อื่นๆ

เข้าป่า...เจอดีเข้าแล้วไง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เข้าป่า...เจอดีเข้าแล้วไง

อันที่จริง เรื่องนี้มันค่อนข้างนานมาแล้ว น้องเราต้องไปเข้าค่ายที่ภาคเหนือ และเริ่มเดินทางออกจากบ้านตั้งแต่ 2 ทุ่ม รถบัสโรงเรียนมารับ จนประมาณ 9 โมงเช้าก็ถึง บ้านทุ่งยาว จังหวัดลำพูน พอไปถึง ก็ไปฝากตัวกับผู้ใหญ่บ้านหรือทางโน้นเรียกว่า พ่อหลวง เมื่อไปถึงบ้านพัก พ่อหลวงก็ให้น้องจุดธูปขอเจ้าที่ให้อยู่ให้พักอย่างมีความสุขอย่าให้มีอะไรมารบกวน

หมอก

เครดิตภาพ : Stefan Keller จาก Pixabay

พอรุ่งเช้าอีกวัน อาจารย์ก็ให้รวมตัวกันตั้งแต่ 8 โมงครึ่ง และแยกออกเป็น 2 กลุ่มเพื่อไปสำรวจพื้นที่ในป่าซึ่งอยู่หลังหมู่บ้าน มองออกไปก็เห็นเป็นเนินเขาอยู่ใกล้ โดยมีอาสาสมัครซึ่งเป็นชาวบ้านพาเข้าไป แต่ก่อนที่พี่ ๆ อาสาสมัครจะพาเด็ก ๆ เข้าป่า พี่ ๆ ก็เตือนว่า ห้ามทำเสียงดัง ห้ามเล่นกัน ห้ามท้าทาย ห้ามลบหลู่ และ ห้ามออกนอกเส้นทาง ซึ่งเด็ก ๆ ก็รับปาก พอเริ่มออกเดินทางถึงพื้นที่สำรวจ กลุ่มของน้องเราก็ทำงานทันที ไม่เกิน 1 ชั่วโมง ก็ทำการสำรวจเสร็จ

Advertisement

Advertisement

มือ

เครดิตภาพ : Simon Wijers จาก Pixabay

เพื่อนน้องมาสะกิดบอกให้ไปเดินเล่นกัน น้องบอกว่าเดี๋ยวหลงทาง เพื่อนบอกว่า ไม่ต้องห่วงมีคนนำทาง น้องเราก็งงว่าใครนำทาง ก็เลยพากันออกไปทั้งกลุ่ม แต่ความผิดปกติคือ เพื่อนเหมือนพูดอยู่กับใครตลอดทางและยิ่งเดินเหมือนยิ่งไกลออกไปมาก อากาศเริ่มเย็น มีหมอกหนา สักพักพอหมอกเริ่มจาง ทุกคนก็ตกใจร้องเสียงหลง ผู้หญิงใส่ชุดไทยสีเขียว กำลังบีบคอเพื่อนน้อง ทุกคนร้องบอกเหมือนกันว่า “อย่า” ฉากที่เห็น เหมือนอยู่ในละครมาก เธอชุดเขียวหันขวับ หน้าซีดขาว สีหน้าดุดัน ทุกคนได้ยินเสียงพูด “พวกมึงอยากไปอยู่กับมันไหม” เสียงใคร ไม่เห็นมีใครพูดเลย แต่ตอนนี้ทุกคนไม่ขยับ จริง ๆ คือขยับตัวกันไม่ได้ ได้แต่ยืนมองเพื่อนโดนบีบคอ

ผู้หญิง

เครดิตภาพ : Pete Linforth จาก Pixabay

สักพักเหมือนเราได้ยินเสียงสวดมนต์ ผู้หญิงชุดเขียวหันมา แล้วเราก็ได้ยินเสียงอีกว่า “พวกมึง อย่ามากวนกูอีก” แค่นั้น เธอคนนั้นก็หายไปกับตา เหมือนเพิ่งหลุดจากอาการผีอำ พวกน้องพากันวิ่งออกจากตรงนั้น ตะโกนเรียกเพื่อนอีกกลุ่ม เพื่อน ๆ มองไม่เห็นพวกน้องแน่ ๆ แต่แป๊บเดียว พี่อาสาสมัครก็หันมาเห็นกลุ่มน้อง แล้วก็รีบวิ่งมารับพวกน้องทันที แป๊บเดียว ท้องฟ้าเปิดเป็นสีฟ้าสดใสเหมือนเดิม เพื่อนอีกกลุ่มก็วิ่งมาหากลุ่มน้อง แล้วพี่ ๆ ก็เข้ามาปลอบ และพากันออกจากพื้นที่สำรวจทันที

Advertisement

Advertisement

ตาแดง

เครดิตภาพ : Rizal Deathrasher จาก Pixabay

พี่ ๆ บอกพวกเราว่า ป่า เขามีเจ้าของ คนที่อยากลองของมีเยอะ และโดนแบบที่กลุ่มน้องโดนกันบ่อย พี่ว่าทำอะไรต้องเคารพเจ้าของพื้นที่ หรือ ที่เราเข้าใจกันง่าย ๆ ว่า “เจ้าที่” ซึ่งนับแต่นั้นมา น้องเราเวลาไปไหน ก็จะไหว้ขอให้อยู่อย่างสบายและทำตัวดีเวลาไปเที่ยวป่า น้องบอกว่า ทุกวันนี้ยังจำหน้าซีด ๆ ขาว ๆ ของผู้หญิงชุดเขียวนั้นได้อยู่เลย

ของแบบนี้ไม่เชื่อได้...แต่อย่าลบหลู่

เครดิตภาพปก : DarkWorkX จาก Pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์