อื่นๆ
ทริปสุดหลอน…ในรีสอร์ท...หัวหิน

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ส่วนตัวเป็นคนที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวและบรรยากาศของการเดินทาง จึงได้เดินทางอยู่บ่อยครั้ง ประสบการณ์ที่จะนำมาเล่าในวันนี้ถือเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่ฉันรู้สึกว่าหลอนและจำได้แม่นมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ
"อาทิตย์หน้าไปเที่ยวหัวหินกันนะ" หลังจากได้ยินคำนี้ฉันก็ดีใจมาก ฉัน แม่และน้องจัดแจงเสื้อผ้าอย่างเรียบร้อยเตรียมตัวไปพักผ่อนที่หัวหินตามคำชวนของคุณพ่อ ครั้งแรกที่เห็นรีสอร์ทนี้ ฉันรู้สึกว่าที่นี่ดูดีเลยทีเดียว มีพนักงานมาต้อนรับพร้อมช่วยยกกระเป๋า ที่นี่เป็นรีสอร์ทขนาดกลาง มีอยู่ประมาณ 30 ห้องพัก ด้านหลังของรีสอร์ทติดทะเล มีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่พร้อมบาร์เครื่องดื่ม ห้องแต่ละห้องจะอยู่ห่างกันพอสมควร และจะอยู่ถัดกันออกไปริมทางเดินไปสู่ด้านหลังรีสอร์ทที่เป็นทะเล
Advertisement
Advertisement
ครั้งแรกที่เปิดประตูเข้าไปในห้องพัก ฉันก็รู้สึกว่า “สวยดีนะ” มีการตกแต่งสไตล์บาหลี มีเฟอร์นิเจอร์ไม้ มีชิงช้าที่ทำจากหวายตั้งอยู่ถัดจากทีวี มีสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดเล็ก หลังจากที่เก็บกระเป๋าและจัดของเข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว เราก็ออกไปเที่ยวและทานอาหารข้างนอกกัน ต้องขอบอกก่อนว่าการมาเที่ยวหัวหินในครั้งนี้คุณพ่อมางานเปิดตัวสินค้าของทางบริษัทด้วย หลังจากทางอาหารเย็นเสร็จ ฉัน แม่ และน้องก็ตัดสินใจให้คุณพ่อพามาส่งที่พักก่อน จากนั้นคุณพ่อค่อยไปงานต่อ
ตอนนั้นประมาณ 3 ทุ่มที่คุณพ่อพาพวกเรามาส่งที่พัก ฉันก้าวลงจากรถคุณพ่อ มองออกไปตามทางเดินที่มืด…ความรู้สึกและบรรยากาศกลับไม่เหมือนเดิม ไม่หมือนตอนแรกที่เห็นรีสอร์ทแห่งนี้ มันกลายเป็นความรู้สึกหวิวๆ หลอนๆ อยู่ดีๆฉันก็รู้สึกกลัว รู้สึกว่าตอนที่ฉันเดินไปตามทางเพื่อไปยังห้องพักเหมือนมีคนเดินตามอยู่ตลอดเวลา ฉันรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องพักอย่างไว เพราะกลัวทั้งคนกลัวทั้งสิ่งลี้ลับ ทางเดินเปลี่ยวและเงียบมากจริงๆค่ะ เราผลัดกันอาบน้ำ แต่ขณะที่ฉันนั่งรอบนเตียงรอคุณแม่กับน้องชายตัวเล็กอาบน้ำอยู่นั้น ฉันก็ได้ยินเสียง ก็อก.. ก๊อก!! อยู่ดีๆก็มีเสียงเคาะออกมาจากตู้เสื้อผ้า เสียงดังและชัดเจนมาก ตอนนั้นคุณแม่ออกมาจากห้องน้ำพอดี ฉันรีบเล่าสิ่งที่ฉันได้ยินให้คุณแม่ฟัง แม่บอกว่าไม่มีอะไรหรอกพร้อมกับเดินเข้าไปหาตู้เสื้อผ้า ตอนที่คุณแม่เดินไปอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าและกำลังจะเปิดออก เสียงก็ดังขึ้นอีกครั้ง ก็อก.. ก๊อก!! แม่ชะงักพักหนึ่งและเปิดดูแต่กลับไม่มีอะไร คุณแม่รีบบอกให้ฉันกับน้องสวดมนต์ไหว้พระซึ่งเป็นกิจวัตรที่เราทำเป็นประจำทุกวัน
