สั่งลาก่อนตาย

ขอขอบคุณภาพจาก https://pixabay.com/th

สวัสดีค่ะวันนี้จะนำเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองเมื่อประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นเราอายุประมาณ 15 ปี ครอบครัวของเรา

มีพี่น้องทั้งหมด 3 คน มีพี่ชาย น้องชาย แล้วก็ตัวเราเป็นลูกคนกลาง ต้องบอกก่อนว่าเราและน้องชายไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่

คุยกันไม่ถึง 10 คำก็ทะเลาะกันแล้ว มีอยู่วันหนึ่งขณะที่เรานอนหลับอยู่ในห้องได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น เราตะโกนออกไปว่า

ใครอ่ะมีไรไหม พี่เปิดประตูให้ผมเข้าไปหน่อยผมมีเรื่องจะคุยกับพี่ฉันตอบไปว่าวันนี้มันวันหยุดเรียนแท้ ๆ มึงมาเคาะประตูแต่เช้าเลย

เราเปิดประตูแล้วถามว่ามีไรเหรอ น้องชายเราขอกอดพร้อมคำพูดที่ว่า พี่ครับผมขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมาผมขอให้พี่อโหสิกรรม

ให้กับผมด้วยครับ ถ้าชาติหน้ามีจริงผมขอมาเกิดเป็นน้องพี่อีกน่ะครับเราเลยถามว่ามึงเป็นบ้าไรของมึง พูดบ้าไรเขาไม่ให้พูดแบบนี้

อุบัติเหตุรถชนคนไข้อยู่ไหนค่ะเราเป็นญาติค่ะ ทันใดนั้นพยาบาลก็บอกเราว่าญาติทำใจดี ๆ  น้องได้จากเราไปแล้วค่ะ เราได้ยินถึง

กับอึ้ง ตกใจ น้ำตาเริ่มไหลออกมา พร้อมกับถามพยาบาลว่าศพน้องหนูอยู่ไหนคะ เขาพาไปที่ห้องเก็บศพ เราเปิดผ้าขาวที่พยาบาลใช้ปิด

ใบหน้าคนตาย เราเห็นน้องเหมือนนอนหลับธรรมดาเลยไม่มีไรเกิดขึ้นเหมือนน้องไม่ตาย เราได้พูดออกไปว่าไม่คิดว่ามึงจะมาลากูก่อนตาย

เป็นวันสุดท้ายที่กูเจอหน้ามึงเรากอดศพน้องแล้วร้องไห้ แล้วเเอบเห็นเหมือนมีน้ำตาของน้องออกมาเหมือนน้องจะรับรู้ว่าเรามาแล้ว

พ่อกับแม่ทำเรื่องเอาร่างอันร่างไร้วิญญาณของน้องออกไปบําเพ็ญกุศลที่วัด เราได้ขับรถยนต์กลับบ้านไปกับพี่ชายเพื่อไปติดต่อศาลาวัด

ขอขอบคุณภาพจาก https://pixabay.com/th

ระหว่างทางกลับบ้านต้องผ่านป่าช้า ในรถมีเรากับพี่ชายแล้วเสื้อที่เปื้อนเลือดของน้องที่วางอยู่ในรถ แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

พี่และเราเห็นเหมือนมีคนวิ่งตัดหน้ารถเรากระทันหัน พี่ชายเหยียบเบรคแทบไม่ทันแต่เราจอดแล้วมองหาคนไม่เจอเลย เลยถามพี่ว่าเมื่อกี้

ผู้ชายคนนั้นใส่เสื้อสีขาว กางขาสั้นสีดำเหมือนกางเกงน้องเราเลยพี่หรือมันมาพร้อมกับเรา สิ้นเสียงสนทนาของเราอยู่ ๆ ขนแขนเราก็ลุก

หนาว แบบบอกไม่ถูก พี่ชายเลยปลอบใจเราว่าเราคงตาฝาดไปเองรีบไปวัดกันเถอะ ไปถึงวัดญาติพี่น้องก็ช่วยกันจัดศาลาวัด แล้วอีกไม่นาน

ศพน้องก็มาตั้งบนศาลาคืนแรกเรายังไม่นิมนต์พระมาสวดเพราะมันดึกแล้ว เราเลยเอาน้องไปตั้งบนศาลาแล้วบอกกับน้องว่าวันนี้พี่ทั้งสอง

จะนอนเป็นคู่มึงน่ะ แล้วเราสองคนพากันไปอาบน้ำใส่เสื้อดำ เอาที่นอนผ้าห่ม หมอนมานอนบนศาลา ที่ตั้งศพน้องในศาลามีคนเมา และ

