผมที่ตัดนั้นใส่ลงบนใบบัวที่เตรียมไว้ และขั้นตอนต่อมาจะมีพระภิกษุเป็นผู้ปลงผมให้โดยใช้มีดโกน และผมที่ปลงแล้วจะนำไปฝังไว้นะใต้ต้นกล้วย (เพราะถือว่าจะได้รับความสงบ ร่มเย็น)

สำหรับผู้ที่จะอุปสมบทนั้นต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้ คือ อายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ต้องไม่เป็นโรคติดต่อที่ร้ายแรง ไม่เป็นผู้มีอวัยวะไม่ครบหรือไม่เหมาะสมกับการเป็นสมณะเพศ เช่น มือด้วน ตาบอด  ง้อยเปี้ยเสียขา อย่างนี้เป็นต้น ต้องไม่ทุพพลภาพ ไม่เป็นคนมีหนี้สินล้นพ้นตัว ต้องได้รับอนุญาตจากบิดา มารดา ไม่มีคดีติดตัว ไม่เป็นโจรร้ายแฝงตัวหรือหาประโยชน์จากพระศาสนา หากเข้าข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้ก็ไม่สามารถบวชได้นะครับ

เครดิตภาพจากผู้เขียน (ดร.อาบแสงจันทร์ ต.)

ในพระวินัยยังบัญญัติไว้ว่า บุคคลที่ไม่อนุญาตให้บวชโดยเด็ดขาด ได้แก่

-บุคคลที่มีความบกพร่องทางเพศ (เป็นบัณเฑาะก์  เป็นคนมีสองเพศ (อุภโตพยัญชนก)

-เป็นผู้กระทำผิดต่อพระศาสนามาก่อนที่จะบวช

-เป็นผู้ปิตุฆาต มาตุฆาต (ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ซึ่งเป็นอนันตริยกรรมบาปหนัก

บุคคลเหล่านี้ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพานในชาตินี้ หรือเรียกว่า อภัพบุคคล)

ต่อมาบุคคลที่ห้ามอุปสมบทโดยเด็ดขาด ได้แก่ ผู้ไม่มีพระอุปัชฌาย์ ไม่อัฏฐบริขาร (เครื่องสำหรับบวช 8 อย่างได้แก่ สบง จีวร สังฆาฏิ ประคตเอว บาตร มีโกน เข็ม ธรมกรก (กระบอกกรองน้ำ)

เครดิตภาพจากผู้เขียน (ดร.อาบแสงจันทร์ ต.)

ผู้เขียนเองได้มีโอกาสบวชสามเณรถึง 2 ครั้ง และได้มีโอกาสอุปสมบทอีก 2 ครั้ง เห็นว่าการบวชให้อะไรเรามากกว่าที่คิด แม้.....พูดไปเหมือนจะไปสมัครเป็นทหารเลย...แต่รู้หรือไม่ครับว่า เมื่อบวชแล้วดีต่อใจจริง ๆ (ภาษาวัยรุ่นซะด้วย)  สำหรับผู้เขียนเลือกมาอุปสมบท ณ วัดต้นแก้วจังหวัดลำพูน ครับเพราะวัดแห่งนี้เป็นวัดเก่าที่สร้างขึ้นในสมัยพระนางจามเทวี (ปฐมกษัตรีแห่งนครหริภุญชัย) และมีความศรัทธาในวัตรปฏิบัติของท่านเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน (ท่านพระครูไพศาลธีรคุณ) ท่านเป็นพระอาจารย์ของผู้เขียนตั้งแต่สมัยที่ยังเคยศึกษาอยู่ในจังหวัดลำพูนแห่งนี้ (ผู้เขียนเป็นคนเชียงใหม่แต่เดินทางมาศึกษาต่อ ณ จังหวัดลำพูน)

และเมื่อได้อุปสมบทแล้วก็ต้องปฏิบัติตามวัตรปฏิบัติของพระ ดังนี้ ต้องมีการทำวัตรสวดมนต์ เช้า- เย็น ออกบิณฑบาตร ศึกษาคำสอน (พระไตรปิฏก พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง) ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ทำประโยชน์อื่น ๆ ตามความเหมาะสมกับสมณสารูป และที่สำคัญพระอาจารย์ของผู้เขียนเองท่านจะคอยเตือนตลอดว่า "ในขณะที่เราครองเพศสมณะ ไม่ว่าจะที่แจ้งหรือที่ลับเราก็ต้องทำตัวเป็นสมณะ อย่่าทำตัวให้เปลืองข้าวสารข้าวสุกชาวบ้าน" เพราะหากทำไม่ดีแล้วจะเป็นกรรมติดตัว

การบวชมีอานิสงส์ดังนี้

1. ได้ขัดเกลาจิตใจตน เว้นจากการเบียดเบียน และกระทำความชั่วทั้งปวง ทั้งยังเป็นการสืบทอดอายุพระศาสนา

2. บุญที่เกิดจากการปฏิบัติย่อมแผ่ไปถึงบิดา-มารดา ญาติพี่น้องทั้งมีชีวิตอยู่ก็ดี ได้ล่วงลับไปแล้วก็ดี ทั้งผู้เป็นกัลยาณมิตรและสรรพสัตว์ เจ้ากรรมนายเวรทั้งปวง

3. มีโอกาสทำสิ่งที่เป็นกุศลได้ทุกขณะเพราะไม่ต้องกังวลกับกิจที่จะปฏิบัติเหมือนฆรวาส

4. ได้ชำระจิตเข้าใกล้พระนิพพาน

เครดิตภาพจากผู้เขียน (ดร.อาบแสงจันทร์ ต.)

เห็นไหมหละครับว่า การบวชที่สังคมไทยเห็นเป็นเรื่องที่เหมือนจะธรรมดาแต่แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยนะครับ จากคนธรรมดาเมื่อบวชแล้วนุ่งเหลืองห่มเหลืองแล้วปฏิบัติดี-ชอบ จะมี่แต่คนให้ความเคารพนับถือ ...ลองสักครั้งนะครับชายไทย หากมีโอกาสแล้วท่านจะรู้ว่า การบวชได้อะไรมากกว่าที่คิด เชื่อผู้เขียนเถอะครับ เพราะผ่านมาแล้ว