Advertisement
Advertisement
เรานั่งสวดมนต์เรียงกัน 3 คน บนเตียงใหญ่หันหลังเข้าหัวเตียง หันหน้าเข้าทีวี ตอนที่ฉันกำลังสวดมนต์อยู่นั้น ภาพผู้หญิงในชุดสีขาวผมยาวกำลังคลานออกมาจากใต้โต๊ะทีวีก็ผุดขึ้นมาบนหัวอย่างชัดเจน เหมือนกำลังฝันแล้วเห็นภาพอยู่ตรงหน้ายังไงยังงั้น ฉันรีบลืมตาขึ้นเพื่อเตือนสติตัวเองว่าฉันอาจจะคิดไปเอง แต่ภาพนั้นกลับยังมีให้เห็นเลือนลางบนตาของฉัน พร้อมกับเสียงดัง ก็อก.. ก็อก!! ที่ดังลั่นออกมาจากโต๊ะวางทีวีข้างหน้าฉัน ฉันขนลุกซู่และรู้สึกกลัวมาก รีบหลับตาสวดมนต์ต่อ สวดมนต์เสร็จเราก็เข้านอนกัน คุณพ่อก็กลับมาจากงาน ตอนนี้สถานการณ์ทุกอย่างเหมือนจะกลับสู่สภาวะปกติอีกครั้ง ตื่นเช้ามาเราออกจากห้องพัก ขับรถกลับกรุงเทพ คุณแม่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่าเสียง ก็อก.. ก็อก!! ที่ฉันได้ยิน คุณแม่ได้ยินทุกครั้ง แต่ไม่อยากให้ฉันกลัวจึงบอกว่าไม่มีอะไรหรอก และตอนตี 3 แม่ตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำ เห็นชิงช้าที่ทำจากไม้หวายที่ตั้งอยู่ด้านข้างของทีวีไกวเบาๆ ไกวไปไกวมา ซึ่งตรงนั้นไม่ใช้ที่ที่โดนแอร์เลย ลมแอร์ก็ไม่น่าจะแรงขนาดพัดชิงช้าไม้หวายที่ค่อนข้างหนักให้ไกวไปไกวมาอย่างมีจังหวะได้ หลังจากคุณแม่เข้าห้องน้ำเสร็จก็มานั่งบนเตียงและสวดมนต์อุทิศส่วนกุศล ทันทีที่คุณแม่เริ่มสวดมนต์ชิงช้าก็หยุดไกวทันที มันประจวบเหมาะมาก
Advertisement
Advertisement
ฉันฟังที่คุณแม่เล่าแล้วยิ่งขนลุก.. ทุกวันนี้ฉันยังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลย แต่โชคดีที่เราพักกันเป็นครอบครัว เพราะถ้าฉันต้องพักที่ห้องนั้นคนเดียว ฉันคงต้องขอย้ายห้องกลางดึกแน่ๆค่ะ ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้ฉันเชื่อมากว่าสิ่งลี้ลับมีอยู่จริงเพียงแต่เราอาจจะอยู่กันคนละภพภูมิเท่านั้น เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันประจวบเหมาะและชัดเจนมาก "สิ่งที่มองไม่เห็น ไม่ใช่ว่าไม่มีอยู่จริง" เหมือนลมที่ไม่มีตัวตนแต่เรายังสัมผัสถึงลมนั้นได้...ฉันเชื่อในเรื่องนี้จริงๆค่ะ
ขอบคุณภาพจาก www.pixabay.com

เชื่อว่าการเดินทางเป็นการเพิ่มประสบการณ์ให้กับชีวิต และอยากจะแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ในมุมมองใหม่ๆให้ได้
ความคิดเห็น
