อื่นๆ

ค่ำคืนแห่งความตลกร้าย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ค่ำคืนแห่งความตลกร้าย

เรื่องราวเกี่ยวกับผีเหรอ...มันก็เป็นเรื่องราวที่ยากจะเข้าใจได้ หลากคนอาจเคยประสบความกลัวกับสิ่งที่ได้รับเผชิญเรื่องราวมา ความกลัวจากสิ่งที่เรากำลังเผชิญหน้าจริงๆ หรือเป็นเพียงจินตนาการภายในสมองของเราเท่านั้น

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 3 ปีก่อน การไปเข้าค่ายอาสาของผม ณ สามร้อยยอด ประจวบคีรีขันธ์ โรงเรียนขอไม่ระบุไว้เพื่อเป็นการให้เกียรติสถานที่ การเดินทางเต็มไปด้วยความราบรื่นตลอดทาง การทำค่ายอาสาครั้งแรกมักจะออกมาโอเคเสมอ ความสุขที่เราได้รับกับการที่ทำสิ่งที่เราไม่เคยทำมาเลย รอยยิ้มของเด็ก เพื่อน รุ่นพี่ สิ่งนี้เป็นความสุขที่ยากจะปฏิเสธมันไปได้

บรรยากาศอันน่าพิศวง มีเพียงแสงจากดวงจันทร์credit รูป : D. Carlton

23.00 น. ....

ช่วงเวลายามค่ำคืน หากจำไม่ผิดนั่นคือเวลาที่ผมและเพื่อนอีก 2 คน ออกมาเข้าห้องน้ำยามดึก ด้วยความที่เป็นที่ต่างถิ่นที่เราได้เผชิญเข้ากับตัวเอง การที่เราได้อยู่ในสถานที่ต่างถิ่นเป็นความรู้สึกลึกลับ วังเวง และความรู้สึกพิศวงไปโดยไม่รู้ตัว บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความมืดหม่น ความเงียบจนสร้างบรรยากาศชวนขนหัวลุก...

Advertisement

Advertisement

พวกเราทั้งสามเดินไปยังห้องน้ำข้างหลังโรงเรียนที่ไปกัน ด้วยความตื่นเต้น และหาทางขจัดความกลัว จากการพูดเล่นเป็นคำพูดทั่วไปตามภาษาเด็กวัยรุ่นทั่วไป

“บรรยากาศที่นี่แม่งดีชะมัดเลย เอาซะกุแฮปปี้เลย”

“ที่นี่ดูดีนะ แต่แม่งก็วังเวงไป”

“หรือว่า...อาจจะมีพลังงาน...”

“พอ! มึงหุบปากเลยนะ...”

“โธ่... กุแค่อยากให้บรรยากาศมันหายตึง... พวกมึงเนี่ยนะ...”

สิ้นเสียงสนทนาของคนทั้งกลุ่ม พวกเราได้เดินเข้าไปยังห้องน้ำกันแต่ละห้อง ในทุกห้องล้วนเต็มไปด้วยความมืด ไม่มีไฟใดๆทั้งสิ้น น้ำที่เปิดออกมาได้อย่างแผ่วเบาราวกับหมดแรง จะมีการผลัดกันเข้าห้องน้ำ โดยแบ่งเป็น 2 คน เข้าห้องน้ำไปทำภารกิจส่วนตัว อีก 1 จะยืนเฝ้าด้วยความใจเย็น คนยืนเฝ้าคนนั้นคือผมนั่นเอง

ผมมองไปที่บรรยากาศข้างนอกรอบๆตัวของผม มองไปทางใดก็เห็นเพียงความมืดมิดปกคลุม ความมืดมิดแม้จะมากสักเพียงใด ผมก็ยังรู้สึกเฉยๆ มันเป็นเรื่องปกติที่ต่างจังหวัดไม่มีไฟฟ้าครอบคลุมจะมีบรรยากาศเช่นนี้

Advertisement

Advertisement

ห้องน้ำวังเวงยามค่ำคืนcredit รูป : miguel ugalde

วี๊ด!... วี๊ด!... วี๊ด!...

ระหว่างที่เพื่อนในห้องน้ำกำลังเข้าไปอยู่ ผมยืนผิวปากอยู่ด้านนอกอย่างชิลๆ ผิวปากไปเรื่อยๆจนกระทั่งเพื่อนทั้งสองเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมจึงเดินเข้าห้องน้ำไป แม้จะบรรยากาศน่ากลัวเพียงใด แต่ผมก็พยายามมีสติอย่างมากที่สุด ความกลัวเป็นสิ่งที่คนเรามโนขึ้นมาเอง นั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดเอาไว้...

ซู่!!! ซู่!!! ซู่!!!

ขณะผมกำลังจะเปิดก๊อกน้ำอยู่นั้น เสียงก๊อกน้ำห้องข้างๆดังขึ้นอย่างแรง... ทั้งสามตาเบิกโพงเมื่อเจอสถานการณ์เช่นนี้ เรื่องราวที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นมาได้ในปัจจุบันนี้

“เฮ้ย! พวกมึงเล่นไรกันวะ ไม่ตลกนะเว้ย” ผมโวยวายแล้วเปิดประตูออกมา พบว่าเพื่อนทั้งสองของผมยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ไม่มีใครยืนอยู่ในห้องน้ำแม้แต่คนเดียว...

“What the fuck!” เพื่อนของผมอุทานโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้บรรยากาศที่พวกเราเผชิญมันทำให้รู้สึกหนาวสันหลังไปโดยไม่รู้ตัว ขนทั่วร่างกายได้ลุกซ่าไปหมด ลมหายใจจากปกติกลายเป็นกระสับกระส่าย...

Advertisement

Advertisement

ความกลัวพรั่งพรูcredit รูป : george Crux

สถานการณ์มันเต็มไปด้วยความพิศวงและเรื่องไม่น่าเป็นไปได้ ในหัวคิดอย่างเดียวต้องหาทางกลบความรู้สึกหวาดผวานี่ทิ้งซะ ก่อนที่มันจะทำให้เรากลายเป็นบ้าไปเสียก่อน...

“ก็อกน้ำออโต้ไง พวกมึงอะซีเรียสมากไป” ผมพยายามพูดติดตลก แต่เหมือนไม่ได้ช่วยให้บรรยากาศมันดีขึ้นกว่าเดิม แต่ละคนหน้าเสียกันหมดแล้ว นั่นทำให้พวกเรารีบออกมาจากสถานที่แห่งนั้น เพื่อกลับสู่ห้องพักโดยเร็ว และได้แต่หวังว่าบรรยากาศฝันร้ายนี้จะเป็นเพียงเรื่องติดตลกเท่าที่พวกเราจะคิดได้... แม้เรื่องราวมันจะไม่ติดตลกก็เถอะ...

หนีจากห้องน้ำcredit รูป : KELLEPICS

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์