วงการพนันที่อยู่เป็นคู่เราสองคน พอเที่ยงคืนเราทั้งสองพี่น้องเริ่มง่วง ขี้เมาก็เริ่มเมาได้ที่ต่างหาที่นอนกัน แต่วงการพนันยังเล่นกันอยู่

เราหลับได้สักพัก ได้ยินเสียงเรียกว่าพี่ตื่น พี่ตื่น ผมมาหาพี่ ผมยังไม่อยากตาย เราครึ่งหลับครึ่งตื่นลืมตาขึ้นมามองหาต้นเสียง เราเห็น

เงาดำ ๆ อยู่หลังโรงศพ เรากรีดร้องลั่นเต็มศาลา ทุกคนหันมามองเราแล้วถามว่าเกิดไรขึ้น เราก็ตอบไปว่าเห็นน้องยืนอยู่หลังโลงศพ

ทุกคนว่าเราตาฝาดแล้วมั้ง จริง ๆ นะคะ มันยังบอกว่าผมไม่อยากตายไม่มีใครได้ยินเลยหรือคะ ทุกคนบอกว่าไม่ได้ยิน เอาละซิงานเข้า

เราได้ยินอยู่แค่คนเดียว พี่ชายก็บอกเราว่านอนเถอะไม่มีไรหลอกคงคิดมาก เราก็นอนต่อพอประมาณตีสามได้ ทีนี้มันไม่ได้มาแค่เสียง

อย่างเดียวไฟฟ้า เปิด ปิด เอง และเสียงหัวเราะตามมา ทุกคนในนั้นราว 10 คนได้ยินครบหมดทุกคนต่างคนก็ต่างพูดว่า มึงไปดีแล้วพรุ่งนี้

ขอขอบคุณภาพจาก https://pixabay.com/th

พระจะสวดอภิธรรมให้มึงน่ะ พวกกูจะทำบุญไปให้มึงอย่ามาหลอกกันแบบนี้เลย เราเดินไปที่โลงศพเคาะข้างโล่งศพว่าน้องพี่ ไปสู่ภพภูมิที่ดี

อย่าห่วงทางนี้เลยเราอยู่กันคนละภพแล้ว แล้วทุกอย่างก็เข้าสู่โหมดปกติ เช้ามาเราเดินไปบอกพระว่าเมื่อคืนเราเจอผีน้อง พระตอบว่ามันคงเป็น

ห่วงพ่อกับแม่และพวกมึง เดียวคืนนี้จะสวดมนต์ไปให้มัน เราก็ตอบว่าค่ะ ตกค่ำพระสวดมนต์พร้อมกับมีชาวบ้านมาร่วมพิธีงานศพ คราวนี้น้อง

คงได้รับรู้แล้วว่าเขาได้ตายไปแล้วคืนนี้คงไม่มาหาพวกเราอีกแล้ว  แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดคืนนี้เรากลับไปนอนที่บ้านไม่ได้นอนที่วัด ระหว่าง

ทางที่เราเดินกลับบ้านมันเหมือนมีใครเดินตามหลังมา แต่เราหันหลังไปไม่มีไร เราก็รีบเดินปากก็พูดไปว่าแล้วพี่จะทำบุญให้น้องบ่อย ๆ น่ะพี่

กลัวอย่ามาแบบนี้อีกเลย เท้าก็เร่งสปีดให้ถึงบ้านไว ๆ  แต่ยิ่งเดินเหมือนกับว่ามันยิ่งช้า  เอาไงดีว่ะวิ่งค่ะรอช้าไร พอถึงบ้านเราบอกแม่ว่าแม่

น้องตามมาส่งถึงหน้าบ้านเลยแม่  พรุ่งนี้มันคงไม่ตามเราแล้วละเราจะนำร่างน้องไปเผาแล้วทำพิธีให้กับน้องบอกน้องหลับให้สบายเราก็

ตอบไปว่าค่ะแม่รุ่งเช้าอีกวันเราก็ไปวัดเพื่อไปส่งร่างอันไร้วิญญาณของน้องไปป่าช้าเพื่อทำการฌาปนกิจศพน้องที่ป่าช้า หลังจากเผาศพ

แล้วค่ำคืนนี้น้องก็ไม่มาหาเราอีกเลยเหมือนอย่างที่แม่พูดน้องคงไปดีแล้ว ทุกวันนี้เรายังทำบุญให้กับน้องอยู่บ่อย ๆ และคำสั่งลาก่อนตาย

ของน้องยังติดหูของเราจนถึงทุกวันนี้