อื่นๆ
My dream
การเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วยอาจเป็นเรื่องที่เหนื่อย และใช่ครับมันเหนื่อยจริง ๆ ต้องบอกก่อนว่าผมคือเด็กต่างจังหวัดที่เดินทางเข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยไม่ได้มาตัวเปล่าแต่แบกความฝันของครอบครัว และความภาคภูมิใจและแน่นอนครับสิ่งที่จะทำให้ผมดำรงอยู่ได้ก็คือ “เงิน” ในช่วงขึ้นปีหนึ่งผมยังไม่มีความคิดที่จะทำงานเสริม เพราะทางบ้านยังคงส่งเงินให้ทุกเดือนและต่อเนื่อง ต่อมามีเหตุการณ์ที่ทำให้เกือบจะต้องหยุดเรียนต่อ ณ เวลานั้นเพราะทางบ้านมีภาระค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้นจึงทำให้ส่งผมเรียนต่อไม่ไหว ตอนนั้นผมบอกได้เลยว่าผมท้อ และเสียใจมาก แต่ด้วยความฝันของและความตั้งผมเลือกที่จะมาที่นี่แล้วผมจึงหาวิธีที่จะทำให้ผมได้เรียนต่อให้ได้ หลังจากนั้นผมก็ปรึกษากับรุ่นพี่คนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ พี่เขาก็ได้ให้คำแนะกับผมมาว่า “ไปทำงาน part time หาเงินสิทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย” ตอนนั้นผมไม่ได้คิดเลยว่าผมจะไหวหรือปล่าวผมคิดเพียงว่าผมจะต้องได้เรียนต่อ ผมจึงได้ไปสมัครงานร้านอาหารร้านหนึ่งในเซ็นทรัล เขาเรียกสัมภาษณ์วันถัดไป ตอนนั้นผมตื่นเต้นมากเพราะผมไม่เคยทำงานมาก่อนเลยผมจำได้ขึ้นใจเลยคือช่วงค่ำของวันก่อนที่จะไปสัมภาษณ์ผมนั่งซ้อมพูดอยู่คนเดียวทั้งคืนเลยเพราะความตื่นเต้นทำให้ผมนอนไม่หลับ
Advertisement
Advertisement
หลังจากที่สัมภาษณ์เรียบร้อยเเล้วเขาให้ผมมาทำงานในวันถัดไปเลย เริ่มทำงานวันแรกผมโคตรเขิลเลยเดินไปเรื่อยคนแซวไปเรื่อย สงสัยผมหล่อ 555555 อย่างเเรกเลยที่เขาให้ผมทำคือยืนหั่นผัก ผมหั่นอยู่ประมาณห้าชั่วโมงได้ แล้วมีพี่คนนึงเดินมาบอกผมว่าน้องกลับบ้านได้เลยนะ ผมก็ตอบครับ แล้วตอนที่ผมกำลังจะเดินออกจากร้านพี่เขาในครัวตะโกนออกมาว่า “พรุ่งนี้มาอีกนะน้อง” ในใจตอนนั้นผมก็ไม่รู้นะว่าพวกพี่เขาคิดอะไรกันอยู่ แต่สิ่งเดียวที่ผมคิดคือผมมาอยู่แล้วงานสบาย ๆ แบบนี้ เดือนเเรกผมได้ค่าเเรง 8,900 บาท ผมรีบโทรหาที่บ้านผมดีใจมากตอนนั้นทำงานก็สนุกเงินก็ได้เยอะ แต่พอยิ่งผ่านไปเรื่อย ๆ มันเริ่มจะไม่สนุกเหมือนก่อนแล้ว เพราะมันเหนื่อยมาก เลิกงาน 23:00 น. ต้องไปเรียน 08:30 น. ช่วงแรกๆผมสับสนไปหมด แบ่งเวลาไม่ได้ จนทำให้ไปเรียนสาย หรือแม้กระทั่งลืมส่งการบ้าน ถ้าปล่อยแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆคงไม่ดีแน่ ผมกลับมาคิดทบทวนว่าที่ผมมาทำงานตรงนี้เพื่ออะไร เพราะผมมีความฝันที่จะเรียนให้จบ ทำให้ครอบครัวภูมิใจให้ได้ ผมต้องปรับตัวเองใหม่ แบ่งเวลาให้ได้ 
ตอนนี้ผมก็ได้เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 แล้วเหลืออีกไม่นานความฝันของผมจะสำเร็จแล้วครับ ที่ทำให้ผมมาถึงจุดนี้ก็เพราะคนข้างหลังที่คอยให้กำลังใจตลอดและความฝันที่ผมมุ่งมั่นจะทำให้มันสำเร็จ 
Advertisement
Advertisement
ภาพทั้งหมดโดยนักเขียน
ความคิดเห็น
