[เล่าเรื่องผี] - คืนผวา

เรื่องราวของวันนี้มีอยู่ว่า วันที่ฉันไปเข้าค่ายต่างจังหวัดกับทางโรงเรียน เพื่อเป็นการอะไรสักอย่างก่อนจบเรียน... ในคืนนั้นเป็นคืนที่ทุกคนจะต้องไปเข้าแถวตอนกลางคืนประมาณทุ่มสองทุ่ม ครูแต่ละท่านให้มานั่ง แล้วก็จะมาเล่าเกี่ยวกับแม่อะไรพวกนี้ ได้เลี้ยงเรามา หรืออะไรประมาณนี้ เหมือนทำให้ทุกคนน้ำตาแตก

ขณะที่ฉันกำลังนั่งอยู่ ฉันก็มองนู้นมองนี้ไป แต่ฉันไม่ได้ฟังที่ครูพูด แว๊บแรก! ที่ฉันหันไปมองทางขวามือของฉัน แว๊บ ๆ นั้นฉันเห็นต้นไม้ที่มีอะไรปักอยู่ แต่พอมองดูดี ๆ แล้วฉันเห็นเหมือนเด็กผู้ชายยืนเท้าเอว ตัวสูงใหญ่ ถึงแม้ว่ามันจะมืด แต่ก็พอมีแสงอยู่บ้าง ลักษณะของเด็กผู้ชายคนนั้นเหมือนกุมารทองที่ตัวสูงใหญ่ สวมใส่สร้อยหัวกระโหลก โจงกระเบนสีแดง มัดผมจุก ม้วนผมขึ้น กำไลสีทอง ปักปิ่นปักผมด้วยสีทอง ที่สำคัญถือดาบไทย เหน็บไว้ข้างกาย  และหลังจากนั้น ฉันก็มองไป หันกลับมาฟังครูพูดบางอย่าง และหันกลับไปอีกครั้ง ก็ไม่เห็นสิ่งใดแล้ว ตอนนั้นฉันคิดว่า ฉันคงตาฝาดไปเอง หรือไม่อาจจะคิดมากไปเองก็ได้

ก่อนนอนของคืนนั้นทุกคนคุยกันก่อนที่จะเข้านอน บางคนใช้คำหยาบคายท้าทาย บางคนเล่าเรื่องผี เช่นเดิมไม่ค่อยมีใครสนใจฉัน บางคนก็จำชื่อฉันไม่ได้ เนื่องจากฉันเป็นคนไร้ตัวตนในห้องเรียน

พอฉันทำธุระเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เริ่มเตรียมตัวเข้านอน ฉันรู้สึกหมั่นไส้เพื่อน ๆ ที่ไม่สนใจฉันเลย ฉันจึงอธิษฐานบอกกับผีบ้านผีเรือนเจ้าที่เจ้าทางที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ว่า ขอให้มาหลอกพื่อน ๆ จนนอนไม่หลับกันเลย และก่อนนอนฉันก็ไหว้พระ กราบหมอน 3 ครั้ง และก็หลับทันที

เช้าต่อมา...ทุกคนฮือฮาตื่นขึ้นมา กันด้วยความตื่นเต้นอะไรก็ไม่รู้ เมื่อคืนฉันนอนหลับฝันดีมากเลย หลับสบาย ไม่มีอะไร ไม่รู้สึกอะไร ไม่ได้ยินอะไรเลย เพื่อน ๆ ของฉันในห้องเรียนคุยกันเสียงดังว่า

"เมื่อคืนมีผู้หญิงใส่ชุดสีขาวนั่งอยู่ตรงบันได แล้วร้องไห้เสียงดัง ฮือ ๆ "

เพื่อนที่อยู่ชั้น 2 ก็ลงมาบอกเช่นกันว่า

"มีเสียงคนเดิน อยู่บนชั้น 2 รอบ ๆ เตียงเดินวนไปวนมา เดินลงบันได และเดินขึ้นบันได ไปมา จนได้ยินเสียงไม้กระทบกันเสียงเอี๊ยดอ๊าด ทำให้นอนไม่หลับเลย"

และเพื่อนอีกคนหนึ่งได้พูดขึ้นมาว่า เธอได้ยินเสียงเหมือนคนอาบน้ำในห้องน้ำ เพราะเธอนอนอยู่ติดกับห้องน้ำ แต่ทุกคนหลับกันหมดแล้วอยู่บนเตียงครบทุกเตียง ทั้งชั้นล่างและชั้นบน ไม่มีใครอาบน้ำกันหรอกตอนตี 1 ตี 2

รู้ไหม!? ว่าคำอธิษฐานของฉันได้ผล ฉันควรแผ่เมตตาให้เขาแล้วแหละ ต้องขอบคุณเขามาก ๆ ที่ทำให้พวกเพื่อนของฉันในห้องเรียนไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลย ทั้งคืน!

จบ.

ผู้เขียน : โต๊ะเขียนหนังสือ

ขอบคุณภาพปกจาก : pixabay.com